Ringverslag 25-28 mei 2007

Vrijdag:
Ondanks dat ik geen Peugeot meer bezit was ik toch als introducé van Rens uitgenodigd om het weekend met de Peugeot GTi Club mee te maken. Vorig jaar was ik er voor het eerst sinds 10 jaar niet bij geweest, maar desondanks voelde het weer een beetje als thuis komen. Een huisje in Landal Greenpark in Kröv is toch weer een tikkeltje luxer dan de camping. Zeker bij het weer wat nog zou volgen is het erg aangenaam vertoeven in zo'n huisje. Om wat leuke tochten te rijden is ooit gekozen voor dit park dat op ca. 70 km van de Ring ligt.

Hetgeen ik bang voor was gebeurde ook. De vrijdagmiddag Pinksteruittocht zorgde voor forse files op de A61. Bij Meckenheim was ik het zo beu dat ik mijn weg vervolgd heb via de B257 om even bij Christoph op de camping een drankje te nuttigen. Net voorbij de camping kreeg ik de eerste stortbui van het weekend op mijn dak. Gelukkig bleef de duur van de bui beperkt waardoor ik nog normaal zicht had in de auto.

Het weer was dermate goed dat we nog lekker buiten konden eten met de groep van ca. 45 man. Sinds jaar en dag is het een traditie om met de oud gedienden (10 jaar lid e.d.) daarna in het huisje van Ron een paar biertjes te pakken. Een heuze tap maakte het drinken erg aangenaam waardoor het na 3.00u was voordat Maurice en ik naar ons huisje terugkeerden.

Zaterdag

De biertjes en wellicht de apfelkorn was bij Maurice vrij hard aangekomen. Zijn gezicht was 's ochtends bij het ontbijt wel erg groen gekleurd. Maurice had per ongeluk zijn schuifdak open laten staan wat in combinatie met de grote hoeveelheid regen in de nacht voor twee zeiknatte stoelen had gezorgd. Gelukkig zijn we met voldoende auto's dus Maurice besloot de GTi te laten drogen en met mij mee te gaan in de 525. Na rustig te hebben ontbeten zijn we Ringwaarts gegaan om de VLN te bekijken. Het blijft altijd mooi om al dit geweld voorbij te zien komen. We zijn begonnen bij Hatzenbach waar je de wagens mooi door diverse bochten kunt zien aankomen.

Flugplatz is vlakbij vanaf Hatzenbach dus daar zijn we ook nog even wezen kijken. Ik ben geen lijnenkoning op de Ring, maar volgens mij is het toch de bedoeling om voor het insturen helemaal links op de baan te zitten. Ik verbaasde me er dan over hoeveel asfalt sommige rijders laten liggen. E.e.a. is op onderstaande foto goed te zien. Volgens mij hoort de BMW een stuk verder naar rechts (vanuit dit punt bekeken) op de baan te zitten.

Het is niet omdat ik in twee BMW's rij, maar onderstaande BMW was toch wel één van mijn favorieten qua geluid.

De Ring is groot, maar toch ook weer klein. We begonnen op Flugplatz met een man of zes van de GTi-club, maar zonder dat we van elkaar wisten wie waar stond, werd de groep steeds groter. We hebben op Flugplatz heerlijk in het zonnetje gezeten. Onvoorstelbaar als je bekijkt wat de voorspellingen waren. De kans op regen was 98% en er zouden enorme hoeveelheden vallen. Gelukkig echter niet op dat moment op de Ring.

Uiteraard moest Hannes ook even bezocht worden voor een currywurst met Pommes. Voor de ingang Breidscheid stond een wel zeer beperkt gecamoufleerde BMW. Bijna de gehele nieuwe M3 was te herkennen, maar men vond het toch nodig om het BMW-logo af te plakken.

Om 16.00u was het VLN-feest voorbij dus toen begon het lange wachten op de opening van de baan rond 18.00u. Het weer was nog steeds perfect dus de kans dat de baan open zou gaan was best groot. Door schade en schande wijs geworden besloten we om rond 17.00u de auto al boven op de parkeerplaats neer te zetten. Een parkeerplek in de nabijheid van de slagboom was helemaal perfect omdat het anders nog wel even kan duren voordat je de baan op bent.

Later hoorde ik dat sommige mensen er meer dan 45 min. over hadden gedaan om de baan op te gaan. Uiteraard was er weer allerlei auto-lekkernij te bewonderen op de parkeerplaats. Onderstaande Ultima GTR was toch wel één van de spectaculairste. Met zijn bandenmaat van 335 breed zal het ongetwijfeld plakken aan de weg als kauwgum aan een schoen. Remmen zal het ook wel aardig doen met de enorm dikke schijven.

Rens heeft ook naast de 309 GTI ook nog een 306 S16. In zijn hoofd gaan al enige tijd ideëen rond om de 306 ooit als Ringtool op te bouwen. In onderstaande Engelse 306 vond hij zijn perfecte voorbeeld. Tot in detail prachtig opgebouwd, met bv. een gebogen lexaan achterruit. Rens weet nu wat hem te doen staat...

