Ringverslag 10 oktober 2002

Aangezien ik in januari aan een hernia geopereed zal worden en daarna de nodige hersteltijd in acht moet nemen, heb ik me voorgenomen om voor die tijd nog een aantal malen de Nordschleife van de Nürburgring te bezoeken. In de eerste zes weken na de operatie mag ik niet eens meer auto rijden en dat is niet echt leuk als fervent autoliefhebber. In de weekenden is het erg druk op de Ring en de kans op ongelukken en baansluitingen is erg groot. Aangezien de baan tot het einde van het jaar nog maar een paar doordeweekse dagen geopend is en voor maandag goed weer werd voorspeld, was de keuze snel gemaakt: op naar de Ring.

Rond 13u was ik er en het was topweer: 15 graden en een klein zonnetje. De rust op de parkeerplaats was ongekend. Ik ben wel vaker op een maandag geweest, maar zo rustig als het vandaag was, had ik lang niet meegemaakt. Waarschijnlijk komt het doordat de baan op zaterdag en zondag gesloten was. Velen maken er een weekend van en blijven dan ook op maandag. Deze mensen waren er vandaag dus niet. Meer dan de helft van de parkeerplaatsen was leeg. Er was slechts 1 groepje Nederlanders te vinden: Subaru/Peugeot-dealer Ton Reinaerdts deed met zijn personeel een dagje Ring. Ton was van de partij met zijn WRX en de race 405-MI16.

Het eerste rondje zoals gewoonlijk rustig aan gedaan. Even kijken hoe glad de baan was, of er vochtige plekken waren en waar ze aan het werk waren. Tussen de bomen op het stuk tussen Aremberg en Fuchsrohre was het nog wat nat, maar verder lag de baan er droog bij. Daarnaast waren ze op twee andere plekken nog aan het werk.

De tweede ronde er meteen achteraan geplakt en net voor Schwedenkreuz werd ik onaangenaam verrast door een midden op de baan rijdende camper. Gelukkig keek ik ver vooruit in plaats van in de binnenspiegel waardoor ik op tijd kon remmen en het 3-assige gevaarte kon ontwijken. Onvoorstelbaar dat dit soort voertuigen nog steeds op de Ring mogen. Dat niet iedereen met een Porsche hard over de baan gaat, bleek uit het feit dat ik zowel een Carrera 4S als een GT3 voorbij ging.

Omdat ik tijdens deze twee rondes diverse auto’s met in-board-camera’s zag rijden, ben ik in het kantoortje even gaan vragen hoe het nu zat met het vermaande filmverbod. Antwoord: “Als we het zien, moet je je camera verwijderen.” Aangezien ook ik niet roomser dan de paus ben en mijn camera niet voor niks mee had genomen, besloot ik om toch maar te gaan filmen. Aangezien nergens aangegeven is dat het verboden is, kunnen ze me hooguit een waarschuwing geven en vriendelijk verzoeken om de camera te verwijderen. Mijn jaarkaart afnemen zullen ze in 1e instantie niet doen, lijkt mij.

Dus het 3e rondje onder de slagboom door en na de pionnen de auto even stil gezet om de camera inclusief zuignap aan de voorruit te bevestigen. Bij het opkomen van het rechte stuk weer verwijderd en zo heb ik toch een rondje of 6 kunnen filmen waarin ik o.a. een TVR Tuscan voorbij ging met zwaaiende mensen erin en een EVO 6 mij op een nette manier voorbij liet. Ook was te zien hoe een langzamere motorrijder vanaf de zandvlakte tot Pflanzgarten twee berhoorlijk in de weg reed. Bij Pflanzgarten 2 vond hij het nodig om mij de pas af te snijden met zo’n 170 km/uur…… Niet zo fijn, maar ik zag het aankomen en alles liep goed af. Aangezien het een Nederlander was, sprak ik hem daarna over deze actie aan. Hij had mij net voor de zandvlakte wel gezien, maar had niet verwacht dat ik zo snel bij hem zou zijn. Bij Pflanzgarten 2 had hij mij totaal niet gezien. Toen hij de narrow escape terug zag op video schrok hij toch wel. Hij excuseerde zich vervolgens een keer of 10 voor zijn actie. ‘s Avonds terugkijkend kwam ik er bij toeval ook nog achter dat ik een nieuw persoonlijk record had neergezet: 8”55.

Na 1 van de rondjes kwam ik met de twee mensen in de TVR Tuscan aan de praat. De twee 30-jarigen waren afkomstig uit Londen en kwamen ieder jaar een keer hier naartoe. Ze keken wederom hun ogen uit. Ik keek mijn ogen uit naar hun Tuscan. Dat dashboard, de knoppen, het uiterlijk, het geluid… allemaal even extreem. Over het antwoord dat ik moest geven na zijn vraag of ik een rondje mee wou, hoefde ik geen seconde na te denken: een volmondig ja, want hoe vaak krijg je nu die kans? Ondanks dat de Tuscan-chauffeur langzamer zijn rondes draaide dan ik, was het een hele ervaring om in zo’n wagen een rondje mee te rijden. Het open dak, het geluid, de power (364 pk), in 1 woord: geweldig! Na deze passengerlap kwam de EVO6 bestuurder (die zo netjes aan de kant ging in mijn 3e rondje) naar mij toe. “This isn’t a standard 205 Gti?” was zijn openingszin. Hij kwam uit Tokyo en ging vaak naar Engeland op vakantie waar hij zijn EVO 6 had staan. Aardig vakantie-autootje dacht ik zo. Aangezien de baan op dat moment dicht was omdat een Nederlandse motorrijder een schuiver had gemaakt, heb ik een hele tijd met deze rechter staan praten. Halverwege ons gesprek kwam iemand met een gele GT3 voorrijden die bijna altijd op de Ring te vinden is. Of we zin hadden om vanavond op het F1-circuit wat rondjes te draaien? Dat laat ik me uiteraard geen tweede keer zeggen.

