Ringverslag 5-9 april 2007

Donderdag:
Zoals in het vorige verslag te lezen was, had ik besloten om dit jaar door te gaan met de 525. De 525 was bij aankoop voorzien van Fulda en Viking-banden met een minimaal profiel dus die heb ik voor dit bezoek vervangen door nieuw Continental rubber. Ik had geen passagiersstoel meer omdat ik het voornemen had om op termijn een voor mij perfect passende kuipstoel te kopen. In de huidige Sabelt racer had ik op schouderhoogte aan beide zijden 1cm ruimte en dus slingerde ik bij iedere bocht door de stoel. Biesheuvel is dan weliswaar niet de goedkoopste, maar ze hebben wel veel staan waardoor je perfect kunt passen. Ik heb er ruim de tijd voor genomen en vele stoelen gedurende lange tijd gepast. Uiteindelijk vond ik de Cobra Evolution S het fijnste zitten. Voorheen dacht ik dat bijvoorbeeld een Sparco Rev of Pro 2000 echt heerlijke steun gaven, maar nadat ik een minuut of twee in de Cobra had gezeten voelden die Sparco's echt aan als keukenstoelen qua steun. Met een prijs van net iets meer dan 650 Euro is het geen goedkope stoel, maar ik zie het maar als een investering op de lange termijn.

Door mijn wintersport had ik nog geen tijd gezien om de bestuurdersstoel te monteren. Een noodroep op het forum voor wat laswerk om de stoel te monteren resulteerde in een aanbod van mede-forummer Ron. Ron, nogmaals harstikke bedankt voor de montage van de stoel! Ik dacht daarna thuis "even" de bestuurdersstoel op de passagierszijde te monteren, maar dat ging niet zoals gewenst. Uiteindelijk wat gaten geboord en de stoel los in de auto meegenomen. Leuk werkje voor op de camping leek me.

Ik was in het begin van de week net terug van een lang weekend skiën en was dus eigenlijk van plan om vrijdagochtend pas Ringwaarts te gaan om zodoende ook nog even thuis te zijn. Op het laatste moment heb ik dat plan toch laten varen omdat ik weinig zin had in een koude rit (geen verwarming in de 525) op vrijdagochtend en een relaxte start met een ontbijtje op vrijdagochtend me ook niet verkeerd leek. Twee dagen voor vertrek nog een 7 cm dik self-inflatable matje en een nieuwe slaapzak gekocht die tot -12 kan volgens de verpakking. Net voor de afslag naar de camping passeerde ik de bus met de Golfjes erin en er achter dus toen wist ik ook al dat de eerste avond geslaagd zou worden.

Ik had sowieso al afgesproken met Marius maar dat de Golfmannen er waren was uiteraard een aangename verrassing. De Sub van Marius had lichte kuren op donderdagavond maar gelukkig viel het leed wel mee. Gelukkig deed zijn uitlaat het nog wel. Marius baalde enorm van de toch wel riante uitlaat onder zijn Sub. Helaas lukte het hem niet om de uitlaat net voor het weekend te wisselen dus Marius werd Mari-auspuff genoemd dit weekend. Ik schat in dat de uitlaat tijdens het eten, drinken e.d. wel een keer of 50 over tafel is gegaan.... de paashaas zat erin, er konden mensen in slapen etc. Je kon het zo gek niet bedenken of de link werd gemaakt. Het eten was in ieder geval gezellig en na een paar biertjes redelijk bijtijds de slaapzak ingekropen.