Het leek wel BMW-crash-dag als je zag wat er allemaal na afloop van de VLN-race van de baan af kwam. De onderste 1-serie kwam zelfs rijdend van de baan af, maar eenmaal op de parkeerplaats gaf hij de moed toch op omdat hij wel heel scheef op zijn wielen stond.

Op de parkeerplaats nog met vele bekende Ringers staan praten. Tot mijn verbazing was zelfs Patrick aanwezig met zijn Golf 1. Het weer was te goed om de auto in de bus te laten staan als reserve-auto voor Marco dus hij had toch besloten om maar wat rondes te doen. En toen was het eindelijk 18.00u. De baan ging vrijwel direct open zonder dat het mede gedeeld werd. Een zenuwachtig bewegende menigte van mensen die naar hun auto toe gingen maakte echter duidelijk dat het tijd was om de baan op te gaan. Na Maurice ingesnoerd te hebben in de 525 was het tijd voor een eerste relatief rustige ronde. De wachtrij voor de slagboom was aanzienlijk maar we waren er vlot doorheen. Na een VLN-race weet je nooit wat je te wachten staat dus zijn we rustig begonnen. Het was opvallend rustig op de baan. Helaas was de wachtrij op het rechte stuk weer aanzienlijk waardoor het zo'n 10 minuten duurde voordat je weer bij de slagboom was.

Het ene na het andere rondje ging onder de wielen van de 525 door. De Ultima was dan wel spectaculair maar echt hard ging hij niet want anders hadden wij hem niet ingehaald. Na drie rondes ging het al tegen 19.00u en aangezien we 70 km verderop om 20.00u aan tafel werden verwacht was het tijd voor een laatste ronde. Toevallig stond Patrick met zijn dochter Laura voor ons dus we hebben hen de hele ronde mooi kunnen volgen. Het was een lekker rondje waarbij Patrick het relatief rustig aan deed in verband met Laura. Na afloop van de ronde achter Patrick aangereden naar de bus en daar de ronde nog even in het kort doorgenomen. Laura vertelde me heel vrolijk dat ze na twee rondes al wat misselijk was, maar dat ze het sneu vond voor Patrick om dat te zeggen. Zodoende is ze toch vier rondes blijven zitten. Dat zijn de echt vrouwen in wording Patrick! Helaas moesten we het kort houden omdat het avondeten riep. Inmiddels hadden we vanuit het vakantiepark al gehoord dat er een orkaan-achtige lucht onderweg was. Al met al wel vier heerlijke rondes gereden op een droge baan. Die nemen ze me niet meer af!

Naar de autobaan rijdend kwam de zwarte lucht inderdaad rap dichterbij. Maurice klom even als een aap door de auto om de zijruiten achter dicht te doen want zoiets heb je liever niet open in een stortbui. Op de snelweg regende het stevig, maar van het ene op het andere moment kwam het echt met bakken uit de lucht. Vele auto's stopten op de vluchtstrook omdat het zicht nihil was waarbij het leek alsof je door de Moezel reed in plaats van ernaast. Op zich vond ik het allemaal wel meevallen totdat mijn vooruit besloeg door het gebrek aan enige vorm van ventilatie in mijn auto. Het zicht was weg en dus als nood de vluchtstrook op. Tja, wat doen je dan als je ziet dat het geen buitje is, maar de hele omgeving grijs is? Even wachten is dan geen optie omdat dat wel eens heel lang kan duren. Maurice kwam op het idee om met zijn shirt de voorruit schoon te houden. Het lukte warempel en zo heb ik met Maurice in zijn blote buik en al ramen poetsend de laatste 45 km naar het vakantieparkt afgelegd. Op de afrit van de snelweg vond de 525 het genoeg en besloot de ontsteking even een pauze van 5 seconden in te lassen. Daarna kwam hij echter weer met een klap tot leven. Het heeft de hele weg geregend dus het was een goede keuze om toch door te rijden. Ik moet binnenkort toch maar eens gaan kijken of er niet iets van ventilatie in te bouwen is, want dit is niet iets wat ik nogmaals mee wil maken.

Het bier smaakte echter prima en het eten was ook wel aan onze besteed na deze barre tocht. 's Avonds aan tafel werden Maurice en ik al betiteld als Ringswingers in verband met het ontblote bovenlijf van Maurice op de terugweg.

De rest van de avond werd gevuld met divers vermaak in het restaurant van het complex. Uiteraard draaide alles om auto's en de Ring. Wat dat betreft kunnen we ons geen beter park wensen. Het hele restaurant was voor ons alleen dus dat was wederom erg goed geregeld. Omdat ik zelf nauwelijks op de foto sta, vond Maurice het nodig om mij toch even vast te leggen op de gevoelige plaat. Dus voor de mensen die de persoon achter ring-world.nl niet kennen: de persoon in het rode shirt hieronder ben ik dus. Voor de mensen die de persoon achter het forum nurburgring.nl niet kennen: hij zit op de foto daaronder aan de rechterzijde. De persoon daarnaast is Rens.

