|
Ringverslag 3 oktober 2005
Ik heb de luxe om op ongeveer 1u en 45 min van de Ring te wonen dus voor mij is een vroege aanwezigheid goed realiseerbaar. Rond 6.00u opgestaan en toen ik uit het raam keek zag ik de mist al hangen. Verder slapen of toch gaan was toen nog de twijfel. Uiteindelijk toch maar voor het laatste gekozen en zo ging ik met een slakkengangetje van maximaal 130 richting de Ring. Door de Duitse feestdag was het erg rustig op de weg. Normaal is dat wel lekker maar met mist is een andere auto altijd een makkelijk oriëntatiepunt qua zichtafstand. Op de A1 was het zicht wat beter dus ging de snelheid richting de 150. Onderstaande dikke A4 station (met 1.6-plaatje) dacht daar wat anders over. Met dik 200 kwam hij door de mist voorbijzeilen.
Omdat ik ergens had gelezen dat ze bij het tankstation langs het rechte stuk geen 98-benzine meer zouden hebben (of het waar is weet ik niet) heb ik bij de Aral op zo'n 10 km van de Ring getankt. Het slakkengangetje resulteerde in de zuinigste rit ooit met de 911. Het gemiddeld verbruik ligt normaal gesproken op 1:6,0 maar deze ochtend was het 1:7,0.
Het lijkt erop dat de hoge benzineprijzen ook bij de BMW-fahrer-training doorwerken. Vele M3's zijn vervangen door ook niet onaardig 535d's. Ze stonden weer netjes op een rij in het weiland. Ik verbaas me erover dat ze daar gewoon in het gras staan. Blijkbaar kan dat daar nog. Als je zoiets in Nederland zou doen, ben je volgens mij binnen twee weken enkele sets velgen, spiegels, spoilers of complete auto's kwijt.
Ook vlakbij de Ring was de mist nog erg dicht. Rond 8.15u was het nog erg rustig op de parkeerplaats. Gelukkig kwam ik Roger (Elise) tegen zodat we het uur wachten op de baanopening met een kop koffie en wat Ringpraat hebben kunnen doden. De Engelse Ferrari 328 viel op door het feit dat de man professioneel ogend met een bandenspanningmeter bezig was. "Die zal wel hard gaan", was mijn gedachte.
Rond 9.30u was de mist enigszins opgetrokken en ging de baan open. Normaal gesproken doe ik het eerste rondje al rustig aan, maar met deze mist, een vochtige baan en mijn 911 met 450 paardjes was het echt heel langzaam beginnen. Net voor Flugplatz dacht ik Chris al te zien staan met zijn fototoestel. Het leek me vrijwel onmogelijk om foto's te maken in die mist, maar het viel toch mee gezien onderstaande resultaten. Chris bedankt voor de vele foto's! Wegrijdend voor de tweede ronde van de dag zat ik achter een GT3-RS. Bij de pionnen ging hij al vol op het gas gezien de uitbrekende kont. Ik doe wat minder gekke dingen met de 911, maar het was wel leuk om al accelererend met mijn 22 jaar oude 911 achter een GT3-RS te blijven hangen. Totdat de eerste bocht eraan komt want toen was het over voor mij en verdween de GT3-RS snel aan de horizon.
In de eerste ronde was het net voor Schwedenkreuz al mistig, maar in de tweede ronde was het nog veel erger. Rijdend op het heuveltje net voor Schwedenkreuz kon je de heuvel waar je normaal gesproken instuurt niet eens zien. Gelukkig ken ik de baan wel een beetje na zo'n 500 rondes, maar het is wel te hopen dat er geen auto stil staat want dan heb je een uitdaging. De baan was op diverse plaatsen nog erg nat wat met een achterwiel aangedreven auto met zoveel vermogen en een bestuurder met beperkte achterwielaandrijvingervaring altijd uitkijken is. De eerder genoemde Ferrari 328 rolde bijna achteruit op Kesselchen. Volgens mij gaat een touringcar daar nog harder dan die Ferrari. Blijkbaar had men ergens geverfd want op de zijkant van de 911 zat wat witte verf.
Ik dacht echt dat men de baan dicht zou doen gezien het beperkte zicht, maar toch was het niet zo. Na deze ronde Roger maar eens opgezocht om te vragen hoe hem deze ronde in de mist met zo'n zes rondes ervaring bevallen was. Hij vond het toch wel eng met het beperkte zicht en het feit dat je niet weet welke kant de baan op gaat. Omdat hij besloten had om niet meer in de mist te rijden heb ik hem maar twee rondes meegenomen om zodoende wat baan- en hopelijk lijn-kennis op te doen. Inmiddels was het op de parkeerplaats al wat drukker geworden, maar echt druk was het nog niet. Het neerleggen van banden of andere onderdelen ter reservering van een parkeerplaats is de laatste tijd een rage, maar sommige mensen vinden iedere keer wat anders. Een auto met aanhanger dwars in de parkeerplaatsen zetten om zo drie of vier plaatsen in beslag te nemen. Hoe verzin je het?