Vrijdag:

Gelukkig heb ik inmiddels wat kampeerervaring in de Eifel en weet dus dat het er stevig af kan koelen. Zo ook de donderdagnacht. Een temperatuur van rond het vriespunt werd gehaald waardoor de slaapzak goed getest kon worden. Ik had het niet koud maar wat meer warmte kon geen kwaad. 's Ochtends stond het ijs lichtjes op de raam en was de omgeving gehuld in de mist. Het ontbijt bij Christoph was weer als vanouds uitstekend. Na het ontbijt gingen Marius en de Golf-lui Ringwaarts, maar aangezien ik de bui (mist in dit geval) al zag hangen met betrekking tot een niet geopende baan ben ik mijn bijrijdersstoel maar gaan monteren. Na enig geklooi met de steunen zat hij er toch in waarna een kop koffie de beloning was. Ik wist dat de Mafkezen (oa. Remco, Luuk, Mark, Jeffrey, Peter en Henk) ook rond dat tijdstip zouden komen dus even gewacht. Praatje met hen gemaakt en toen op naar de Ring.

De eerste twee rondes heb ik rustig aan gedaan om zo wat gevoel met de nieuwe banden te krijgen. Het was nu al duidelijk dat de nieuwe stoel een wereldse aankoop is. Hij zit perfect en geeft overal prima steun. De drukte op de baan viel enorm mee, maar de drukte naast de baan was echt te zot voor woorden. Brünnchen stond tot op de laatste vierkante centimeter vol met auto's. De staanplaatsen bij Brünnchen-uit stonden ook helemaal vol. Zo druk is het zelfs niet bij een VLN-race. Ik heb het alleen tijdens een 24-uurs-race drukker gezien. Ik hoorde van sommigen dat ze er 45 minuten over deden om van het ED-tankstation op de baan te komen. Gelukkig was het op de baan relatief rustig. Er waren helaas wel wat dwazen onderweg. Zo vond een bestuurder van een witte Mitsubishi station het nodig om mij op een zeer a-sociale manier rechts te passeren bij Bergwerk. Ik wilde insturen, maar mijnheer had hem er rechts al naast gezet. Bij het afrijden van de baan nog een praatje met hem gemaakt, maar hij vond dat ik van mijn lijn af ging (ik zat op de ideale lijn) en dat ik te vroeg remde etc. Hoe dan ook wilde hij er niks van weten dat hij fout was en hij begon zelfs agressief te doen. "Ok, jou zal ik hebben", dacht ik toen. Ik kan goed opschieten met de oude marshall Jozef en laat die nou net bij de uitgang staan. Even verteld van het gebeurde en de Mitsu-bestuurder kreeg direct een baanverbod van twee uur. Leek me een goede oplossing, maar hij zal er wel niet blij mee zijn geweest.

's Middags heerlijk buiten zitten eten bij Hannes en daarna nog een paar lekkere rondes gedraaid. Net toen ik Henk had ingesnoerd troffen we mede-forumlid in zijn Testarossa. We stonden klem voor het Breidscheidpoortje dus hebben we de tijd gedood met wat gezellig Ring-gepraat. Henk vond het prachtig en vond de 525 een erg relaxte auto. Door de langere wielbasis is hij ook een stuk comfortabeler als bijvoorbeeld mijn 205 of de Kadett van zijn zoons.

Alsof de duvel er mee speelt had ik in ronde 8 van de dag weer een rechtsinhaler. Deze bestuurder van een A4 2.0 TDI station maakt het echter nog bonter. Bij het aanremmen van Wehrseifen zat ik helemaal links om een auto voorbij te gaan. De A4-bestuurder vond het echter nodig om tussen ons door nog even in te halen. In een race zou dit een strakke actie zijn, maar zekers niet tijdens de Touristenfahrten. Passagier Tommy vond het ook een absurde actie. Op Kesselchen ben ik hem weer voorbij gegaan maar helaas hebben we de bestuurder niet meer kunnen spreken. Op zich heb ik niks tegen rechtsinhalers als ze dat bijvoorbeeld op een recht stuk doen als een auto links rijdt met absurd lage snelheid, maar dit soort race-achtige inhaalmanoeuvres doen het bloed in mij echt koken.