Op vrijdagavond was het erg laat geworden met de nodige alcoholische consumpties, maar dat kon omdat we op zaterdagochtend niks hoefden te doen. Zondag zou echter een "normale" Ringdag worden dus zijn we redelijk bijtijds naar bed gegaan.

Zondag
Het kon natuurlijk ook niet anders met zo'n voorspelling: regen, regen en nog eens regen. Mijn informant-bij-de-Ring Tim die mijn ex-911 kompressor bestuurt, sms-te dat het ook daar nat was dus we hebben het heel rustig aan gedaan. De hele dag in zo'n huisje zitten is echter ook niet alles dus rond 13u zijn we toch maar naar de Ring gegaan. Na 30 km kwam ik er achter dat ik mijn fototoestel was vergeten. Hoe krijg ik het voor mekaar als Jan Papperazzi? Tot onze verbazing was het bij de Ring net 10 minuten droog en het zou alleen maar droger worden. Een half-natte baan is niks voor Paskal dus eerste gewacht totdat de baan wat opdroogde. Vervolgens ben ik bij Maurice ingestapt in de 205. Het gebrek aan ritme na 2 jaar niet Ringen was direct duidelijk. Ondanks dat hij aardig weet hoe de lijnen te rijden, was de lijn af en toe ver te zoeken. Desalniettemin was het weer leuk om in een 205 over de Ring heen te blazen.

Na het rondje met Maurice was het Hannestijd. Het was nog steeds droog dus de baan op! Helaas gooide een baansluiting wat roet in het eten, waardoor het aantal rondes vandaag wederom bleef steken op vier. Het nieuwe M5-stuurhuis voelde in ieder geval lekker aan. Het stuurt lekker direct, maar desondanks voel ik nog een beperkte speling rond de middenstand. Na afloop van het weekend toch maar eens kijken waar dat in kan zitten. Marco kwam me in één van de rondes ook nog voorbij vliegen in zijn brede Golf 1 op Kesselchen. In no-time was hij uit zicht, maar na de slagboom wachtte hij op me om vervolgens een ronde achter mij aan te rijden. Het zal ongetwijfeld een ronde met twee vingers in de neus zijn geweest voor hem, maar het is wel leuk om zo treintje rijdend over de baan te gaan. Ik had gehoopt dit ook nog met Rens te doen dit weekend, maar helaas is het daar niet van gekomen. Ook aan deze Ringdag kwam helaas een einde.

's Avonds hebben we met de hele club in een klooster gegeten, waarbij de bediening een dieptepunt was. Drie keer vragen om een Cola, vier keer om een bier en dat vervolgens nog niet krijgen. Toppunt was echter dat één tafel van 10 man wel een desert kon krijgen, maar de rest niet omdat we na 22u om een desert hadden gevraagd en dat was toch echt te laat. Semi-duitser Maurice is echter niet vies van wat Duitse intimidatie. Na enige discussie met een ober die voet bij stuk hield, hebben we onvriendelijk verzocht of we de manager konden spreken. Die had waarschijnlijk geen zin om zich voor 45 man te verantwoorden en prompt was het mogelijk om wel een desert te bestellen.

Maandag

Helaas begon de dag net zoals zondag. Regen, regen en nog eens regen. Regen is niet mijn ding op de Ring dus hebben we besloten om via de Ring dan toch maar huiswaarts te keren. Op de parkeerplaats kwam ik Tim nog tegen. Hij bood me een passengerlap aan in de 911 kompressor. Tim deed het heel verstandig erg rustig aan, maar het blijft toch verbazingwekkend hoeveel grip de auto met ruim 400 pk heeft in de regen. De ventilatie is niet alles in een 83-er 911 dus ook hier moest het raampje open om wat zicht door de voorruit te houden. Bij de uitgang van de Karusell was een BMW 3-serie in de vangrail gegaan en bij Esbach stond een Engels GTi-R met enigzins verbouwde neus langs de kant. De boodschap was helder: heel rustig aan doen en anders niet gaan rijden.

Na deze ronde besloot ik de Ring te laten voor wat het was. Onderweg naar huis ook nog de nodige regen gehad waardoor een stop halverwege noodzakelijk was om wat water uit het interieur te laten dat door het openstaande raam naar binnen was gekomen.

Al met al is het met het weer toch nog meegevallen. Ik heb op zowel zaterdag als zondag vier heerlijke rondes gereden. Wat me wel wat tegenstond was het iedere keer 70 km / 45 min rijden van het vakantiepark naar de de Ring en weer terug. Het vakantiepark Heilbachsee of de camping op 15 min is dan toch wel wat makkelijker. De gezelligheid met de GTi-clubleden en de luxe van een huisje met dit noodweer waren echter weer weer zeer aangenaam. De 525 heeft zich wederom prima gehouden alhoewel ik thuis wel een los hangend hitteschild boven de einddemper ontdekte. Een detail dat voor volgend weekend eenvoudig opgelost zal zijn.

Meer foto's van dit weekend vind je hier