Ringverslag 15 april 2002
Aangezien het in de weekenden op de Ring een steeds groter gekkenhuis wordt, had ik me voorgenomen om ook een keer op de maandag de Ring te bezoeken. Gezien de toenemende hoeveelheid Ring-bezoeken van mijn kant, vond ik het tijd worden om een jaarkaart te kopen. Na 560 euro te hebben betaald, kon het feest weer beginnen. Wat een rust op deze maandag! Het leek wel Porsche-911-dag aangezien 80% vande aanwezig auto’s een 911 was. Aan de 205 zijn sinds mijn laatste Ring-bezoek vier essentiële zaken veranderd:
De kuipstoel is een verademing ten opzichte van het leer dat er destijds in zat. Het leer op de standaard stoelen zorgde er bij Ringgebruik voor dat je vrolijk van links naar rechts over je stoel schoof en dat je je met je linkervoet krampachtig vast moest drukken om op je plaats te blijven. In de erg smalle kuipstoel zit je gewoon klemvast zonder dat je je krampachtig vast hoeft te houden. Doordat je zo strak vast zit voel je ook veel beter wat de auto doet dan voorheen. Helaas heb ik er nog geen vaste 4 punts gordels in zitten, maar een 3 punts exemplaar met rolautomaat. In de rolautomaat zit altijd wat bewegingsvrijheid en daarom staat de 4 punts dan ook hoog op het verlanglijstje. Tijdens normaal weggebruik was me al opgevallen dat de carrosserie door de vastgelaste rolkooi veel stijver was dan voorheen. Veel minder tot geen krakende onderdelen meer en een wiel de lucht in tillen bij het schuin oprijden van uitritconstructies waren van deze tekenen. Ik denk dat de carrosserie deze extra stijfheid ook wel mocht hebben nan 13 jaar en meer dan 285.000 kilometer. De eerste ronders rustig aan gedaan maar ik voelde direct dat de auto veel beter blijft liggen in de bochten en veel minder tordeerde. Mijn rijstijl op de Ring is er niet één van op het laatste moment vol in de remmen en vervolgens de bocht in. Om het materiaal te sparen geef ik de voorkeur aan wat eerder van het gas gaan ren ustig terug schakelen in plaats van het uiterste van het remsysteem te vragen. Er kunnen immers toch geen prijzen gewonnen worden en ik rij voor mijn lol mijn rondjes. Met het complete standaard remsysteem van de 1.9 ondervond ik desondanks zo nu en dan verregaande vormen van fading. Het remsysteem stamt uit de jaren 80 dus is ook niet meer het modernste, dus leek het mij raadzaam om op zoek te gaan naar een ander systeem. Een grotere diameter met grotere gegroefd/geboorde schijven moest uitkomst bieden. Aangezien een vriend van me nog een set 306 S16 klauwen had liggen en het 306 GTi systeem met een nog wat grotere diameter erg duur werd, heb ik uiteindelijk voor het 306 S16-systeem gekozen. Diverse clubleden waren enthousiast over de realtief goedkope gegroefd/geboorde Sandtler remschijven en Mintex blokken dus heb ik ook voor die optie gekozen. Gecombineerd met DOT 5.1 remvloeistof zou dit toch een aardig upgrade moeten betekenen. Tijdens de 12 rondes die ik die dag heb gereden, heb ik geen enkel moment last van fading gehad. De rempunten lagen meters verder dan met het standaard systeem, maar wat ik persoonlijk het belangrijkste pluspunt vond, is het vertrouwen in het remsysteem. Als ik nu hard moet remmen, dan weet ik ook dat dat kan, met het standaard systeem had ik dit veel minder. Hoe de schijf-blok-combinatie zich op lange termijn zal houden is nog even afwachten. Tot op heden ben ik er in ieder geval enthousiast over. Waarom een 16V-bak? De 1.6-bak met zijn korte 1 is wel aardig op de sprint, maar op een Ring heb je daar weinig aan. Aangezien ik hard rechtdoor rijden niet echt spannend vind en de Ring des te meer, heb ik besloten om de bak aan te