De groep op de camping was inmiddels een stuk groter geworden waardoor de gezelligheid alleen maar toenam. Ik vond de bestuurdersstoel een tikje te ver naar achteren staan dus heb ik hem er weer uitgehaald en hem iets naar voren gezet. Na een klein half uurtje was dat weer gefixed met hopelijk een positief resultaat op de ochtend daarna. Een heerlijke schnitzel werd gevolgd door een paar biertjes bij het kampvuur. We zijn geen Engelsen dus op tijd het bed in om zodoende de volgende ochtend weer fit te zijn.

Zaterdag

Omdat ik het de nacht daarvoor niet echt bijster warm had gehad, had ik mijn kruik maar even met heet water gevuld. Noem mij maar een watje, maar daardoor had ik het die nacht niet koud. De temperatuur lag echter ook wat hoger doordat het bewolkt was. Een groot deel van het voorste deel van de camping was inmiddels door ons bezet. Voor het ontbijt met 30 man waren dan ook nog maar net genoeg tafels aanwezig. Andere campinggasten moesten even buiten wachten totdat wij klaar waren want het was gewoon vol.

De Suzuki van Christoph heeft inmiddels plaats gemaakt voor een prachtig Nissan. Het apparaat is bijna een keer zo groot dus dat zal wel wennen worden. Vergeleken met de U96-bus is het echter nog maar een klein apparaat.

Na het ontbijt de standaard opwarmroute naar de Ring gepakt. Het was prachtig weer dus de baan was direct open en de eerste rondes vlogen voorbij. Met de hoeveelheid rondes van dit weekend is het geen doen om iedere ronde te beschrijven dus dat laat ik maar achterwege. Feit blijft wel dat iedere ronde anders is en dat maakt het wel erg leuk. Vandaag o.a. Remco, Mark en Dennis als passagiers meegenomen en het is altijd weer goed om te horen dat ze het naar hun zin hebben gehad in de slee. De vaste standplaats voor de bus was am Tiergarten waar indien nodig alle ruimte is om naar hartelust aan de auto's te sleutelen.

Drie maal is scheepsrecht zegt men wel eens, maar gelukkig was dat voor mij vandaag niet het geval. Ik werd namelijk voor de derde keer in twee dagen rechts ingehaald. Jef en Peter reden achter me richting Aremberg en we naderden een langzamere auto. Ik zag de 911 RS al met een noodvaart aankomen en de Kadett rechts voorbij steken bij het aanremmen. Verder kon hij echter niet want ik zat aan de buitenkant met rechts naast me de langzamere auto. Ik had het helemaal gehad met de rechtsinhalers dus heb de RS maar even op zitten houden tot halverwege Kesselchen door rustig naast de wat langzamere auto te blijven rijden. Jef en Peter konden het wel waarderen. De 911-bestuurder waarschijnlijk minder.

De apartste crash dit weekend was toch wel de Evo die bij het uitkomen van de Metzgesfeld zijn Evo een meter of zes aan de rechterkant omhoog had gereden tegen een zandwal om bovenaan tegen een hekwerk tot stilstand te komen. Hoe hij het voor mekaar heeft gekregen is mij een raadsel, maar apart was het wel. Mari-auspuff had helaas wat waste-gate-probleempjes maar gelukkig zag ik hem toch regelmatig voorbij komen in zijn Impreza. Ook de blauwe Golfjes hadden wat minimale probleempjes, maar het meeste was eenvoudig te verhelpen. In ronde 10 van de dag nog lekker achter onderstaande 75 aangereden. Geen idee wie de bestuurder was, maar het ging mooi gelijk op. Zowel op de baan als naast de baan was het overigens vandaag relatief rustig voor een Paasweekend.

Naast de smurfblauwe Golfjes 1 rijdt Martin in een zwarte Golf 2. Hij wordt dan ook wel Gargamel genoemd. Ik naderde Gargamel op een gegeven moment richting Wehrseifen en hij ging netjes aan de kant. Ik wilde er echter bij Breidscheid af zodat erachter blijven het handigste was. Gargamel wist dat uiteraard niet waardoor een wat onhandige situatie ontstond omdat hij mij niet voorbij zag komen.