Inmiddels was Chris ook op de parkeerplaats gearriveerd en na wat bijgepraat te hebben zijn we toch maar weer de baan op gegaan. Met de 911 hou ik uiteraard een grotere marge aan dan met de 205 aangezien ik waarschijnlijk twee maanden depressief thuis zou zitten als ik de 911 in de vangrail zou parkeren terwijl ik thuis een Ring-gebakje heb staan. Opvallend vond ik dat in de 205 duidelijk het verschil voel qua wegligging zodra er een passagier naast zit terwijl ik dit in de 911 helemaal niet merk. De oorzaak zal hem wel zitten in het verschil in gewicht (860 - 1280 kilo) en het weggedrag van beide auto's. De 911 is uit 1983 en is niet meer de jongste. Ondanks dat hij het lekker doet op de Ring vond ik hem soms wat hebben van een zeeschip. De dempers lijken het af en toe niet helemaal bij te kunnen benen en ook de carrosserie lijkt soms wat te torderen op bochten met hobbels. Hiermee rekening houdend was het echter toch wel genieten met een hoofdletter G in de Porsche. De baan afrijdend hoorde ik links naast me een metalig geluid. Ik zag verder niks dus ik dacht dat het buiten was. Ondanks dat het inmiddels al 11.30u was kon je de auto nog gewoon op de parkeerplaats parkeren. De hoeveelheid Porsches leek wat mee te vallen. De M-types van BMW waren echter weer in ruime mate vertegenwoordigd. De M3 met op de bestuurdersplaats een race-kuip en op de achterbank een kinderzitje vond ik wel apart.
Na wat rondgewandeld te hebben op de parkeerplaats reed ik weg in de 911, maar weigerde het raam op een gegeven moment dienst. Ik had het raam zo'n 15 cm open staan en het raam wilde niet meer omhoog of omlaag. Het metalig geluid wat ik bij het verlaten van de baan had gehoord zou wel eens een raamgeleider in de deur geweest kunnen zijn bedacht ik me toen. Ik heb nog even getwijfeld om naar Ringracing te gaan, maar aangezien ik niet vies ben van wat gesleutel had ik het vermoeden dat ik het zelf ook wel op kon lossen. Het deurpaneel moest er dus af anders kom je er echt niet bij. In de 205 heb ik altijd het nodige gereedschap bij, maar in de 911 had ik bv geen inbussleutel liggen dus moest ik toch op zoek naar wat gereedschap. In Breidscheid zouden ze dat vast wel hebben leek mij. Fabian wilde net de baan op gaan en gaf me de sleutels van de 7-serie. "Daar staat hij, achterin staat een gereedschapkist en de sleutels zie ik wel een keer terug" riep hij en weg was hij weer. En daar stond ik dan met sleutels van een BMW 7-serie en een 911 met kapot raam.... Ik heb de 911 bij de BMW geparkeerd en ben aan het sleutelen gegaan. Uiteindelijk had ik genoeg aan een parkerschroevendraaier en een inbussleutel en na wat gezoek naar diverse schroefjes lag het deurpaneel eraf. Onvoorstelbaar uit hoeveel onderdelen zo'n paneel bestaat.
De zijruit zit bij de 911 met de onderkant in een geleider die vervolgens weer op een scharnierend kruis ligt. De geleider lag echter onderin de deur waardoor het raam geleideloos in de deur hing. Het metalig geluid was dus de geleider die in de deur was gevallen. De geleider zat in no-time weer op het kruis. De onderkant van het raam in de geleider krijgen was echter een lastiger verhaal maar na wat geklooi lukte het toch. Het raam ging in ieder geval weer netjes dicht, maar zodra ik het opende ging het raam ca. 10 cm mee in de geleider, maar schoot vervolgens weer uit de geleider. Het lijkt dus dat het raam wat te strak in de sponning zit of niet vast genoeg in de geleider zit. Dit leek me meer werk voor de Porsche-specialist dus heb ik het raam in de geleider geklemd en dicht gedaan. De raamschakelaars heb ik er maar af gehaald zodat ik niet per ongeluk het raam kon openen. De rest van de dag heb ik dus rond gereden met een raam wat niet open kon. Gezien de lage temperatuur was dat niet zo erg, maar ik moest alleen iedere keer een beroep doen op de marshalls om het kaartje er even voor me in te doen. Na het gesleutel was de honger aardig op komen zetten en met Hannes in de buurt weet je dan voldoende. De 13 liter olie in de 911 was na het sleutelen en het eten aardig afgekoeld dus heb ik een rustig half rondje naar de start gedaan. Ik zat nog steeds met de sleutels van de BMW van Fabian opgescheept, maar in de ronde die volgde lag in de eerste beste bocht al een motorrijder tegen de vangrail en aangezien Fabian daar stond te vlaggen was ik die sleutels na een korte stop meteen weer kwijt. Fabian bedankt voor het lenen van je gereedschap! Eenmaal bij de finish was de baan dicht. In de paar rondes die ik heb gereden heeft Chris toch nog kans gezien om me een paar keer vast te leggen op de foto. Hieronder twee mooie exemplaren.
