Ringverslag 16 t/m 19 september 2005


Vorig jaar was ik een weekend op Center Parcs Heilbachsee geweest en aangezien dat goed bevallen was leek het me wel een idee om dat dit jaar nogmaals te doen. Het weekend van 16 september was één van de laatste weekenden die qua lengte echt de moeite waard was dus dat weekend moest het worden. Vervolgens wat navraag gedaan bij diverse personen en uiteindelijk waren Denis, Maikel, Tim, Maurice en Rens mijn reisgenoten. Met de nazomerkorting kostte een huisje inclusief reserveringskosten en zes lakenpakketten 300 Euro. Voor 50 Euro per persoon heb je dus drie overnachtingen en de luxe van een eigen huisje wat van alle gemakken voorzien is.

Vrijdag

De helft van het huisje moest op vrijdag nog werken, maar Tim, Dennis en ondergetekende zijn vrijdagochtend al Ringwaarts gegaan. Het leek Tim en ondergetekende wel leuk om een keer een weekendje met een Opel Speedster op pad te gaan dus in Duitsland hebben we zo'n Opel gehuurd. De Speedster konden we om 12.00u in Koblenz ophalen dus precies een kwartier daarvoor stonden we voor de deur van de Opel-dealer. Binnen 15 minuten waren we onderweg richting de Ring. Een Speedster is niet echt de auto om op de snelweg te gebruiken dus zijn we via de B258 gereden. De baan ging pas rond 14.00u open dus eerst was de curryworst bij Hannes aan de beurt.

Nadat we de currywurst op hadden gegeten heb ik de Speedster zijn Ringdoop gegeven. De weersvoorspelling voor vrijdag was zeer slecht, maar tot onze verbazing was het droog weer met zo nu en dan een zonnetje. Her en der hingen wel wat wolken, maar we hebben de gok maar genomen en het tentdoek wat op de Speedster zit (bij Opel noemen ze het een dak) er vanaf gehaald. Slechts één ronde hebben we dit weekend met het dak erop gereden omdat het toen wat aan de koude kant was (3 graden boven nul). Ik had al eerder in een Speedster gereden dus helemaal vreemd was de auto niet voor me. In de eerste ronde van de dag uiteraard rustig aan gedaan, maar ondanks het lage tempo was al direct te voelen hoe heerlijk deze auto in de bochten ligt. De balans is vele malen beter dan mijn 205 en onderstuur is de Speedster zo goed als vreemd. Het is een kwestie van insturen en die kant gaat de auto dan ook op. De tweede ronde in de Speedster ging een tikje sneller zonder echt gekke dingen te doen. Helaas deden anderen dat wel zoals een Engelse 200 SX die over 300 meter verspreid lag in de Fuchsrohre. De kleine Karussell was een motorrijder iets te scherp geweest want hij lag aan de buitenzijde in het gras. Helaas bleken deze twee incidenten een voorteken voor de rest van het weekend.

Op de parkeerplaats werd het drukker en drukker, maar je kon er nog wel gewoon parkeren dus het viel enorm mee met de drukte. Waarschijnlijk was dit het gevolg van de slechte weersvoorspelling. Sommige mensen zijn wel heel erg bang voor diefstal van hun auto. Onderstaand stuurslot is in mijn ogen wat overdreven op de parkeerplaats van de Ring.

De rest van de dag vloog voorbij omdat we het ene na het andere rondje in de Speedster hebben gedaan. Tussendoor moest regelmatig getankt worden want met een tankje van iets meer dan 30 liter kom je niet ver. De Speedster hield zich voorbeeldig waar onder andere de standaard AP racing remmen een aardig steentje bijdragen. Zo nu dan rook je ze wel een beetje, maar hij bleef goed remmen. De grip met het middenmotor-concept in combinatie met de achterwielaandrijving is enorm.

Inmiddels waren wat ander bekenden van de Peugeot GTi Club ook gearriveerd. Eén van hen vroeg om een passengerlap, maar aangezien de motor nog koud was heb ik eerst een opwarmronde gedaan. Na afloop van deze ronde Eelko vastgesnoerd en daar gingen we weer richting slagboom. Ik zag Jan-Willem in zijn 964 net voor mij richting slagboom rijden om vervolgens na de pionnen op mij te wachten. Hij heeft het hele rondje achter mij aangereden waarbij hij uiteraard op vele delen een stuk sneller was, maar sommige bochten stuur ik met mijn 205-je toch wat harder in. Bij terugkomst stond een Skyline met dikke rookwolken onder zijn kap bij de finish. Blijkbaar had hij ergens het staal langs de baan geraakt. Op de parkeerplaats stond een zwarte 993 die uitgedost was in GT2-look.

