Ringverslag 22 juni 2003

Na afgelopen maandag op Zandvoort gereden te hebben, had ik het race-virus weer helemaal te pakken dus was het weer tijd voor een dagje Ring. Het weer beloofde goed te worden dus mijn dag kon bijna niet meer stuk. Zaterdagmiddag nog even de banden voor en achter gewisseld aangezien Zandvoort een flinke aanslag had gedaan op het profiel van de voorbanden. Uiteraard was Twan met zijn 911 kompressor ook weer van de partij. Aangezien ik bij mijn ouders allerlei verhalen over de Ring heb, vonden mijn ouders het wel een keer leuk om mee te gaan. Mijn vader was eind vorig jaar al een keer mee geweest, maar voor mijn moeder was het de eerste keer.Om 8.00u hadden we afgesproken bij de grensovergang Venlo met een collega van mij met een Golf VR6 en twee vrienden van hem met een BMW en een Impreza.

Op weg naar de grensovergang passeerden we Chris met de 106 en eenmaal aangekomen bij het tankstation bleken wij niet de enige te zijn. Er stonden een stuk of 10 Nederlandse Ringgangers. Rond 9.45u waren we op de Ring en het was er op dat moment al aardig druk. Na wat aandringen ging mijn moeder dan toch een rondje mee.

Uiteraard heb ik dat rondje rustig aan gedaan, maar voor mijn moeder was het een hele belevenis. Hoe ouder hoe gekker. Ondanks de lage snelheid had ik er bijna twee motorrijders onder zitten. Net voor de brug bij Breidscheid besloot één van de motorrijders in te sturen, maar hij was daarbij vergeten dat er naast hem ook wel eens een motorrijder kon zitten. Schouder tegen schouder gingen ze de bocht door. Gelukkig bleven ze beiden op de motor zitten. Helaas was na deze eerste ronde de eerste baansluiting van de dag een feit.

Oorzaak was een motorrijder die van zijn motor was gevallen op Schwedenkreuz. Op Schwedenkreuz waren op de bandenstapels de tekenen van de fatale Ferrari-crash van vrijdag helaas nog waarneembaar. Velen sjokken wat rond of drinken wat tijdens een baansluiting. Zo niet onderstaande motorrijder. Hij zocht de verkoeling van de schaduw op en lag tegen de muur van het restaurant te slapen.

Mijn ouders en collega’s gingen naar Adenauer Forst, maar Twan en ik hadden nog wel zin in een paar rondjes. Na een uurtje kon het feest weer los barsten. Opvallend was dat iedereen rustig afwachtte om de baan op te gaan. De bekende stormloop na een baansluiting bleef uit. De tweede ronde van de dag verliep zonder incidenten. Een lekker rondje met Twan achter mij aan in zijn 911. Opvallend was een Noorse Saxo die toch wel erg dicht bij me in de buurt bleef. Het bleek er één van de Ringerslist te zijn met semi-slicks dus geheel vreemd was het niet. Zeker niet gezien het feit dat mijn variabel inlaatspruitstuk soms in de hoge toeren niet werkt zoals het zou moeten werken. Dit resulteert in een verminderde trekkracht in de hogere regionen. Een lekje in een vacuumslang is waarschijnlijk de oorzaak, maar met zo’n vol motorruim vergt het nogal enige tijd om te vinden waar het probleem precies zit. Na deze ronde de motorkappen even geopend ter controle van de vloeistoffen.

Onder mijn kap was het droog , maar het overdrukventiel van de kompressor gooide er bij Twan wat olie uit. Schrikbarend veel was het gelukkig niet. Geheel ongevaarlijk is het echter ook niet want zo’n druppel moet niet op de gloeiende hete uitlaat komen.

Ronde 3 was er één van de motoren. Dacht ik de eerste groep motoren voorbij te zijn, kwam ik weer in de volgende groep. Uiteindelijk kwam ik er wel voorbij, maar het was in deze ronde om gek van te worden. Het was eigenlijk een soort verloren ronde omdat je nauwelijks je eigen tempo kon rijden. Dit zijn echt van die rondes dat ik blij ben met de jaarkaart aangezien je daarmee vervolgens gewoon nog een ronde doet. Aangekomen bij de finish zag ik geen verkeer voor de slagboom staan en ook geen verkeer in de verte rijden. Dit leek een ideale timing voor een lege ronde. In tegenstelling tot ronde drie zag ik in ronde vier slechts één auto om me heen. Ik ben een BMW 2002 gepasseerd, maar verder leek het alsof ik alleen op de baan was. Helaas vonden mijn banden deze twee rondes achter elkaar met de hitte van >25 graden niet echt fijn. Aan het einde van ronde twee begon de auto steeds meer te glijden en werd de band als het ware vloeibaar.

Inmiddels was het ruim na twaalven dus tijd voor een currywurst bij Hannes. De rij buiten was weer aanzienlijk, maar binnen zittend waren we in no-time geholpen. Mijn collega Marcel en zijn vrienden keken hun ogen uit naar de prachtige auto’s. Op de parkeerplaats stond echter ook een resultaat van de keerzijde van de Ring: een Belgische M3 die in aanraking was gekomen met de vangrail bij Wehrseifen. Naar later bleek is hij na het incident gewoon doorgereden.

