Ringverslag 15 augustus 2004

Half Nederland had de vakantie er al op zitten, maar eindelijk was de onze dan aangebroken. Het eerste weekend was een weekendje Center Parcs met Rens, Nadien en hun overburen in de nabijheid van de Ring. Toevalligerwijs zaten er ook nog twee andere huisjes vol met Nederlandse Ringers.

Zaterdagmiddag rond het middaguur Ringwaarts gegaan om voor het avondeten toch nog even wat rondes mee te pikken. Voor het rijden bij Hannes o.a. Nandor, Fabian en Jeroen nog even gedag gezegd en daarna op naar start-finish voor de eerste rondes van het weekend. Voor het eerst sinds lange tijd heeft mijn vriendin (Sabrina) ook weer een rustig half rondje meegereden. Eng vind ze het niet, maar met name wagenziekte speelt haar snel parten. Gelukkig bleef haar dat dit keer bespaard.

Het weer was niet al te best en de baan was dan ook half droog - half nat. Omdat de voorspelling voor zondag goed was besloot ik het vandaag rustig aan te doen. Rond 15.00u mijn eerste verkenningsronde gedaan en op de gebruikelijke plekken was het nog nat. Direct nog een ronde er achteraan geplakt omdat het dreigde nog natter te worden. Ronde twee verliep al een stuk beter dan de eerste omdat je weet waar het nat en droog is. Net voor Quiddelbacher Höhe was helaas een stuk afgezet inclusief een snelheidslimiet van 50, omdat de vangrail aan de linkerzijde zwaar beschadigd was. Ik dacht me van de vorige ronde te herinneren dat de eerste linker van Metzgesfeld droog was, maar ik had een klein waterstroompje over het hoofd gezien. Het water loopt daar van de rechterzijde van de baan naar de linkerzijde over een breedte van een centimeter of 10. Gelukkig reed ik met veel marge anders kan een dergelijk stroompje wel eens voor een onaangename verrassing zorgen in de vorm van een uitbrekende achterzijde.

Na twee rondes weer richting parkeerplaats omdat Sabrina daar in haar uppie stond te wachten. Op naar Schwalbenschwanz om wat foto's te maken. Langzaam maar zeker begon het steeds harder te regenen en dus moest de paraplu er aan te pas komen om de camera droog te houden. Ik heb getracht met een ietwat langere sluitertijd te werken, maar naar nu blijkt is dit niet de oplossing. De foto's zijn naar mijn zin niet al te best en wazig.

Opvallend waren diverse cabrio's die ondanks de harde regen gewoon met de kap open rond bleven rijden. Voordat we richting het vakantiepark gingen hebben we nog een regenronde gedaan. Rustig aan met een ijsje etende Sabrina op de bijrijdersstoel en ze vond het prachtig dit keer. 's Avonds genoten van de nasi van de overbuurvrouw (Antoinette) van Rens en rond middernacht ging bij velen het kaarsje uit. Ik ben toen ook maar gaan slapen aangezien een vroeg Ringbezoek in de planning stond.

Om 7.00u opgestaan en zodoende stonden Rens en ondergetekende net iets na achten op een vrij lege parkeerplaats. Rond 10.00u zouden we gaan ontbijten in het vakantiepark dus was het zaak om snel wat rondes te draaien.

Op zaterdag was me een blauwe Zwitserse BMW 3-serie opgevallen met achter het stuur een jongedame (in het groen op de foto). Ten eerste zie je dat niet veel, ten tweede reed ze ook nog flink door en ten derde zag ze er ook niet onaardig uit. Het toeval wilde dat ze er net na achten ook was en net na mij de baan op ging. Aangezien mijn uitlaat nogal veel herrie maakt geef ik pas na de brug gas en zodoende kon de jongedame net voorbij de brug mij passeren. "Eens kijken of ze een beetje hard gaat" dacht ik toen. Uhm, tja dat ging ze wel degelijk. Het was met de 205 wel bij te houden, maar ik moest er toch aardig voor gaan zitten. Op sommige stukken liep de BMW op power wat uit, maar sommige bochtencombinaties reed ik iets betere lijnen of wat harder waardoor ik soms in moest houden. Ik heb de hele baan achter haar gereden en ze kon het wel waarderen gezien het duimpje omhoog wat ze gaf op het rechte stuk voor de finish. Leuke ronde om de dag mee te starten dus...

Na de ronde de parkeerplaats even opgestuurd om te kijken of Rens er toevallig was maar waarschijnlijk was hij ook ergens op de baan want er was geen blauwe 309 te zien. Dus ben ik maar weer de baan op gegaan en bij Hocheichen zag ik het eerste slachtoffer van de dag. Onderstaande Italiaanse Mini stond met de kap open aan de linkerzijde van de baan. Ik kon niet goed zien of hij schade had, maar helemaal origineel zag het er niet meer uit. Verder was het een heerlijke rustige ronde zonder verkeer die me deed denken aan de maandagen van 2003.