Het was inmiddels 19.00u en Maurice zou bijna arriveren. Gelukkig wist hij de weg na lange Ring-afwezigheid nog te vinden waarna we de sleutel van het huisje op zijn gaan halen om daarna met vier man in de 205 diesel richting Zum Wilden Schwein in Adenau te gaan voor wat vlees. Het eten was lekker en toen rond 22.00u Rens en Maikel ook aanschoven was de groep compleet. De mooie verhalen kwamen boven en al snel was het laat. Vier man in de diesel was wat veel dus ik ben bij Rens in de 309 gestapt. Maurice reed voorop, maar op het park raakte hij de kluts kwijt. Hij reed richting huisje 396 terwijl wij in 326 zaten. Op zich niet erg, maar hij heeft ongeveer het halve park gezien omdat hij echt niet meer wist waar we zaten. Na een paar minuten ging dan ook de telefoon om te vragen in welk nummer wij zaten. Uiteindelijk heeft hij het toch nog gevonden. Onderweg naar het eten hadden we al een krat Bittburg meegenomen en dat ging er wel in na zo'n dagje sturen. Gelukkig waren de huisjes in onze omgeving niet bezet, want men houdt geen rekening met 6 auto's per huisje. Om de in beslag genomen parkeerruimte enigszins te beperken hebben we het einde van de straat maar dicht geparkeerd.

Zaterdag

De baan zou pas open gaan om 13.15u dus we hadden niet zo'n haast met opstaan. In de supermarkt op het park wat broodjes gehaald en rond 10.00u hebben we eens rustig ontbeten. Voorafgaand aan de touristenfahrt zou een gelijkmatigheidwedstrijd gehouden worden dus het leek ons wel wat om daar te gaan kijken. Hatzenbach is dichtbij start-finish en niet al te ver lopen, maar het was wel jammer dat bij aankomst de wedstrijd voorbij was.

Rond 12.45u waren we bij start-finish waar we op dat moment de auto nog net kwijt konden. De rechter parkeerplaats was bezet door de canonball-rijders. Ze reden in exclusief materiaal en hadden zelfs een eigen helikopter boven de baan hangen. Gezien de ca. 30 jarig leeftijd van sommige bestuurders vraag ik me af waar al die mensen het van betalen. Het maakt mij echter niet uit want ik vond het prachtig om naar te kijken. Gelukkig kreeg men van tevoren wel een briefing anders vrees ik dat er het nodige blik gesneuveld zou zijn.

Vooral het lage blauwe gevaarte trok veel aandacht. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zoiets op de Ring heb zien rijden.

Rond 13.30u werd omgeroepen dat de baan open ging en toen was het hek van de dam. De canonballers ging hun gang tussen het gewone verkeer en voor zover ik weet zijn er geen rare dingen met hun gebeurd. De baan oprijden was echter nu al een hele tour. Je was toch snel een minuutje of 20 onderweg van de grote parkeerplaats tot aan de slagboom. Ondanks dat het zo lang duurde heb ik op een gegeven moment toch de 205 gepakt om wat rondes te doen. In vergelijking met de Opel viel dat even tegen: overhellen, piepende banden, onderstuur in het kwadraat etc. De chaos was weer zoals met Pasen. Voor het hekwerk net na Galgenkopf stond ik al in de rij om de baan te verlaten. Aangezien dit tot gevaarlijke taferelen in Galgenkopf kan leiden zijn op een gegeven moment twee rijen gemaakt om zodoende de lengte te halveren.

