Ringverslag 19 september 2004


Vorig jaar was één van mijn collega's al een dagje naar de Ring geweest en hij vond het prachtig. Zes weken gelende afgesproken dat we vandaag weer zouden gaan, maar helaas mocht het niet zo zijn. Zaterdagmiddag kreeg ik een sms dat zowel de collega's als hun vrienden niet konden. Dit had echter ook een voordeel. De heren wilden immers niet te vroeg Ringwaarts gaan, maar aangezien ik daar wel de voordelen van heb door een lege baan was mijn keuze simpel: ik zou om 8.00u aan de poort staan wat dus inhield dat ik op zondag om 5.30u op moest. Op zich niet zo erg, ware het niet dat we de avond daarvoor een bruiloft hadden waardoor ik pas om 2.30u in bed lag. Met drie uurtjes was het dus een korte nacht.

Om 7.55u was ik echter bij de baan, maar tot mijn verbazing stond op het bord dat de baan pas om 8.30u open zou gaan. Dat was dus weer op het laatste moment gewijzigd omdat men een stuk of 100 nieuwe Focussen uit moest laten op de baan. Ik baalde dus sterk want daar stond ik dus een half uur te vroeg. Gelukkig kwamen Albert en Nandor ook al snel ter plekke waardoor ik toch wat te kletsen had. Nandor was optimistisch en liep bij 13 graden al in zijn korte broek. Toch had hij het goed ingeschat want later werd het weer een stuk beter. Inmiddels was ook een deel van het in totaal 45 wagens tellende contingent van Zweedse Porsche-rijders gearriveerd. Ik heb nog even met Anders (gele GT3) bij staan kletsen over e.e.a. en zodoende kwamen we op de witte GT2 van een vriend van hem. Splinternieuw inclusief keramische schijven, maar dat laatste schijnt echt bagger te zijn. Ook hij had er problemen mee. De gele CTR is dezelfde Ruf-Porsche die op de bekende film staat.

Na 45 minuten wachten kon ik dan eindelijk los. De baan was op vele delen nog nat, maar op deze manier kon ik de dag lekker rustig beginnen. Ik had in de Fuchsröhre een afzetting verwacht aangezien daar zaterdag een Civic Type R een paar keer over de kop was gegaan, maar die was er dus niet. Omdat het tempo door de regen en de Toyo-banden niet zo hoog lag heb ik direct maar drie rondes achter elkaar gedaan. Het waren relatief saaie rondes zonder inhalende auto's of andere opvallende momenten. Wat wel opvallend was was de zeer langzaam opdrogende baan. Om de één of andere reden wilde hij niet lekker opdrogen. Bart en Rene waren inmiddels ook van de partij en met hen heb ik een rondje parkeerplaats gedaan die voor het tijdstip van 10.00u al aardig vol stond. Zo was daar ook Top-Gear-presentator Jeremy Clarkson, de bijna even bekende Audi TT van Rob en een heerlijk klinkende Modena Challenge Stradale.

Na deze ronde dreigde donkere wolken de sfeer te verpesten. Snel in de 205 gestapt om nog wat droge rondes te doen. De baan was zo goed als droog en ik voel me dan toch een stuk prettiger dan bij een natte baan. Niet iedereen voelde zich er prettig bij vandaag ben ik bang. Ook in deze rondes stonden op een paar plaatsen auto's die enigzins vervormd waren door de vangrail. Een sessie van twee rondes is net genoeg voor de Peugeot want daarna beginnen de banden het langzaam maar zeker op te geven. Ondanks dat het op de parkeerplaats inmiddels rete-druk was geworden viel het op de baan enorm mee. Parkeren was echter weer een crime. Emiel (www.ring205.tk) was nog nooit meegeweest in mijn 205 met 16V-blok dus ook hem heb ik een ronde meegenomen. Het waren twee lekkere rondes zonder noemenswaardige zaken.

Toen ik weer wilde beginnen aan een ronde viel mijn oog op een Franse 205. Ik stond in de linker rij en hij in de rechter. Aangezien mijn rij een stuk langzamer ging, was hij snel door de slagboom heen dan ik. Ik had het gevoel dat hij op mijn wachtte want hij bleef na de slagboom aan de rechterzijde staan. Toen ik onder de slagboom door was stak hij naar links en net na de pionnen ging hij naast me rijden. Tja, en dan heb je pech als je in een standaard 205 1.9 zit.... Hij dacht mij bij te houden, maar al wegaccelerend na de pionnen trok ik al direct een groot gat. Dit gat werd alsmaar groter naarmate de baan vorderde. Bij Schwedenkreuz sotnd een 911 cabrio in de vangrail en ook voor Galgenkopf werd de gele vlag gezwaaid. Een motorrijder lag op de grond dus dat betekende een baansluiting. De 205-eigenaar kwam vol verbazing naar mij toe hoe het nou kon dat ik zo veel sneller was. Een ander motorblok en alles eruit slopen doet wonderen was mijn antwoord.

Omdat het al aardig tegen het middaguur aanliep zijn we maar bij Hannes gaan eten. De laatste paar dagen was het friet wat de klok sloeg dus vandaag maar weer eens gekozen voor de Bratkartoffeln. Het smaakte perfect en net nadat we klaar waren ging de baan weer open. De snelheidslimiet bij Breidscheid wordt lang niet door iedereen opgevolgd dus is Breidscheid tot op heden nog immer een leuke plek om te gaan kijken.

Foto's maken was een genot met dit mooie weer. Dit hadden meer mensen door want er was genoeg volk op de been bij Breidscheid.

