Ringverslag 27 augustus 2004
De drukte op de parkeerplaats was vergelijkbaar met een zondagochtend om 8.00u: weinig verkeer en ruimte genoeg om te parkeren. Het legioen Nederlanders was beperkt. Er was slechts een stel motorrijders die het nodig vonden om op hun achterwiel over de parkeerplaats te rijden. In het restaurant zittend zag ik echter tot mijn verbazing Tim langs rijden in zijn 911. Er was ook weer een Ferrari van de partij, maar rijden deed hij niet omdat hij problemen had met de Italiaanse techniek.
Gelukkig was het droog en daardoor was het voor mijn vriendin Sabrina minder erg om buiten zittend te wachten terwijl ik mijn rondes reed. Net voordat ik mijn eerste ronde van de dag wilde gaan rijden kwam Tim aanlopen en vroeg of hij een ronde mee kon rijden. Uiteraard was dat geen enkel probleem, maar de eerste ronde wilde ik liever alleen rijden. De baan lag er compleet droog bij en het had de uren daarvoor ook niet geregend dus veel spannnende situaties waren er niet te verwachten. Net voorbij de pionnen zat een Oostenrijkse 147 GTA achter mij en ik verwachtte dat hij me met zijn 250 PK wel in zou halen. Dat deed hij echter niet en hij bleef op een afstand van zo'n 20 meter achter mij hangen. Bij Hatzenbach naderde echter een snelle 911 RS vanachter en ik liet veel ruimte voor zowel de 911als de 147. De 911 liep vrij vlot weg, maar de 147 was goed bij te houden. Blijkbaar kende hij de baan niet zo goed want net voor Schwedenkreuz liep ik zo hard op hem in dat hij richting aan gaf en mij voorbij liet. Vanaf dat punt tot het opkomen van het rechte stuk heeft de Alfa zo'n 20 meter achter mij gereden. Hij hield ruim afstand en liet duidelijk blijken er niet voorbij te willen. Op deze wijze heb ik er geen enkel probleem mee dat er een auto een complete ronde achter me aan rijdt. Op de parkeerplaats kwam de bestuurder naar me toe en vertelde met verbazing dat mijn oude Peugeot toch wel erg goed ging.
Het was lekker rustig op de baan en droog en dus de ideale omstandigheid om nog een ronde te doen. Tim ingesnoerd op de passagiersstoel en op naar de slagboom. Na de pionnen zagen we een Engelse blauwe Noble met Ringsticker van ons wegschieten. "Die zullen we wel niet meer terug zien", zei ik toen tegen Tim. In de Fuchsrohre naderden we een Golf 4 met een Fahrschuhle-bord op zijn dak. Er zat een man van een jaar of 40 achter het stuur en hij ging er aardig overheen dus er werd even geen rijles gegeven. Les in circuit rijden had deze man nog wel nodig want bij Adenauer Forst reed hij helemaal de verkeerde lijn en werd zoals zo velen verrast door de krappe boogstraal van de linkerbocht. Ternauwernood kon hij de kerbstones vermijden. De rest van de ronde was er bijna geen verkeer en dus kon ik me goed concentreren op het rijden van de juiste lijnen. Net na de Karussell kwam echter de Noble in zicht. Vanaf Hohe Acht tot Pflanzgarten hebben we achter hem gezeten maar toen gaf hij de moed op. Net voor de sprongheuvel gaf hij richting aan en liet mij passeren. "Zal hij niet echt leuk vinden" zei Tim. Wellicht niet, maar als hij een frequente Ringer is zal ook hij weten dat een snelle auto op de Nordschleife niet garant staat voor een snelle ronde.
Op de parkeerplaats was het inmiddels weer wat drukker geworden en ook Ron was weer aanwezig met zijn Alfa. Jacco was van de partij met hun nieuwe aanwinst: een M5. Aan de banden te zien wordt er aardig mee over de Ring geboenderd want de stukken lagen er uit.
Na wederom een Cola en een toiletbezoek begon de lucht een beetje te betrekken. Het leek er toch hard op dat het zou gaan regenen. "Snel nog een ronde doen" dacht ik toen. Helm op, handschoenen aan en daar ging ik weer. Bij Hatzenbach viel het water echter al lichtjes uit de lucht. Bij Schwedenkreuz regende het al stevig en dus ging het tempo rap omlaag. Het leek weer alsof het circuit van mij alleen was, want de hele ronde heb ik geen auto of motor gezien. Des te vreemder was de knipperende oranje lamp bij de Karussell. De hele ronde tot Galgenkopf doe je dan toch rustig aan omdat je na iedere bocht een gele vlag verwacht. Het vreemde was echter dat er helemaal geen gele vlag te zien was en dus ook geen gestrande auto of motorrijder. Wellicht had iemand de verkeerde code ingegeven op zijn gsm bij het aansturen van de lampen en daarmee een verkeerde lamp aangezet. Omdat het nog steeds zeer licht regende toch maar direct een ronde eraan vast geplakt. De baan was inmiddels echter zeiknat geworden dus het werd een ronde lijnen rijden op zeer laag tempo. Ook deze ronde had ik een "alleen op de wereld"-gevoel want zowel voor als achter me heb ik geen enkel ander voertuig gezien. Bij Aremberg was een motorrijder de gladde baan te veel geworden. Gelukkig stond hij al weer rechtop met een enigzins verbouwde motor tegen de vangrail. Omdat het al 18.00u was vond ik het rijden voor vandaag wel weer genoeg geweest. Op naar Hatzenbach om wat foto's te schieten. De B257 is toch echt geen rustig weg, maar onderstaande herder stak samen met zijn 200 schapen de weg over alsof en nooit verkeer rijdt. De herder wist echter precies wat zich op de Nordschleife afspeelde getuige zijn uitspraak "Morgen wieder Langstreckenpokal". De schapen liepen echt vlak langs de baan zoals te zien is op onderstaande foto. De voorste schapen wilden richting Hatzenbach, maar een onverstaanbaar commando richting de hond zorgde ervoor dat hij de kudde vakkundig de goede kant opstuurde.
De op de baan aanwezige hoeveelheid verkeer was beperkt dus zodoende heb ik ook niet zo heel veel foto's geschoten. Een Civic Type R beleefde nog een spannend moment toen hij met vier wielen in het gras belandde. Hij wist de vangrail maar net te vermijden.
Onze buiken begonnen aardig te knorren en aangezien ik Sabrina wel eens grote pizza's wilde laten zien zijn we bij Pinokkio wezen eten. De enorme pizza voor 6 euro smaakte wederom prima.
Al met al was het een leuke Ringdag zonder zware crashes of problemen. Nog drie dagen en dan ben ik er weer. |