Ik ben om 14.00u de baan op gegaan en om 15.00u kwam ik de baan af en had ik precies twee rondes gedaan. De wachttijd bij het uitrijden bedroeg dus ongeveer 20 minuten. Het verbazingwekkende was echter dat het op de baan rijdend helemaal niet druk was. Ik had het echter helemaal gehad na al dat wachten en aangezien we om 19.30u bij Pinokkio hadden gereserveerd was het zaak om niet al te laat het middag-eten te nuttigen. Ondertussen kwamen er wat wolken dichterbij waaruit wel eens wat regen zou kunnen vallen. Ondanks de waarschuwingen van Michiel dat het boven bij start-finish wel eens zou kunnen regenen zijn Rens en ik met open dak in de Speedster bij Breidscheid de baan op gegaan. Halverwege Kesselchen begon het als een dolle te regenen waarbij de ruitenwissers continue aan moesten. Binnenin de Opel bleef het met uitzondering van de achterruit droog totdat je wat langzamere bochten krijgt. Gelukkig was het op het rechte stuk voor start-finish vrijwel droog want ondanks het feit dat het dakje er vrij snel op zit regende het wel dermate hard dat de hele binnenkant zeiknat zou worden.

De wachtrij werd niet minder en hetgeen we verwachtten gebeurde ook: de baan was vanaf Steilstrecke-curve nat en vanaf dat punt lag ongeveer in iedere bocht een auto of motor naast de baan: in de steilstreckecurve vonden we een nieuwe Passat met de neus in de vangrail, bij Hohe Acht een Impreza met de zijkant in elkaar en bij Eschbach was een Calibra heel hard in de zandwal gedoken. Even later zat daar ook nog een M3 in de vangrail. Het is uiteraard heel sneu voor de mensen, maar ik schrijf bovenstaande om een ieder die dit leest bewust te laten worden van het feit dat de omstandigheden op de baan per deel sterk kunnen verschillen en dat de baan een zeepbaan kan zijn zodra het regent. Wees dus op je hoede bij dreigende regenval! Maurice was op dat moment bezig met een passengerlap in de Mazda 6 van Fabian en uiteraard houdt dat in dat er wat gebeurd. Onze lange stond dan ook te helpen bij Eschbach. Ondanks de regen zijn we vrolijk door blijven rijden met de Speedster aangezien we de Opel niet gehuurd hadden om stil te laten staan. De in totaal vier rondes gingen lekker en in de wachtrij hadden we mooi de tijd om wat bij te kleppen over van alles en nog niks. Onderstaande Uno kwam ons overigens met stevige snelheid voorbij zetten op het natte deel van de baan.

Na vier rondes was het tijd om Rens' 309 uit te laten. De 309 is duidelijk een stuk zachter geveerd dan mijn 205 en de achterkant hangt en glijdt dat het een lieve lust is. Onder de 309 zitten echter standaard dempers terwijl er bij mij Koni geel onder zit. Net na de sprongheuvel hadden we nog even een momentje. Rens stuurde iets te vroeg in waardoor hij de rechter kerbstone raakte. Dat resulteerde vervolgens in een lijn die niet meer recht was en dus in een aanraking met de linker kerbstone. Tenslotte werd de volgende rechter ook nog meegepakt, maar dankzij de stuurmanskunsten van Rens bleef de neus de goede kant op staan; rustig sturend en met het gas slepend corrigeerde hij de auto perfect om hem weer in een rechte lijn te krijgen.

Met de wachttijden om de baan te verlaten van ca 20 minuten gaat de dag heel snel voorbij dus voor we er erg in hadden was het al weer sluitingstijd. Normaal gesproken wordt het na 17.00u rustiger op de baan, maar helaas stonden we ook om 19.00u nog in een rij van 15 minuten. Ik had zelf nog niet eens de tijd gehad om foto's langs de baan te maken. De foto's van zaterdag langs de baan zijn dan ook allemaal door Maurice gemaakt. Maurice bedankt voor het beschikbaar stellen van je foto's!

Pinokkio was het avondeten, maar de 205 van Dennis gooide roet in de streeftijd van 19.30u. De auto wilde niet starten en ook aanduwen met Dennis achter het stuur hielp niet. Maurice heeft nog een poging ondernomen, maar toen ook dat niet lukte hebben we de auto bij de start laten staan om eerst te gaan eten. Fabian schoof ook aan en de verhalen kwamen uiteraard weer los. Het mooiste verhaal wat ik me kan herinneren kwam van Maurice. Zoals eerder genoemd had hij geholpen bij het ongeluk met de Calibra in Eschbach. De baan lag vol rotzooi dus werd hem een bezem in de hand geduwd zodat hij e.e.a schoon kon vegen. Hij vond het vegen maar een rotklus omdat de steel zo kort was. Naast het feit dat hij kort was, zat hij ook nog eens los. 's Avonds in Pinokkio hoorde hij van Fabian dat steel uitschuifbaar was.......