Ik was dit jaar nog niet bij Adenauer Forst geweest en gezien de baansluiting leek me de wandeltocht naar boven een aardige tijdsbesteding. Sommige mensen doen erover alsof het een ware bergbeklimming is, maar met een beetje doorstappen ben je toch echt binnen 15 minuten boven.
Iedere keer dat ik bij Adenauer Forst ben verbaas ik me er weer over hoeveel mensen daar de fout in gaan. Ook vandaag werden de grasbetonstenen weer veelvuldig overreden. De Alfa's 75 van Ron Simons spanden echter de kroon. Binnen vijf minuten gingen drie Alfa's achterstevoren over de kerbs waarbij o.a. een uitlaat sneuvelde. Een andere 75 liet een zandspoor achter wat enkele minuten later door een marshall weer opgeveegd moest worden.
De meeste mensen komen te voet naar Adenauer Forst, maar een quad met aanhanger is nog beter materiaal. Een motorzaag om het kampvuurhout te verzorgen, wat benzine, een barbecue en wat bier maakten het feest compleet voor een aantal mensen.
Sabine ging weer heerlijk dwars met de Ringtaxi wat haar vriendje in de Modena probeerde te imiteren. Ondanks dat hij volgens mij wel een aardig potje kan sturen lukte het hem niet echt. De knik naar links ging nog wel, maar om hem vervolgens om te gooien naar rechts is blijkbaar toch erg lastig. Ik heb het overigens nog niet gezien op de Ring: iemand die een Ferrari Modena moedwillig in een drift probeert te gooien. De meeste Ferrari-rijders gaan relatief langzaam over de baan en komen nog niet in de buurt van het slippen van een band. Uiteraard kwam er ook weer het nodige exclusieve materiaal voorbij zoals diverse Exiges en een CLK DTM.
De beide Edo-Porsche bliezen er ook weer stevig overheen. De acceleratie met die > 700 pk is echt niet meer van deze wereld. Door de Turbo's vind ik het geluid echter wat minder. Hun Porsches klinken als een opgevoerde stofzuiger. Adenauer Forst is een leuk punt om te kijken in verband met de actie die er plaatsvindt, maar wellicht is het nog wel mooier omdat je de auto's heerlijk weg hoort accelereren. Een CSL of een Modena Stradale is qua geluid niet mis, maar als Porsche-liefhebber vind ik de 911 van Andre toch veruit het mooiste klinken. Het 100% race-blok met bijpassende uitlaat klinkt als een 24-uurs-racer en blaft er heftig op los bij gas los. Wat moet het een genot zijn om zoals Fabian achter deze man met letterlijk vlammen uit de pijp aan te kachelen. Ik zou bijna jaloers worden op een motorrijder. Naast hun twee heb ik ook nog diverse andere Nurburgring.nl-gangers op de foto gezet.
Na een uurtje bij Adenauer Forst begon het aardig af te koelen en ben ik weer afgedaald richting auto. Via Breidscheid en de baan weer rustig naar boven gereden waar ik o.a. Tom (A4 avant), Roger en iemand waarvan ik de naam vergeten ben (groene 205) trof. De parkeerplaats was inmiddels grotendeels leeg dus op de baan zou het ook wel lekker rijden zijn leek me. Ik heb nog een paar rondes gedaan met diverse mensen op de passagiersstoel, maar rond 18.00u vond ik het welletjes geweest. Even later trof ik Andre en na wat Porsche-geleuter en gezien het feit dat de baan weer dicht was heb ik de Ring gelaten voor wat het was. Tegenover de 535d's heb ik weer getankt, maar het verbruik was met 1:4,7 wat hoger dan vanochtend. Gezien de lucht in de verte leek het te gaan regenen, maar ik heb de hele terugweg geen druppel regen gehad.
De terugweg ging door de afwezigheid van mist wat sneller. Bij Venlo stond het richting Duitsland zowel op de A61 in Duitsland als op de A67 in Nederland helemaal klem met terugkerende Duitsers en kilometers vluchtstrook-bezettende vrachtwagens die pas om 22.00u mogen gaan rijden. Ik had er geen last van en was net iets na achten thuis. Ik ben bang dat het Ringseizoen 2005 er weer op zit voor mij. De laatste dag met 10 rondes in de 911 was een waardige afsluiter van een voor mij probleemloos verlopen seizoen. Zoals gepland heb ik een stuk minder bezoeken gebracht dan in 2004, maar het aantal verreden rondes per bezoek was een stuk hoger. Hoe 2006 wordt weet ik nog niet. De 911 staat inmiddels te koop en zodra die verkocht is, is de kans groot dat de 205 ook verkocht wordt. Met de race-205 rij ik nu ook naar mijn werk en dat is verre van ideaal. In plaats van de 911 en de 205 komen dus wellicht een andere Ringauto en een normale auto voor woon-werkverkeer. Of het dat wordt of dat alles bij het oude blijft zal de winter uitwijzen. Ik heb in ieder geval genoten van 2005 en ik hoop de vele passagiers in mijn auto's ook. |
