Ringverslag 22-23 juni 2007


Vrijdag:
Het vorige weekend was enigszins abrupt voorbij door een scheur in mijn remschijf, maar nadat ik op maandag een set Sandtler RS
-schijven had gemonteerd, was de auto er weer helemaal klaar voor. De tent was nog amper opgedroogd of hij kon al weer in de auto.

Op vrijdagochtend had ik nog een bespreking waar ik niet onderuit kon waardoor de planning was om rond 12.00u Ringwaarts te gaan zodat ik rond 14.30u bij de Ring zou zijn. Helaas vertrok ik pas op het laatst genoemde tijdstip vanuit huis. Het water viel met bakken uit de hemel, maar gelukkig was dat na Venlo voorbij. Zoals iedere vrijdagmiddag stond er ook nu wat file bij Meckenheim maar het ging gelukkig allemaal redelijk vlot. Omdat het droog was op de camping heb ik toch maar besloten om direct de tent op te zetten. Dat kwartiertje later op de Ring doet er dan ook niet meer toe. Vorig weekend was het bomvol op de camping in tegenstelling tot dit weekend. Uiteraard was Christoph er ook weer met zijn inmiddels van stickers voorziene Nissan.

Rond 16.45u reed ik vanaf de camping naar de Ring waarbij ik halverwege een sms kreeg van Jeffrey dat zij wilden gaan eten. Op zich zou ik ook wel wat kunnen eten, maar ik luste ook wel een paar rondjes Ring want ik was niet voor niks op vrijdag gekomen. Afgesproken dat ik een ronde of drie zou doen en dan ook naar Pinokkio zou komen. Tenslotte nog een sms verstuurd met mijn bestelling voor het eten. Ik hoorde van Peter dat de baan droog was, maar desondanks heb ik het eerste rondje relatief rustig aan gedaan. Het was niet extreem druk dus het was lekker rijden. Ondanks dat ik na drie rondes nog wel een keer drie rondes zou willen doen, ben ik toch maar naar Pinokkio gegaan want afspraak is afspraak. De timing was werelds: ik kwam binnen lopen en exact op dat moment werden de pizza's inclusief mijn pizza Hawai geserveerd.

Ondanks de enorme omvang de van de pizza's waren we redelijk snel klaar met eten. Aangezien het toen pas 18.45u was, konden we nog wel even een paar rondes Nordschleife doen. De baan was zeiknat maar daardoor was de baan wel compleet uitgestorven. Omdat we verwachten dat de baan zoals gebruikelijk rond 19.15u dicht zou gaan, hebben we na twee rondes om 19.10u bij Breidscheid de baan weer verlaten. Achteraf had er nog wel een ronde extra in gezeten, maar dat weet je nooit van tevoren. Dat de baan veraderlijk glad is, werd gedemonstreerd door de motorrijder waar Henk op onderstaande foto mee staat te praten. Ik rij al als een oud wijf in de regen, maar hij reed nog langzamer. Ondanks dat hij de baan goed kent en zij lage tempo was hij toch nog achterstevoren gegaan op Hatzenbach. Gelukkig liep e.e.a. zonder schade af, maar het blijkt maar weer dat een ongelukje in een klein hoekje zit op de natte baan.
 

De klapstoel die ik vorige week vergeten was, was in de Golf 1 van Christoph gelegd. Inmiddels lijkt dat het voorraadhok van de camping te worden, want ook de tenten, luchtbedden e.d. van Jef en Peter waren er tijdelijk gedumpt om zodoende met een lege auto te kunnen Ringen. Sms-en is iets wat Henk dankzij de campingbezoeken aardig onder de knie heeft gekregen. Ik was met onderstaande foto net een seconde te laat, want Henk zat ijverig te sms-en om het thuisfront op de hoogte te houden van onze belevenissen van vandaag.

In het hoofdgebouw van de camping hebben we in de nieuwe hoek nog tot een uurtje of 10 met Christoph een paar biertjes gedronken. De mafkezen hadden al besloten om geen tent meer op te zetten, maar om in de grote Nurburgring.nl-tent te gaan slapen. Aangezien luchtbedpomp-verstrekker Martin er niet was, moest een andere manier gevonden worden om de luchtbedden te voorzien van lucht. De tractor van Christoph met daaronder een kompressor bood hiervoor een goede oplossing. De temperatuur was prima waardoor we voor de tent nog even na hebben zitten nagenieten. Rond middernacht was het echter leuk geweest en was het tijd om in de slaapzakken te kruipen. Beide Ringmobielen vertoefden op verhard terrein in plaats van op het natte gras.