Na afloop van het eten nogmaals getracht de 205 van Dennis aan de praat te krijgen en om onverklaarbare reden lukte het nu wel met wat duwkracht. De route naar het vakantiepark lijk verdacht veel op de Nordschleife en gezien de rust op de weg was het gasgeven met een grote G. Eenmaal op het park kwamen we erachter dat het bier zo goed als op was dus ben ik samen Maurice in zijn diesel weer terug gevlogen naar het tankstation. Gelukkig hebben we gevlogen wat toen Maurice 10 seconden binnen was werden de lampen van het tankstation gedoofd omdat dat sluitingstijd van 22.00u bereikt was. Bij sommigen kwam het bier en de hele dag buiten zijn 's avonds hard aan, maar ondanks dat was het wederom erg gezellig.

Zondag

Rond 6.30u ging het telefoon-alarm af want het streven was om rond 8.00u op de Ring te zijn. Ik vond het al verdacht koud op de slaapkamer en eenmaal buiten moesten eerst de ruiten gekrabt worden voordat we weg konden. De thermometer gaf -1 graad aan. Het idee was om rond 10 a 11.00u weer terug naar het park te gaan om dan te ontbijten. Maurice reed met mij mee en we waren beiden bang dat de baan dicht zou zijn gezien de bewolking die er hing. Gelukkig bleek dit mee te vallen en zo stonden we om 8.10u op de parkeerplaats. Beetje jammer was dat er 1-zitters op de baan reden en dat de baan pas om 8.45u open ging.

Diverse Porsches waren er al helemaal klaar voor en waren er op gebrand om als eerste de baan op te gaan. Even voor negenen kwam het verlossende woord uit de speakers. Vanwege de lage temperatuur heb ik met Maurice een eerste rustig rondje gedaan om daarna om 9.15u alweer in een rij van 15 minuten aan te moeten sluiten. De ronde daarna ging wat rapper waarbij we inliepen op een zilverkleurige slk 230. Wij kwamen niet in één keer uit de lucht achter die slk gevallen, maar desondanks wou deze mijnheer niet aan de kant. Op zich is dat niet zo erg, maar wat je dan vaak ziet is dat men zo'n stomme Nederlander in een Peugeot voor wil blijven. Als je iets niet moet doen is het dat wel en dat bleek ook nu weer. Hij ging harder waardoor hij geen lijnen meer reed en bij Schwalbenschwanz in een onbedoelde slip raakte. Dankzij allerlei elektronica of bestuurderskunsten bleef de auto met wat contraslips op de baan maar het scheelde niet veel. Hij koos toen eieren voor zijn geld en besloot me voorbij te laten.

Tot mijn verbazing zag ik de nette witte M3 van Joost op de parkeerplaats staan. Hij was voor mijn gevoel net terug van de spuiter en had hem dus ook nog niet verwacht. Danny wilde wel een keer een ronde mee met een ietwat ervarener persoon dus heb ik hem ingesnoerd in de passagiersstoel. Voor zover ik het me kan herinneren was het een lekker rondje met niet al te veel verkeer, behalve op het rechte stuk. Tijd voor een ontbijt want het was weer een compleet gekkenhuis. De Edo-jongens en dames waren ook weer gearriveerd. Het blijft natuurlijk een heftige combinatie om met zoiets naar de Ring te komen. Jammer dat ze zich minder geliefd maken met allerlei rare capriolen zoals rechts inhalen e.d. De bovenste 911 kwam vandaag op de afsleepwagen van de baan dus die was niet meer helemaal fris.

Op de parkeerplaats stond ook weer het nodige leuke speelgoed. Onderstaande bolide was tussen alle Porsches door toch wel één van de opvallendste. Er zijn ook mensen die meerdere circuits bezoeken/kennen getuige de stickers op deze achterruit.

