Ringverslag 13 april 2003

Om 5.30u werd ik opgeschrikt door een luid gepiep in de slaapkamer. Ringtime! Gezien de verwachte drukte met motorrijders hadden we besloten om vroeg richting Duitsland te rijden. Om 6.30u stond ik dan ook bij Twan voor de deur. Of de bewoners bij Twan in de straat blij waren met de herrie van een 205 en een Porsche met race-blok vraag ik me echter af. 

Nadat de vele liters olie in de Porsche van Twan warm waren geworden was het tijd om wat gas te geven. Een Duitse Autobahn op zondagochtend leent zich daar prima voor. Met een vaartje van 170 (met uitschieters naar 280 voor Twan) richting de Ring gereden. Bij het tankstation net voor de Ring even een broodje naar binnen geschoven. Iedere keer dat ik daar langs kom verbaas ik me weer over het kapitaal aan auto's dat daar gewoon in het gras aan de overkant staat.

Wat is het toch heerlijk om daar om 8.30u aan te komen op een bijna lege baan. Aangezien Twan’s Ringervaring nog beperkt is, ben ik eerst een rondje met hem meegereden. 450 PK op de achterwielen van een 85-er 911 kan namelijk tot vrij gevaarlijke situaties leiden op een smal en listig circuit als de Ring. Met dank aan de zo goed als lege baan verliep de ronde soepel en zonder problemen. Vervolgens was het tijd om mijn 205 voor de 9^e maal dit jaar over de Ring te sturen. Wederom een compleet lege baan en mede daardoor een heerlijk rondje.

Vervolgens een ronde achter Twan aangereden. Heerlijk om zo’n 911 weg te zien schieten op de rechte stukken. De beperkte baankennis van Twan’s zijde zorgde er echter voor dat ik makkelijk bij kon blijven. Net voor Adenauer Forst lag de baan vol met gras en zand. Dit was een voorteken van de Civic die we later passeerden. De complete voorkant zat in elkaar en de voorspoiler lag op de achterbank.

De auto’s even af laten koelen en tijd voor een kop koffie. Omdat het nog steeds (11.00u) rustig was hebben we een rondje lijnen rijden gedaan. Ik voorop en Twan met de Porsche er achteraan. Ook deze ronde verliep voor niet alle wagens even goed. Een Maserati 3200 lag net voor de zandvlakte tegen de vangrail aangeplakt. Het is natuurlijk heel sneu voor die beste man, maar het drukte ons wederom met de neus op het feit dat het heel snel fout kan gaan.

Na de koffie een rondje parkeerplaats gedaan waar uiteraard weer het nodige exclusieve materiaal te bewonderen was. Voor Ring-begrippen valt het wellicht mee, maar in Nederland kom je niet vaak een TVR of een Radical tegen. Over smaak valt niet te twisten, maar de 911 op de foto hieronder was wel erg apart bestickerd. Het interieur baarde ook opzien door de met leer beklede rolkooi!

Op de parkeerplaats wemelde het verder wederom van de Porsches. Een standaard zilverkleurige GT3 is toch altijd nog één van mijn favoriete Porsches van het moment. Over smaak valt niet te twisten, maar de onderste 911 was wel erg apart bestickerd. Het interieur baarde ook opzien door de met leer beklede rolkooi!

Rond het middaguur besloten we om nog een ronde te doen en daarna te gaan eten. Helaas liep dat anders doordat een motorrijder het nodig vond om op de baan te gaan liggen. Een baansluiting was het gevolg. Inmiddels was de verslapen Maurice met zijn 205 ook gearriveerd. De Nederlandse afvaardiging werd compleet met de komst van John met zijn gele 911 Turbo. 15 minuten nadat de baan weer open was gegaan besloten we om nog een rondje te doen en daarna een currywurst in Breidscheid te gaan halen.