Zaterdag

8.00u is de standaard tijd om te ontbijten zo ook vandaag. De camping-eenden waren ook al weer van de partij op dit vroege tijdstip. Ondanks dat we slechts met zes personen waren, was het ontbijt wederom prima verzorgd. In tegestelling tot Victoria, vond ik het wel een foto waard.

Op de camping was het het droog, maar kijkend naar de Ring hadden we zo'n vermoeden dat het daar wel eens nat kon zijn. 's Middags wilden we gaan kijken bij Aremberg en lui als we zijn wilden we daar natuurlijk met de auto naartoe rijden. Nadat ik even had gekeken of die mogelijkheid er was, ben ik via een smal weggetje doorgereden tot in Barweiler waar net een aantal gasten van een hotel wegreden. Ik reed achter een Lotus Exige, Porsche 996 GT3, 996 GT3-RS, 997 GT3-RS, nog een Exige en een Ford GT. Je blijft je iedere keer verbazen over het prijzige spul waar men mee rond rijdt.

 

De baan was inderdaad zeiknat, maar desondanks dat heb ik toch nog twee rondes gereden. Met het rechter zij- en achterraam open is het ondanks gebrek aan ventilatie in de auto goed te doen. Het wordt niet te nat en de ramen beslaan niet. De trend van vandaag was echter al weer gezet: regen = motorrijders her en der liggend naast de baan. Eigenlijk zou het zo de hele dag verder gaan. De baan is droog waarna er weer een bui over komt waardoor in die ronde minimaal drie motorrijders gaan liggen. Vervolgens wordt de baan gesloten waarbij hij weer opdroogt, de baan gaat open, regen, vallende motorrijders etc... Het was iedere keer hetzelde liedje. In Breidscheid kwamen we een BMW e36 van Koopman Racing tegen die ook de nodige schade had. De inzittenden vertelden dat ze een georganiseerde dag Ring hadden met diverse BMW's. Voor hen was de pret van korte duur door de schade, maar ook voor de rest. Alle BMW's waren niet voorzien van een kenteken waardoor het feest snel over was. De politie kwam alle BMW's ook nog even controleren op chassisnummers. Later die dag sotnd de politie ook nog bij de schade-BMW in Breidscheid. Daar zat wel een kenteken op, maar dat bleek te corresponderen met een Alfa Romeo.... De mamnen van Koopman hadden het dus niet echt netjes voor mekaar. Ze hadden wel een aantal leuke auto's bij zich.

Niet alleen op de Koopman-vrachtwagen was het BMW wat de klok sloeg, maar ook de parkeerplaats stond vol met BMW's. Wij hebben het toch maar makkelijk met onze reisafstanden naar de Ring als je dat vergelijkt met bijvoorbeeld de diverse Italianen.

Engeland was ook weer goed vertegenwoordigd met allerlei snel spul. Kijkend naar de relatief jonge bestuurders, doe ik toch blijkbaar echt iets verkeerd. Of zij echter zo veel meer plezier beleven aan hun auto's als ik aan mijn auto is echter de vraag. Op de pakeerplaats heb ik nog even staan praten met Engelsman Henri die op vrijdag achter de Porsche reed die er bij Schwedenkreuz hard af is gegaan. Tevens eindelijk kennis gemaakt met Clio-Williams-bestuurder Alexander.

Na het rondje parkeerplaats ben ik weer wat rondjes op de baan gaan doen. De baan was tijdens één van deze rondes weer nat met alle gevolgen van dien. Her en der lagen wat motorrijders in het gras. Zo ook bij de linkerbocht na T13 waarbij Jeffrey het verkeer stond te waarschuwen. Peter had de auto na de bocht links in het gras geparkeerd, maar ik vond hem wel heel dicht bij de vangrail staan. Ik dacht zelfs dat hij er tegenaan stond. De ronde daarna was de Kadett weg en zat er inderdaad een gele streep op de vangrail. Eenmaal beneden bleek dat Peter inderdaad over het natte gras met slechts een paar kilometer per uur tegen de vangrail aan was geschoven toen ze wilden stoppen om de motorrijder te helpen. De schade aan de vangrail was nihil en daarvoor hoefden ze niks te betalen. De schade aan de Kadett valt gelukkig ook enorm mee. Tip voor een ieder die dit leest: let op met het van de baan afrijden. De kerbs zijn hoog waardoor je heel snel je uitlaat (en eventueel spruitstuk) kapot rijdt en het gras is glad!