Eenmaal terug was de baan snel weer gesloten en ben ik weer in de Speedster gestapt om na een tankbeurt via de openbare weg naar Breidscheid te rijden. Bij Breidscheid kon je tenminste fatsoenlijk de baan op en doordat je vervolgens één van de eersten bent, sta je ook bij startfinish niet in een lange rij. Hierdoor kun je 1,5 rondje doen in een normale tijd. Het is eigenlijk te zot voor woorden dat je zo moet gaan plannen om je rondes te rijden. Het aparte van het rondrijden in de Speedster is dat iedereen denkt dat je Duitser bent. Ik ben in totaal vijf keer door andere mensen in het Duits aangesproken. Tijdens één van de rondes leek de baan wel een autokerkhof. Net na Aremberg stond een 306 die finaal in elkaar zat met daarnaast een GT3 waarvan het achterwiel onder een hoek van 90 graden onder de auto stond. Vervolgens reed ik 30 seconden verder waar een Leon en een  5-serie in de vangrail stonden en een motor op de grond lag. Ik kan me eerlijk gezegd van de zaterdag en zondag geen enkele ronde herinneren zonder een gele-vlag-situatie. Rond 16u vertrokken Maurice, Rens en Maikel weer richting Nederland omdat ze de volgende dag moesten werken.

Ik hoorde anderen zeggen dat het op zondag niet zo druk op de baan was, maar ik heb het anders ervaren. Het was de halve tijd treintjes van 4-8 auto's rijden achter mensen aan die niet aan de kant wilden. Wellicht had ik pech ten opzichte van die andere mensen of ben ik wat te snel waardoor ik meer langzaam verkeer nader? Hoe dan ook vond ik het niet echt prettig rijden dus ben ik maar met Dennis foto's gaan maken bij Schwalbenschwanz. André kwam nog voorbij in zijn banaan waarbij hij op onderstaande foto niet rechts aan het inhalen was.

Ik ha de auto van Dexter zien staan en iets verderop langs de vangrail zag ik wel iemand met een Beatle-achtig kapsel, maar ik had never nooit verwacht dat het Dex was. Lopende naar de kleine Karussell heb ik nog even met hem staan praten. Zonde dat ik het niet eerder wist want ik heb hem veel te lang niet gesproken. Vanuit kleine Karussell komen de laatste maanden veel foto's dus heb ik er ook maar een paar gemaakt. Na enige tijd zag ik zelfs "onze" Speedster met Tim aan het stuur voorbij komen.

Helaas naderde het einde van deze dag met mooi weer ook weer veel te snel. Ik heb een kennis van Tim nog 1,5 ronde mee kunnen nemen en eenmaal bij de start was het feest over: de zoveelste baansluiting van het weekend was een feit en gezien de tijd van 18.45u werd besloten de baan niet meer open te doen. De drukte op de parkeerplaats was echter nog steeds aanzienlijk. Onderstaande M6 ziet er wellicht niet zo apart uit, maar zo klonk hij in ieder geval wel.

Op weg naar de het vakantiepark hebben we met bovenstaande personen inclusief Dennis een Italiaanse maaltijd naar binnen gewerkt waarna het tijd was om het laatste biertje in het huisje te nuttigen. Net voor het slapen gaan hoorde ik nog van het vreselijke dodelijk ongeval van de navigator van Peugeot-rijder Marko Martin in de rally van Engeland. Alles rally-liefhebber was ik er even stil van.

Maandag
Omdat we de dag daarvoor moesten krabben en Maurice met ijskrabber al naar huis was, moesten we inventief zijn. De lakens van de vetrokken personen boden uitkomst: krabben was maandagochtend niet nodig.

Om 6.15u ging de wekker zodat we op tijd de Speedster in konden leveren. Na de laatste twee duwen tegen de 205 met weigerende startmotor van Dennis was het tijd om richting Koblenz te gaan. De Opel-man liep er even omheen en vond het allemaal volgens mij wel best. De 30 rondes hadden zijn sporen ook nauwelijks achter gelaten. De linker voor en achterband waren heel lichtjes opgeruwd, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. De banden onder de Primera zagen er na twee rondes slechter uit. De Speedster vond ik erg leuk, maar voor dagelijks gebruik lijkt hij me wat onpraktisch met die lage instap en gebrek aan aflegruimte voor bijvoorbeeld je portemonnee. Als circuitbak is hij echter erg leuk waarbij ik van mening ben dat het onderstel eigenlijk te goed is voor het vermogen. Oftewel: de 148 pk mogen wat mij betreft wel aangevuld worden met nog eens 50-100 stuks.