Ringverslag 27 juli 2002

Na veel gehoord te hebben over de VLN-races zaterdag toch maar eens met Rens even wezen kijken. De eerst paar rondes hebben we bij Wehrseifen onze ogen uit staan te kijken. Niet alleen de supersnelle Porsches en de Astra DTM waren indrukwekkend. Ook in de andere klassen werd heftig gestreden wat bleek uit het in drie rijen dik aanremmen van Wehrseifen waarbij de auto's tegen elkaar aan hingen. De nodige spiegels ontbraken dan ook op de diverse bolides. De rondes daarna afgedaald naar Breidscheid. De snelheid waarmee ze er doorheen gingen viel nog wel mee, maar met name het late rempunt was wel zeer verbazingwekkend. Vaak denk je dat het echt niet goed gaat komen, maar dat viel gelukkig nog mee.

Tenslotte nog even op het stuk na Pflanzgarten staan kijken. Zoals Chris al zei maakte de DTM-astra niet echt een indrukwekkend geluid. Met name de ex-DTM Mercedes van Kurt Thim was een genot voor het oor. Geen idee hoe hard die mannen daar rijden, maar het zal wel boven de 200 liggen. Op die snelheid maken ze nog even een inhaalmanoeuvre met 30 cm ruimte. Gekkenwerk! Respect voor de winnaar. Vele teams reden met twee man, maar de 60-jarige winnaar heeft de volledig 4 uur alleen gereden. Wat moet die man een megaconditie hebben om met zulke temperaturen (60 graden in de auto) 4 uur lang met een overall aan en een helm op rondjes te rijden.

Na afloop van de race nog drie rondjes met de 306S16 van Rens gedaan. Het eerste rondje zaten we in heavy traffic, maar de rondes daarna verliepen perfect. Totdat we de parkeerplaats opdraaiden. Het schrapende geluid uit het vooronder beloofde niet veel goeds. Wiel eraf en jawel hoor: ijzer op ijzer, oftewel totaal versleten remblokken. Vreemd aangezien Rens ze vantevoren nog gechecked had en er nog voldoende voering op leek te zitten. Helaas waren de EBC Red-stuff na 9 rondjes Ring dus op. Rustig aan met zo weinig mogelijk remmen naar mijn huis gereden en om 23u 's avonds nog even de blokken vervangen zodat Rens veilig huiswaarts kon keren.