Na deze ronde werd het Nederlandse legioen versterkt met Dennis die wat uitlaatprobleempjes had met zijn witte BMW. Rens had zijn ronde er inmiddels ook op zitten en aangezien de tijd vliegt als je daar bent, ging het al snel richting ontbijttijd. Snel nog een derde ronde gedaan waarbij ik bijna een motorrijder op mijn motorkap had liggen. De motorrijder was mij voor T13 voorbij gegaan en in Hatzenbach liet hij mij weer voorbij. De hele baan heb ik hem niet gezien totdat hij bovenaan Kesselchen weer in mijn spiegels opdook. Hij bleef ruim achter mij. Een verstandige motorrijder dacht ik toen nog omdat ik in de bochten een stuk sneller was. Dat dacht ik dus verkeerd want de linker voor Hohe Acht vond meneer het nodig om zijn motor er in één keer aan de linkerzijde voor te gooien. Op zich niet zo erg, maar hij ging vervolgens ook direct vol in de ankers. Ik had nog net ruimte genoeg om naar rechts te sturen en hem dus te ontwijken. Blijkbaar was hij geschrokken en had hij de bocht verkeer ingeschat want hij vervolgde zijn weg zeer rustig en liet me direct weer voorbij. Op naar het ontbijt wat naar mijn zin uiteraard te lang duurde. Ik wilde terug naar die Ring.....

Daar waren we pas weer rond 11.45u en toen was de baan direct al weer dicht. Het was één van de vele baansluitingen van vandaag. Net nadat we drinken hadden besteld ging de baan weer open dus ben ik weer naar mijn autootje gehuppeld om een ronde te doen. Het was vandaag in tegenstelling tot zaterdag een gekkenhuis qua motoren op de Ring.

Ik schat dat er wel 50 motoren stonden te wachten voor de slagboom en dat heb ik die ronde geweten ook. Met name het eerste stuk heb ik meer met mijn knipperlicht aan gereden dan uit. Rens was een heel stuk voor mij vertrokken, maar langzaam maar zeker kwam ik dichterbij. Vanachter naderde een rode Nederlandse Alfa, maar aangezien de helft van de Nederlanders in zo'n hok rijdt had ik geen idee wie het was. Ik liet hem net voor Eschbach maar voorbij want de bochtsnelheden die hij haalde met zijn Alfa zijn niet aan een 205 in combinatie met mij besteed. Inmiddels was ik Rens ook gepaseerd en tot het opkomen van het rechte stuk kon ik de Alfa redelijk in het zichtveld houden. Toch wel erg snel die apparaten!. Later op de parkeerplaats hoorde ik iemand zeggen dat hij "ze" nooit uit elkaar kon houden. Hij doelde daarmee op de 205-jes waarschijnlijk dus stelde ik me voor. Het bleek Erwin te zijn, bestuurder van de rode Alfa. Leuk om weer een gezicht te kennen achter een naam. Een rondje over de parkeerplaats leverde weer allerlei kwijlopwekkende auto's op. Sommige mensen doen echt alles om op te vallen. Zo ook onderstaande motorrijder met zijn beklede helm.

Inmiddels had Antoinette de Cola ook op en dus was daar een passengerlap voor haar. Ze had al twee rondes met Rens meegereden eerder dit jaar dus helemaal nieuw was het niet voor haar. Het leek een lekkere ronde te worden, maar helaas mocht het niet zo zijn. Aanremmend voor Breidscheid zag ik een heel legioen Porsches in mijn binnenspiegels opdoemen dus die kwamen ons na Ex-Mühle voorbij. Zo ook een GT3 en een Turbo waarbij de Turbo duidelijk sneller was. Deze zat links en rechts daarnaast zat de GT3. Op naar de linkse Lauda-curve en de GT3-man stuurt gewoon vrolijk in op de ideale lijn. De Turbo kroop de kerbs op en bijna grasmaaiend kon hij de auto nog net in bedwang houden. Zo waren we bijna getuige van een zeer kostbare crash die te wijten was aan de racy stijl van de GT3-rijder. Verre van netjes aangezien hij hem 100% zekers had gezien. Het ergste moest echter nog komen. Vanaf de Steilstrecke-curve tot het opkomen van het rechte stuk belemmerde een Duitse Z3-rijder onze doorgang. Hij maakte zich zeer breed en had als doel om die Nederlandse 205 er niet voorbij te laten. Althans daar leek het wel sterk op. Ik ga mijn auto en leven niet riskeren en zodoende besloot ik om er rustig achter te blijven. Lang leve de jaarkaart: over een paar minuten is er weer een ronde. Ik zat de rest van de ronde in de tang. Voor me een Z3 en achter me twee Nederlandse 75's die ongeveer even snel waren. Op zich niet erg, maar wel als de Z3-rijder bij het inkomen van Brünchenn vol op de rem gaat omdat er links een auto bij de vangrail staat. De 205 wordt op zo'n moment erg licht en de 75's waren nabij. Gelukkig liep het allemaal goed af. Tijdens een volgende baansluiting kwam het complete Nederlandse Ringlegioen een Clio duwend de parkeerplaats op. De dynamo was overleden en net voor het einde van de baan was de Clio stil gevallen.