passen aan Ring-gebruik. Om de top met de 1.6-bak nog enigszins hoog te houden zat er een 5e versnelling van een diesel in. Het gat tussen 4 en 5 werd hiermee echter erg groot met een sterk verminderde acceleratie in 5 tot gevolg. Zekers op de Ring met zijn hoogteverschillen was dit niet optimaal. De 16v-bak is een verademing. De acceleratie in 5 is vele malen beter en ook het grote gat tussen 4 en 5 is verdwenen. Zoals eerder al gezegd was het heerlijk rustig op de baan. E.e.a. werd denk ik mede veroorzaakt door de slechte weersvoorspellingen. Het slechte weer bleef echter uit en het was de hele dag droog. Na 3 rondjes vond ik het tijd om de Porsches 911 maar eens vanaf de zijkant van de baan gade te slaan. Helaas had ik mijn fototoestel niet bij me anders had ik bij Brünnchen vijf GT3’s in 1 shot vast kunnen leggen. Waar zie je zoiets nog? In Nederland zie je er heel misschien twee in één jaar rijden. Dat het ook te gek kan bij Brünnchen liet een Italiaan zien met zijn hagelnieuwe 911 GT2. Bij Brünnchen uit ging hij te hard op het gas waardoor de achterkant uitbrak. In de rechterbocht klapte hij eerst met zijn voorzijde in de vangrail om vervolgens door te tollen en ook met de rechter achterzijde de vangrail te raken. Het Italiaanse woordenboek werd open getrokken om zijn ongenoegen kenbaar te maken over zijn eigen rijgedrag. Ik weet niet wat Porsche-plaatwerk kost, maar gezien de scheef staande rechter linker achtervelg, zal de schade ongetwijfeld in de 10.000-en euro’s lopen. Gelukkig wederom geen gewonden. Na dit bezoekje aan de zandvlakte, waar slechts zes auto’s stonden, nog een aantal rondjes gedraaid waarbij ik nooit meer dan twee rondjes na elkaar gereden heb. Twee rondjes klink niet veel, maar het is wel 40 kilometer op circuitsnelheid dus dat is zeker niet niks voor het materiaal. Met name de banden hebben het wel gehad na twee rondjes. Reden om ze dan even rustig af te laten koelen. In rondje 8 of 9 van die dag, voor de aardigheid de stopwatch eens ingedrukt. Ik wist dat ik voorheen ergens rond de 10 minuten en 10 seconden reed, maar was wel benieuwd of dat inmiddels iets sneller was geworden. Voor de duidelijkheid: ik ga bij een geklokt rondje niet als een dolle over de baan en tot het uiterste, maar draai op een zelfde manier mijn rondes als daarvoor. Ik kwam tot een voor mij verbazingwekkend snelle 9”40. Toch 30 seconden sneller dan voorheen. Dit zal voornamelijk te wijten zijn aan de rust op de baan, het ietwat betere lijnen rijden dan voorheen en de 16V-bak. In het 10e rondje maakte ik nog een spannend moment mee. Vanaf Kesselchen zat een nieuwe Mercerdes E420 voor me. Bij de Karusell nam hij weer wat afstand aangezien hij door de Karusell rijdt en ik er omheen aangezien mijn Koni geel dan tegen de uiterste aanslag komen. Bij het begin van de bochtencombinatie bij Wipermann zat ik er echter weer achter. Ik zag hem in zijn spiegel kijken en denken “die 205 komt mij niet voorbij”. Bij de laatste rechterbocht nam hij de kerbs aan de rechterzijde met een dusdanige snelheid dat hij bij het uitkomen van de bocht gelanceerd werd en in het gras aan de linkerzijde van de bocht terecht kwam. Daar kwam zijn linkerachterkant de voorkant voorbij en plotseling had ik een haaks over de baan schuivende Mercedes voor me. Gelukkig voor mij schoot hij voor mij langs en belandde hij met een zachte snelheid in de rechter vangrail. Mijn 1e dag met de jaarkaart was er 1 om niet te vergeten. Gewenste aanpassingen aan de 205 zijn er echter nog wel degelijk: voorkomen van uiterste aanslagpunt van vering, kuipstoel lager monteren, 4 punts gordels, een ander stuur en een helm. |