Hannes kunnen we in het vervolg ook beter afhuren. Omdat het weer buiten niet echt denderend was (koud windje) zijn we binnen gaan zitten en zodoende zat meer als de helft van Hannes direct vol met Nederlanders. Een Duitse man en vrouw bleven echter stug tussen ons in zitten. De parkeerplekken rondom Hannes zijn schaars maar gelukkig is dubbel parkeren bij bekenden ook een optie.

Na het eten uiteraard nog diverse rondes gedaan maar door de koude wind was het buiten foto's maken niet echt een aangename aangelegenheid. Hannes bood echter wat warmte met koffie, thee een Cola. Inmiddels waren de vriendin van Jef en zijn moeder ook gearriveerd dus de groep werd maar groter en groter.

Na de koffie even naar Guilia's gewandeld om voor 20 man te reserveren rond 18.00u. Pflanzgarten werd vervolgens met een bezoekje vereerd om daar toch nog wat foto's van voorbij rijdend materieel en voorbij wandelend schoon te maken. Aan aandacht ontbrak het haar in ieder geval niet kijkend naar de vele ogen die op haar gericht zijn op de foto.

Rond 18u was het tijd om bij Guilia's een hapje te eten. De bediening was aardig en al het eten werd bijna tegelijkertijd gebracht dus dat deden ze wel netjes. Beetje jammer dat Luuk het vervolgens toch nodig vond om een vaas op de grond kapot te gooien, maar dat was "Kein problem" volgens de bediening dus ook daar werd niet moeilijk over gedaan.

We kwamen om 19.01u buiten en Peter, Jeffrey en ondergetekende keken elkaar aan nadat we wisten dat het 19.01u was. "Nog snel eentje doen dan?" En jawel hoor, daar ging het Kadett-525-duo weer heen. Snel instappen, gordels vast en de baan op voor een lekker rondje. Relatief rustig hebben we de ronde afgelegd en we waren net een stel kleine kinderen toen we boven bij start-finish op tijd waren om de ronde af te maken. Jef en Peter bij de linker slagboom en ik bij de rechter. Met alledrie een smile van oor tot oor werd de laatste halve ronde van die dag afgelegd.

Met een deel van de groep zijn we 's avonds naar de rotspunt tegenover de camping gelopen. Het is een stukje wandelen maar het uitzicht op de camping is prachtig. Ik ga dit met mooi weer zeker nog een keer doen om zo een mooie overzichtsfoto van de camping te maken. Op het onderste deel is het gehele Nederlandse contingent te zien met o.a. de campers van Ron en Henk. Omdat de temperatuur sterk afnam zijn we toch maar even binnen gaan zitten waar het uiteraard weer gezellig was. Nadat Christoph de boel op slot deed ging het kampvuur weer aan waarbij Luuk als kampvuur- en houtjatspecialist goed werk deed. Na het kampvuur nog even bij hotel op de rotonde een biertje wezen drinken. De kastelijn had net zoveel op als zijn gasten samen en was zelfs niet meer in staat een glas op een bierviltje te zetten. Net na middernacht vond ik het leuk geweest en was het tijd om de tent in te kruipen.

Zondag:

Onderstaaande drie foto's zeggen genoeg over de nacht. Het was -4 en dus aan de erg frisse kant. Gelukkig had ik de muts van mijn slaapzak dichtgeritst en de kruik weer gevuld waardoor ik het helemaal niet koud had. Marlien (zus van Jef & Peter) had het echter dermate koud dat ze slechts een uurtje had geslapen. Dus voor de potentiële kampeerders: ook hier geldt dat een goede voorbereiding het halve werk is. Velen zullen ons voor gek verklaren om met dit weer in de tent te liggen maar we waren het er toch wel over eens dat ook dat wel zijn charme heeft.