Gelukkig reed Jeroen later die dag al weer zijn rondes in de Clio. Even later kwam ik Dick tegen in een Lotus. Snel even gevraagd hoe het was: "Als een kart zo direct", was zijn antwoord. Arme M5..... eerst gaat zijn bestuurder rijden in een GT3-Manthey Racing en het weekend daarna is een Lotus aan de beurt. Nu maar hopen dat de M5 nog even blijft....

Samen met Sabrina vanaf start-finish via de baan naar Hannes gereden voor ditmaal bratkartoffeln met currywurst. Eens een keer wat anders dan die pommes die onderhand mijn oren uitkwamen. Na het eten wilde ik direct weer een ronde doen, maar helaas was de baan weer dicht. Auto bij de supermarkt gehaald en bij Hannes neergezet en daarna wachten op de opening.

Gelukkig duurde dat maar een minuutje of drie. Rens op de passagiersstoel en met koude olie de eerste halve baan rustig aan gedaan. De ronde daarop ging lekker en het is duidelijk te merken dat ik er weer wat vaker kom. Alles gaat weer wat makkelijker en ik kan me nu weer echt goed concentreren op de details in plaats van de hoofdzaken. Mindere actie was de motorrijder die vooraan bij Adenauer Forst schijnbaar levenloos tegen de vangrail lag. De Ringtaxi was er bij dus besloten we om door te rijden, maar het zag er niet lekker uit. Later hoorde ik dat deze man waarschijnlijk vanaf zijn borst verlamd is..... Dit zijn duidelijk de mindere kanten van de Ring. Ondanks dat hebben we onze ronde afgemaakt en uiteraard was de baan daarna dicht. Mijn 205 hield af en toe in bij het uitkomen van diverse bochten en een blik op de benzinemeter leerde mij dat dat wel eens door een gebrek aan benzine zou kunnen komen. Op naar de tankstelle langs het rechte stuk waar ik mijn auto aan de tank parkeerde achter een rode Franse Alfa 75. Rens wees mij erop dat het de beruchte Fransman met de zwarte Mercedes was. Deze meneer wordt door iedereen (ook door mij) vervloekt vanwege zijn a-sociale rijstijl. Na het tanken sprak hij Rens aan die op de passagiersstoel zat. Hij vertelde dat wij een super-auto hadden omdat het Frans was en zodoende kwamen we aan de praat. Zo vertelde hij vol enthousiasme over het feit dat de Alfa zijn auto voor volgend jaar is omdat de Mercedes te zwaar is etc... Nadat hij weg was keken wij elkaar zeer verbaasd aan. Van diverse zijden hoor je dat het een grote klootzak is en dat hij alleen Frans praat als je hem aanspreekt op zijn rijgedrag, maar nu is hij in één keer superaardig en kan hij Duits en Engels. Vreemd, maar waar. Ben benieuwd of hij volgende keer wel aan de kant gaat met zijn olieboot.

Nadat de heli weer vertrokken was en de baan weer open was nog wat traditionele plaatjes bij Breidscheid geschoten waarvan je hieronder een selectie ziet.

Mijn mede-vakantiegangers vonden het rond 17.00u welletjes geweest. Met gezonde tegenzin meegegaan richting vakantiepark. Ik had nog wel tot 19.30u willen blijven, maar we waren met zes man op vakantie en ik had er al ruim één dag Ringfun opzitten en dus was het tijd om mij te schikken naar de medevakantiegangers. Poeh, wat kan die Ring verslavend zijn. 's Avonds nog lang doorgekletst over het Ringspektakel en maandag hebben we het weekend afgesloten met een bezoek aan Phantasialand.

Mijn voornemen was om het verslag kort te houden, maar zoals je ziet is geen enkele dag of ronde op de Ring hetzelfde.Ook dat is één van de aantrekkelijke dingen aan de Ring. Des te jammer is het echter dat het soms bijna fataal moet aflopen voor (in de meeste gevallen) motorrijders.