Rene's Ringervaring was slechts twee rondes dus werd het tijd om dit eens wat op te vijzelen. Vastgegespt in mijn 205 gingen we op pad. Hij rijdt zelf in een Impreza WRX dus is wel wat gewend, maar volgens mij vond hij het wel indrukwekkend. Nadat ik Rene had afgezet ben ik Breidscheid weer de baan op gegaan. Net voordat ik de baan op wilde gaan kwam een sterk rokende zwarte Nederlandse Sierra Cosworth voorbij. Ik had hem eerder ook al voorbij zien komen en vond dat hij aardig hard doorblies. Langzaam maar zeker liep ik op hem in. Op de rechte stukken was het zwarte gevaarte een stuk sneller, maar in de bochten liep ik iedere keer weer op hem in. Uiteindelijk liet hij mij bij Pflanzgarten voorbij. Ik had de smaak lekker te pakken dus ben ik maar meteen weer doorgereden voor een volgende ronde. Ook de Ford ging weer verder, maar hij had de snellere slagboom. Toen ik onder de brug reed zag ik hem al in de verte richting T13 sturen. Ik was benieuwd of ik deze ronde wederom bij hem in de buurt zou kunnen komen. Het ging niet snel, maar uiteindelijk kwam ik er wel. Net voor Brünnchen gaf hij richting aan naar rechts om mij voorbij te laten. Het blijft een aparte bak inclusief de bijbehorende rookpluimen. Een filmpje waarin ik hem net voorbij ben kun je hier vinden.

Ik had er inmiddels al een ronde of zeven opzitten dus moest de fotocamera zijn diensten maar weer eens bewijzen. Van velen hoorde ik dat het wandelpad van Brünnchen langs de baan naar Hohe Acht erg spectaculair is. Het wandelpad zelf uiteraard niet, maar wel de bochten in combinatie met de voorbijvliegende auto's. Men had gelijk want het is een prachtige wandeling van nog geen kilometer tot Hohe Acht. Er liggen een aantal prachtige bochtencombinaties waar het heerlijk kijken (en foto's maken) is. Het was al na vieren en dan wordt het op sommige punten wel erg donker om foto's te maken, maar desondanks zitten er in mijn ogen wel een paar geslaagde tussen. Met name Hohe Acht doet het goed met het mooie uitzicht op de achtergrond. M3's? Het lijkt wel of je ze kado krijgt bij een pak boter in Duitsland. Drie stuks in één shot.

Net voordat ik bij Hohe Acht kwam had er een oliespoor gelegen wat men bedekt had met zand. Het opstuivende zand leverde onderstaande foto op.De golf kon de 911 overingens makkelijk bijhouden.

De Ring staat garant voor aparte auto's. Zo ook weer vandaag. Onderstaande auto valt toch wel onder de categorie extreem. Het lijkt me overigens wel erg stoer om met zo'n wagen gewoon een keer naar je werk te gaan. Wat zouden mijn collega's opkijken.

Omdat ik toch ook nog wel een paar rondes wilde rijden ben ik weer afgezakt richting Brunnchen. Onderweg heb ik bij de diverse bochtenlokaties nog wat foto's gemaakt waarvan je hieronder een selectie ziet. Op de tweede foto is goed te zien hoe druk het zo nu en dan op de baan was.

De zon stond laag en dus was het lastig rijden. Op sommige stukken zie je geen hand voor ogen en zonnekleppen zijn dan wel erg handig. Beetje jammer dat die er bij mij niet meer op zitten. In de loop van de dag had ik een vriend van Friso al een tijd over de strak liggende 944 van Friso horen praten. Ik had Friso echter de hele dag niet gezien. Ook deze keer zag ik hem niet op de parkeerplaats of in de buurt van de slagboom. Tijdens mijn ronde naderde ik hem echter op Kesselchen. Hij bleef netje rechts rijden waarna ik met gezwinde spoed richting horizon verdween. Uiteindelijk troffen we elkaar dan op de parkeerplaats. Zijn vriend vond de 205 er wel a-sociaal hard overheen gaan, dus bood ik Friso een passengerlap aan. Friso vond de wagen lekker rijden, maar wel tricky met de kont. Na Adenauer Forst liet ik een rode Galant met Twisk-sticker voorbij. De gehele ronde hebben we achter hem gereden. Ik vraag me sterk af wat voor een motorblok er inhangt want volgens mij is het verre van standaard. Eén ding is voor mij inmiddels duidelijk: een 944 zou wellicht een waardige opvolger zijn voor mijn 205, maar veel sneller zal hij niet zijn tenzij je een Turbo gaat rijden met een duur circuitonderstel. Nee, ik blijf nog maar even bij mijn 205 aangezien dat prima gaat.

Na de ronde met Friso was het al 19.00u. Ons oog viel op een voor de Ring vrij zeldzame verschijning: een oude 635 CSi. De symphatieke Nederlandse eigenaar wist ons te vertellen dat er een 3,5 blok in lag (geen M-uitvoering) en dat hij door wat aanpassingen zo'n 240 PK levert. De auto is verder helemaal gestript, voorzien van semi-slicks aan de voorzijde en het remsysteem van een 750i (32 cm schijfdiameter) is gemonteerd.

Dit alles kon echter niet voorkomen dat hij niet wegkwam door een haperende startmotor. Aanduwen was echter voldoende om de 6-cylinder weer tot leven te brengen. Na deze menselijke arbeid vond ik het voor vandaag goed geweest en ben naar huis gereden. Rond 20.45u was ik daar om na even op de bank te liggen te beginnen aan dit verslag....

Op naar de volgende keer (een maandag).