Ringverslag 17 maart 2002
Na een lange tijd van wachten was het weer tijd om eens richting de Ring te gaan. Een goede vriend van mij, Rens Dammers, is inmiddels ook aangestoken met het Ringvirus. Na een SMS-je halverwege de week over onze volgende trip, was de 17e snel geprikt. Helaas was mijn 205 nog niet in goede conditie. De drukgroep was defect en het koppelen ging de laatste weken dusdanig zwaar dat zelfs de koppelingskabel brak. Aangezien ik nog geen tijd had gehad om de drukgroep te (laten) vervangen zijn we alleen met Rens’ auto gegaan. Aangezien Rens uit de omgeving Zaltbommel komt en ik uit Asten hadden we afgesproken bij de grensovergang A61 bij Venlo. Mijn 205-je achter gelaten en om 8.00u richting de Ring vertrokken. Het is vroeg, maar dit heeft een aantal voordelen. Je bent snel op de Ring omdat het totaal niet druk is op de weg en de Ring is op het vroege tijdstip van aankomst nog vrij leeg. Na wat gefilosofeerd te hebben over welke route al dan niet de snelste/makkelijkste is, hebben we gekozen voor de A61 en de A1. Uiteindelijk blijkt dit een zeer snelle comfortabele route te zijn. Ten zuiden van de aansluiting met de A1 is het op de A61 vaak erg druk en er geldt een snelheidslimiet van 120 en daar zit je op een zondagochtend niet echt op te wachten. Dus de 1 op en zonder snelheidsbeperking met een vaartje van 180 richting de Ring. Aan het einde van de 1 nog 25 km over een provinciale weg en binnen 1,5 uur waren we op de Ring. Het voordeel van een vroege komst was direct merkbaar: het was nog relatief rustig op de Ring en uiteraard hebben we daar gebruik van gemaakt door direct een rondje te doen. Rens rijdt normaal op 17”ers, maar aangezien die banden aardig aan de prijs zijn en de vervangingsperiode steeds korter werd met de frequente Ringbezoeken, heeft hij een set stalen 15”-velgen gekocht. De goedkope banden piepten als een dolle, maar wat een bochtsnelheden zijn er mogelijk met zo’n 306 S16! En dan de wijze waarop e.e.a. in de hand te houden is. Achterkantje dwars zetten en vervolgens corrigeren is met een 306 goed te doen. Van dat soort praktijken droom ik alleen maar met mijn 205-je. Na het eerste rondje zijn we naar Brünnchen gereden om aldaar de voorbij rasende auto’s gade te slaan. Het standaard materiaal was weer in hoge mate aanwezig: de GT3’s en 911 Turbo’s vlogen je om de oren. Tegen de middag was het tijd voor een curry-wurst in Adenau. Na het middageten nog even genoten van de geur van banden en remmen bij Breidscheid. Onvoorstelbaar hoe laat sommigen daar remmen en insturen. Ik heb toch altijd een beetje angst voor die muur, ondanks dat het niet veel uit zal maken of je nu een muur raakt of een vangrail. De schade is toch wel groot. Als je de vangrail raakt zul je de schade aan de rail moeten betalen, maar als je de muur raakt? Aangekomen bij start-finish was het feest weer los gebarsten. De gehele parkeerplaats stond weer vol met auto’s en ook de motoren waren ontelbaar. Ondanks de drukte op de parkeerplaats viel het op de baan nog wel mee. Welgeteld drie auto’s, allen 911, kwamen ons voorbij zeilen. De zandvlakte bij Brünnchen was echter weer één grote parkeerplaats waar je niet op of af kon. Het stond compleet vol met auto’s. Gelukkig gaan ze niet allemaal rijden anders zouden we echt een serieus probleem hebben. Het laatste rondje van de dag voor de aardigheid een keer geklokt. In acht nemende dat Rens nog zoekende is naar de ideale lijnen, vond ik een 10”10 zekers geen slechte tijd. Rond 17.00u zijn we met een voldaan gevoel richting Nederland gegaan. Wederom een leuke dag Ring zonder schade.
|