Na de currywurst nog wat foto’s op diverse lokaties bij Breidscheid genomen. Een groot deel van de dag reden er twee groepen met Alfa's rond. Helaas hadden zij regelmatig een lange sliert auto's achter zich aan doordat ze niet echt hard gingen.

Het nieuwe digitale toestel vergt nog wat oefening, maar langzaam maar zeker beging het ergens op te lijken. Na de fotosessie was het tijd om weer wat rondes te doen. Eenmaal onderaan bij Hannes werd onze ogen afgeleid door een paars laag projectiel: een Lamborghini Diablo GT. Opvallend was de carbon-achtervleugel en de achteruitrijcamera die daar aan vast hing. Aanraken mocht overigens niet getuige onderstaande sticker op zijn dak.

Boven op de parkeerplaats bij start/finish wemelde het weer van de Porsches. GT3's zie je er voldoende, maar de nieuwe GT3 is nog vrij exclusief. Zo ook de Nederlandse GT2. Je ziet de GT2's nauwelijks op de Ring en zeker niet met een Nederlands kenteken.

Met Marcel op de passagiersstoel kwamen we op Schwedenkreuz aangevlogen alwaar we een toeschouwer met een gele vlag zagen zwaaien. Het was niet voor niks want de baan lag onder het zand en gras en onderaan in de grintbak bij Aremberg stonden twee Golfjes 2. Marcel vond het helemaal te gek in mijn 205-je en stapte met bezwete handen uit de auto. Daarbij moet gezegd worden dat het ook wel heel warm was. Op zich niet erg, maar het aantal vliegen dat je pakt is in deze periode ook enorm. De motor hieronder geeft daar een aardig beeld van.

Na deze ronde verliet Twan helaas noodgedwongen de Ring. De versnellingsbak van zijn 911 vertoonde kuren. De vierde versnelling was niet meer in te leggen wat inhield dat hij in zijn 3 (er zit een 4-bak in) naar huis moest. Gelukkig is dat met zijn auto niet zo’n probleem aangezien hij daarmee nog ver over de 200 loopt.

De vijfde ronde een vriend van Marcel meegenomen. Alles verliep prima totdat we in buurt van de zandvlakte kwamen. In de rechterbocht net voor het naar beneden gaan richting de zandvlakte stond aan de linkerzijde een zwarte Corvette en aan de rechterzijde een blauwe 968 CS. De Corvette had geen schade, maar de voorzijde van de 968 helaas des te meer. Zover ik kon zien zat de gehele voorzijde fors in elkaar. De bestuurder van de 968 is regelmatig te vinden op de Ringerslist. Voor zover wij konden zien was er gelukkig geen persoonlijk letstel te betreuren.

Na bijna 200 rondes Ring begin ik de baan aardig te kennen en in de loop der tijd werd het aantal auto’s dat voorbij kwamen steeds kleiner. In ronde 6 was er echter weer één. Ik dacht even dat ik het niet goed zag in mijn spiegel, maar het was toch echt zo: ik zou ingehaald worden door een Fiat Ritmo. OK, een Golf 2 16V met een local achter het stuur dat kan ik begrijpen, maar een Fiat? Net voor de Karusell kwam hij me met een hevig blokkerend linker achterwiel voorbij. Op de rechte stukken was hij goed bij te houden, maar in bochten kon ik vaarwel zeggen tegen deze oude Italiaan. Waarschijnlijk ook een local met een niet geheel standaard blok, onderstel en banden.

In de ronde daarna werd ik weer opgeschrikt door het probleem van 4 weken geleden. Bij diep inveren lijkt de auto even geen brandstof te krijgen. Helaas had ik in de afgelopen periode nog geen tijd gezien om de benzinepomp of het filter te vervangen. Fuchsrohre nam ik dus gewoon wat langzamer en de Karusell buitenom aangezien dat plekken waren waar hij even inhield. Helaas kwam daar vandaag weer een plek bij: ook in de kleine Karusell haperde de brandstoftoevoer eventjes. Ik heb de komende tijd dus weer wat om uit te vogelen.

Op de parkeerplaats een foto van Dexter en Chris in ontvangst genomen. Ondanks dat de foto van Chris van vorig jaar dateerde vond ik Chris een ronde meenemen het minste wat ik kon doen. Bij Breidscheid even de baan af gegaan om met mijn ouders en vriendin af te spreken hoe we nu verder gingen. Uiteraard via de baan mijn ronde weer vervolgd. Bij de start troffen we een Jaguar met rolkooi aan. Nu is een Jaguar met rolkooi al niet echt gemeengoed, laat staan een Jaguar met rolkooi en achterpassagiers!

Inmiddels was het 17.30u geworden en werd het tijd voor een laatste ronde. Mijn vader ingesnoerd en voorzien van een helm, maar nog voordat ik mijn auto had gestart was de baan al weer gesloten. Wederom een motorrijder die hard in aanraking was gekomen met asfalt/vangrail. Via via hoorde ik dat desbetreffende persoon gereanimeerd moest worden. Laten we hopen dat dit niet waar is en zo ja, dat deze persoon het gehaald heeft aangezien dit wederom een domper zou zijn op een mooie dag.