Nadat we bij Hannes hadden gegeten zijn we naar Aremberg gegaan. Qua spektakel valt de bocht tegen, maar het is weer eens wat anders dan de standaard plaatsen. Zoals altijd ga je pas echt op het type auto letten zodra je er één gekocht hebt. Het valt mij nu dus ook extra op dat er toch redelijk wat e34's op de Ring rijden. Zoals te zien is, reden er ook redelijk wat Nederlanders rond.

Ook in Aremberg is goed te zien wie er snel rondrijden en wie niet. Onderstaande Porsche 944S2 behoorde in ieder geval tot de laatst remmenden. De CSL is wel apart gekleurd, terwijl de Hamann Z4 ronde na ronde op strak trempo voorbij kwam.

Net na Aremberg ligt een brug over de weg van waaruit je mooi zicht hebt op de exit van Aremberg. Helaas is het zo goed als onmogelijk om er overheen te kijken. Volgende keer toch maar en trapje meenemen.

Aremberg hadden we wel gezien waarna de volgende bocht met een berg erin werd aangedaan: Bergwerk. Voor de zoveelste keer vandaag was de baan echter dicht toen we bij Bergwerk aankwamen. Na een kwartiertje wachten kwam dan toch eindelijk het verkeer voorbij. Hieronder een selectie die de diversiteit van de diverse voorbijgangers aardig in beeld brengt: van bestelbus tot Ford GT, van touringcar tot race-Porsche etc. De Nederlandse van een turbo voorziene Golf week nogal af van de meest gangbare lijn.

In het afgelopen jaar heb ik Jef al diverse rondes meegenomen in zowel de 205 als 525, maar meerijden in de Kadett kwam er iedere keer niet van. Na het bezoekje aan Bergwerk was het dan toch zo ver. De Kadett is in grote lijn vergelijkbaar met mijn 205: hij stuitert, is erg lichtvoetig en maakt de nodige herrie. De Kadett wordt altijd buiten langs de Karussuel gestuurd wat ik wat vreemd vond. Jef demonstreerde waarom door er met slechts 50 doorheen te gaan: het ding stuitert op en neer en met name de rechter voordemper kan het gewoon niet aan en slaat door. De baan was de eerste ronde halfnat waardoor de regenbanden goed tot hun recht kwamen. In de tweede ronde werd het echter droger waarbij de beperking van die banden direct naar boven kwam: de grip laat op droog een stuk te wensen over t.o.v. de andere set banden. In die ronde werden we ook nog opgehouden door een Nederlandse 420 cdi die geen zin had om een Kadett voorbij te laten. Na wat aandringen ging hij toch opzij. Ondanks dat Jef niet helemaal tevreden was over de ronde, ben ik weer een leuke ervaring rijker. Ik vond het prachtig waarvoor dank!

 

De donkere wolken kwamen snel dichterbij dus ik dacht nog even snel een paar rondes te doen. Omdat Peter nog nooit was meegeweest met mij, heb ik hem ingesnoerd en zijn we snel de baan op gegaan. De baan was droog en het tempo zat er lekker in. Peter verbaasde zich met name over de remmen van de 525 en het comfort waarmee je toch vrij rap rond kunt gaan. Helaas was het boven bij start-finish weer voorbij omdat de baan wederom dicht was. Eigenlijk hadden we het allemaal wel zo'n beetje gehad vandaag met die regenbuien en sluitigen. Voor de mafkezen was het tikje met de vangrail de druppel en zij hadden bij Bergwerk al besloten om vandaag huiswaarts te gaan. Ik twijfelde nog, maar eerst was het tijd voor een lekkere schnitzel bij Christoph op de camping. Om 18.00u zat die in mijn buik dus er was nog wat tijd om een aantal rondes te doen. Na afscheid te hebben genomen van de mafkezen snel naar de Ring gereden om daar toch nog even op zoek te gaan naar wat rijplezier. De baan was droog en er was relatief weinig verkeer waardoor ik drie heerlijke snelle rondes heb kunnen rijden. Onderstaade Cup-GT3 met kenteken was ook van de partij.

Na drie rondes was de baan wederom dicht vanwege een ongeval. Op de parkeerplaats nog even bij staan kletsen met Emile van www.ring205.tk. De laatste rondes waren perfect en kijkende naar de komende belachelijk drukke werkweek stond mijn besluit vast: deze rondes waren een perfecte afsluiting van dit Ringbezoek. De tent lag in no-time in de auto en in 1 uur en 15 min was ik thuis vanaf de camping. Het volgende Ringbezoek zal nog wel even op zich laten wachten, maar de 525 is er al weer klaar voor want hij heeft wederom geen steek laten vallen.