Het is al meerdere malen gezegd in de diverse verslagen, maar het ontbijt op de camping is echt hotel-waardig. Ook nu was het ontbijt weer van ongekende klasse en uitgebreid. Onderstaande foto's gemaakt door Patrick geven een aardig beeld.

foto by Patrick Mensink

foto by Patrick Mensink

Het was een koud ritje naar de Ring zonder verwarming maar de zon kwam er al aan dus lang zou die koude niet duren. Bij aankomst in Breidscheid direct Fabian gespot en hem meegenomen voor twee rondes in de 525. Ik had vantevoren al afgesproken dat hij ook wel wat rondes in mijn 525 mocht rijden. Zo gezegd zo gedaan en daar zat ik op de passagiersstoel van mijn eigen auto. Het werd me weer duidelijk dat ik maar een rookie ben op auto-gebied. Ik kan alleen maar dromen van de wijze waarop Fabian de auto in die twee rondes met zo'n snelheid gecontroleerd over de baan jaagt. Hij voelt in no-time aan wat een auto kan en waar de grenzen ongeveer liggen. Wat hij doet in twee rondes kost mij zo'n 200 rondes. Ik had op sommige plekken zelfs het idee dat hij harder ging dan ik na mijn ca 120 rondes met de BMW. Hoe dan ook vond ik het erg spectaculair om eens in je eigen auto op de passagiersstoel te zitten terwijl de auto stevig over de baan wordt gesleurd. Verder was zijn beeld van de 525 hetzelfde als ik heb: hij voelt aan als een lichte auto, loopt lekker, rolt wat te veel om zijn as, te veel speling rond de middenstand van het stuur en onderstuurt mid-corner wat te veel. Al met al vond hij het echter wel een heerlijke slee om mee te rijden. Uiteraard staan de minpunten al op de lijst om aangepakt te worden middels andere stabi's, een ander stuurhuis en camberplaten. Hieronder een foto van Jorrit als bewijs dat ik er toch echt naast zat.

foto by Jorrit Wellink

Voor het wegrijden naar de Ring had ik al een keer naar de remblokken aan de voorzijde gekeken en ze waren al een aardig eind heen. Na de vier stevige rondes van deze ochtend was het echt gedaan met de blokken. De winkel waar ik donderdag op het allerlaatste moment kwam aanzetten had geen blokken op voorraad dus had ik geen reserveblokken bij me. Ringracing biedt altijd uitkomst dus zo ook op deze 1e Paasdag. Na betaling van zo'n 180 Euri was ik een set Carbo Pads rijker. Geen idee of het veel of weinig is, maar op dat moment boeide me dat niet zo veel want ik was al blij genoeg dat ik e.e.a. had zodat ik verder kon. Dat de blokken op waren is goed te zien op onderstaande foto. Op de parkeerplaats bij de Aldi zelf even de blokken vervangen, maar veel verder dan het rechter wiel kwam ik niet omdat ik gebeld werd wat ik wilde eten. Men stond namelijk al in de rij bij Hannes. Wat een service! Telefonisch je eten bestellen terwijl je aan het sleutelen bent. Mafkezen bedankt!

Na het eten de linkerzijde nog even vervangen en vervolgens rustig de blokjes gaan inremmen op de baan. Geen idee wie ik vandaag allemaal weer mee heb genomen, maar het waren er een heleboel. Ik vond het in ieder geval weer gezellig met de mensen op de passagiersstoel. Zowel Jef, Peter als ondergetekende hadden het rond 15.30u echt gehad met rondjes rijden dus toen zijn we maar naar Adenauer Forst gelopen. Het blijft immers een leuke bocht om te kijken. Christoph kan in ieder geval met zijn Nissan ook over de baan want vandaag reed er een vergelijkbaar exemplaar rond. Hieronder o.a. nog een Smurf, een e34-540 met prachtig geluid en Michael op de foto.