Na een laatste rondje met een enthousiaste monteur van Reinaerdts op de passagiersstoel (Limburg: “Dit gaat echt hel”) heb ik rond 17u de Nordschleife gelaten voor wat het was. Op naar het F1-circuit. Voor enkele tientallen Euro’s kon je 1,5 uur op het F1-circuit jakkeren. Start om 18u en en einde rond 19.35u (in het donker!). Voordat je de baan op mocht, werd het uitlaatgeluid van je auto getest. Stilstaand op 3.500 toeren zetten en achter de uitlaat stond iemand met een centimeter en dB-meter. Aangezien mijn toerenteller nog steeds niet aangesloten was en ik wist dat hij nogal wat geluid produceert, trapte ik het gas voor maar 1/3 in. 90 dB was het resultaat en aangezien dat onder de 95 dB was, kon ik mijn gang gaan. Het gezelgschap was zeer gemend: 84-er BMW7-series, diverse Donkervoorts, GT2’s en GT3’s, de Londenaren met hun Tuscan en last but not least: een Modena cabrio. Tijdens de rijdersbriefing werd gezegd dat de geluidsemissie continue gemeten wordt.

Ik had op het nieuwe F1-circuit nog nooit gereden, dus mijn 1e rondjes heb ik rustig de baan verkend. Daarbij reed ik achter een Honda Accord die met grote rookpluimen van zijn remmen zijn rondjes draaide. Na een aantal ronden de pits in gegaan om de banden te controleren en de camera te monteren. De achterbanden waren al ver heen, maar dat was te verwachten aangezien ik ze net van voor naar achter had gewisseld. Omdat ik zo mijn vemoeden had dat mijn uitlaat tegen de grens aan zat qua geluid, liftte ik iets gas bij het geluidsmeetpunt. In de volgende rondes prachtige opnames gemaakt waarbij ik een volle ronde achter de Modena aan race, de oude BMW 7-serie driftend zijn banden op rookte en ik een vol accelererende 944 Turbo bij hield. Zal wel een rotte 944 zijn geweest, maar toch…. Big fun dus!

Na een uur zat ik in een leuk groepje met een 944 Turbo, 944 S2 en een Speedster. We zullen het wel zien met die geluidsmeting dacht ik toen….. Na 3 rondjes voluit langs de geluidsmeting was het raak: er werd een zwarte vlag gezwaaid en de vlagger wees mij duidelijk aan. Ik moest dus de pitsstraat. Uiteraard wist ik al waarom. In het laatste rondje begon ook het lampje van de remblokken te branden dus het feest zou voor mij toch voorbij zijn. Na 80 rondjes Ring, 1 circuitdag Zandvoort en 15 rondjes F1-circuit niet zo vreemd. Wellicht rem ik als een watje (dacht van niet) maar het systeem wat ik er onder heb zitten vind ik top: een lichte 205, grote 306-klauwen, gegroefd geboorde Sandtler schijven en Mintex 1144 blokken.

Eerst even bij de geluidsmeter vragen wat nu het probleem was? “You are the loudest together with the Ferrari” was zijn commentaar. Ok, maar hoeveel dan: “102 dB, net zoveel als de Modena”. Mooi balen: meer dan 100 piek betalen voor 1,5 uur en na 1 uur sta je weer in de pits, maar ik was in goed gezelschap samen met de Ferrari. Als echte Hollander heb ik mijn commentaar uiteraard geuit: “Eerst doen jullie een test en daar komt 90 dB uit, vervolgens betaal ik meer dan 100 piek en na 1 uur pluk je me van de baan af. Daar betaal ik dat geld niet voor”. De grote baas kon zich wel vinden in mijn opmerkingen, maar het was toch allemaal de schuld van mijn auto…. Uiteindelijk kreeg ik toch nog 30 euro terug, waardoor ik voor een paar tientjes 1 uur fun heb gehad. En wie kan er nu zeggen dat hij op het F1-circuit van de Nürburgring de zwarte vlag heeft gekregen? Ik in ieder geval wel....

Om 19.45u met een zeer voldaan gevoel huiswaarts gekeerd. Onderweg naar de A1 nog sportief gereden met een Elise. Bij het oprijden van de A1 vloog ik wat auto’s voorbij en de Elise volgde netjes. Op naar de top…… Langzaam maar zeker liep ik uit op de Elise. Aangezien mijn teller niet verder gaat dan 225 weet ik niet hoe hard het ging, maar ergens bij 235 liep mijn 205 de toerenbegrenzer in. Om de boel heel te houden ben ik verder gecruised met 170 in het uur.Thuis kwam ik nauwelijks uit mijn auto en had zeeer veel pijn aan mijn been, maar ik heb wel weer een onvergetelijke dag Ring achter de rug. Die nemen ze me niet meer af!