Vorig weekend waren de remblokken in acht rondes van 6 naar 5 mm gegaan. Met 5 mm (nieuw 12 mm) dacht ik vandaag wel rond te komen. Helaas dachten mijn blokken daar anders over. Halverwege de ronde met Maurice begon het remblokindicatorlampje te branden. Nu schrik ik daar niet zo van, want dat lampje brandde 6 maanden geleden al door een los contact. Gelukkig waren we al voor bij de hoge snelheidsrempunten dus de belasting van de remblokken was niet meer zo heel groot waardoor we de ronde op “normale” snelheid voort konden zetten. Bij een paar ex-studiegenoten van mij een krik geregeld en toch maar even het wiel eraf gehaald. Er bleek nog 0,5 mm op te zitten……Da’s een beetje heel erg weinig. Uiteraard had ik een reserve-setje blokken bij me. Als tegenprestatie voor een passengerlap heeft Maurice vervolgens de blokken vervangen. Maurice bedankt hiervoor! Dat de blokken ver heen waren kun je zien op onderstaande foto.

Na de currywurst begon het grote motorspektakel. 2.500 motorrijders in één sliert over de Ring. Ondanks hun lage snelheid was het een prachtig gezicht. Het gehele rechte stuk stond vol motoren. Gezien de drukte leek het ons niet wijs om nu naar huis te rijden. Op onderstaande foto zie je de sliert motoren bij de zandvlakte passeren. Zo druk als het op de foto was, bleef het dus gedurende ruim een half uur.

Om 17.00u ging de baan weer open en daar ging de Nederlandse afvaardiging weer met twee 205-jes en twee 911 Turbo’s. De race-ervaring op o.a. Francorchamps van John was goed te zien. Ondanks dat het zijn 2^e ronde van de dag was, blies hij er aardig overheen met zijn gele 911. De onoverzichtelijk bochten zorgden er echter iedere keer weer voor dat ik bij kon komen.

Tenslotte nog een ronde meegereden met de 205 16V van Maurice. Het verschil tussen een vrijwel standaard 205 en mijn Ring-205 is enorm. Het comfort in Maurices 205 is vele malen groter, maar de wagen helt ook veel meer over. De afwezigheid van de kooi merk je ook duidelijk in de verminderde stijfheid van de wagen. Bij Pflanzgarten kwam de kont ongepland een beetje naar buiten met een vaartje van 150 in het uur. Gelukkig wist Maurice het op te vangen want met zo’n snelheid in de vangrail klappen lijkt me geen pretje.

Maurice besloot nog even te blijven om wat rondes te doen, maar Twan, John en ik vonden het welletjes geweest. Tja en dan ga je huiswaarts met je 205-je met als metgezellen een 911 Turbo en een 911 kompressor met respectievelijk 380 en 450 PK. Het moge duidelijk wezen dat het op sommige stukken niet helemaal bij te benen was aangezien mijn Pug geen 300 loopt. Vanwege het andere verkeer kon ik echter iedere keer weer goed bijkomen. De toerenbegrenzer gooit bij 235 in het uur echter roet in het eten. De laatste 75 kilometer gingen heerlijk: voor me een 911 die alle verkeer aan de kant veegt en in de spiegel ook nog eens zo’n heerlijk gevaarte. Je zou bijna denken dat je in een toertocht van de Porsche-club verzeild bent geraakt. Met deze snelheden moet er ook zo nu en dan getankt worden. Gelukkig rij ik niet zo’n 911 want de Turbo van John loopt zo’n 1:4 en de kompressor van Twan 1:4,8. Dan doe ik het met 1:8 nog netjes.

Waar ik wel een beetje van baal zijn de geluidsmetingen langs de baan. In het verleden ben ik met 103 dB van de F1-strecke afgeplukt omdat dat te veel van het goede was. Op de Nordschleife heb ik echter nooit problemen gehad omdat hij stationair vrij stil is en er uitsluitend bij start-finish werd gecontroleerd. Vandaag waren ze echter ook op diverse plekken langs de baan bezig met metingen. ’s Ochtends stonden ze net voorbij Flugplatz en ’s middags stonden ze bij het uitkomen van Adenauer Forst. Wel lastig dat ik nu ook nog op moet gaan letten waar ze met die meetapparatuur staan. Ik kan natuurlijk ook nog voor een andere uitlaat gaan, maar het geluid wat er nu uitkomt vind ik toch wel mooi. Kortom, een prachtige dag met mooi weer, schadevrij en met leuk Nederlands gezelschap in de vorm van twee Porsches en een 205.