Maandag
De laatste dag was helaas alweer aangebroken. De optocht naar de Ring kwam tot stilstand bij het verkeerslicht voor de werkzaamheden dus ik kon het als Jan Papparazie niet laten om even snel wat foto's te schieten.

De afgelopen drie dagen was het qua baansluitingen allemaal minimaal maar dat werd vandaag ruimschoots gecompenseerd. Voor mijn gevoel kon om iedere bocht een gele vlag naar voren komen.

Op de brug bij Breidscheid was het ook weer een aantal keer hard raak, maar gelukkig zonder ernstig persoonlijk letsel. Am Tiergarten werd gebruikt als gezellig honk om de tijd te doden met o.a. wat zakken chips. Zoals te zien is was het heerlijk zonnig.

Tussen de baansluitingen door heb ik toch nog een ronde of 10 kunnen rijden met o.a. Denis en Luuk op de passagiersstoel. Uiteraard ook weer diverse rondes in de buurt van de Kadett doorgebracht wat altijd uitermate vermakelijk is. Tot mijn verbazing zag ik mijn ex-911 op de parkeerplaats en even later kwam ik Tim dus ook tegen. Onderstaande auto's konden mijn ook wel bekoren.

Echt spectaculair qua auto-gedrag is het niet bij am Tiergarten, maar het geluid van de accelererende auto's is voor autofielen als ons natuurlijk wel genieten met de hoofdletter G. Uiteraard ook nog diverse Nederlandse auto's op de gevoelige plaat vastgelegd, maar doordat de carrosserie gewoon recht ligt zijn ze niet zo heel spectaculair.

Na nog wat rondes was het tijd voor een laatste bezoek aan Hannes. De bediening had het wederom zwaar toen wij aankwamen met ca. 15 bestellingen bij de afhaalbalie.

Na het eten nog twee rondes gedaan en toen vond ik het welletjes geweest. Op naar de camping om daar de tent in een paar minuten op te vouwen. Een laatste drankje en wederom een absurd laag bedrag betaald aan Christoph. Uiteraard een fooi er bovenop gegooid want de service was het gewoon waard. De bus was een paar minuten voor me vertrokken. Ik wilde de 525 wel even laten brullen in de tunnel dus ik ging volle pijp naar boven waarbij ik in de tweede tunnel de bus op de rechter strook omhoog zag kruipen met ca 25 kilometer per uur. Het snelheidsverschil was best fors. Ik was mijn Ipod vergeten uit de kofferbak te pakken dus even later werd ik weer door de bus gepasseerd waardoor ik hem nog net op de foto kon zetten.

Eenmaal op de A61 schoot het ook voor geen meter op. Met mijn nieuwe duitse nummer Jef even gebeld omtrent de filelengte want die waren al een uurtje onderweg. Het viel allemaal wel mee, maar ik werd via de rechter rijstrook toch wederom ingehaald door de bus. Op onderstaande foto van mijn binnenspiegel zie je Marco al dichterbij komen. Let op het detail in de vorm van de raamsticker.

Helaas zit het Paasweekend er weer op. Gelukkig is iedereen van de grote camping-groep er zonder schade vanaf gekomen. Twee versnellingsbakken van de smurfen hebben het weliswaar begeven, maar dat is te overzien. Voor mij was het in ieder geval een topweekend. Ik heb 49 probleemloze rondes in de 525 afgelegd. Eenmaal thuis had ik 1550 km meer op de teller staan dan voor het vertrek. De banden bevallen prima en ook de stoel is een erg goede aankoop waar ik heel blij mee ben. Mede-campinggangers zoals de mafkezen, Vriezenveen en omgeving en alle anderen bedankt voor dit zeer geslaagde weekend! En last but not least: Christoph, Martin en Victoria uiteraard ook weer bedankt voor de service en de gezelligheid!

Meer foto's van dit weekend vind je hier