Ringverslag 20-22 oktober 2007

Zaterdag:

De planning was om op vrijdag al Ringwaarts te gaan, maar helaas weerhield enorme drukte op mijn werk dat. Ja ja, ook als ambtenaar komt dat ooit voor... Zodoende was het doel bijgesteld en was de planning om op zaterdag rond 12.00u op camping Viktoria Station aan te komen. De 525 was begin september al geschorst en zodoende ging de 535 zijn Ringdoop tegemoet. Dus met de Ipod erbij en de verwarming aan ging ik hoopvol richting de camping. Wat een genot is het om in een normale auto met verwarming en comfortabele stoelen Ringwaarts te rijden! Totdat een stelletje apen het bedacht hadden om op de vertrekdag van de herfstvakantie in Nederland op de A61  een rijstrook te gaan asfalteren en het verkeer op één rijstrook te zetten. Het gevolg laat zich raden: een file van 10 km die ook nog eens heel langzaam was. Al met al leverde het bijna een uur vertraging op.

Maar niet getreurd want rond de klok van 13.00u was ik dan eindelijk op de camping. Ik was er nog geen 5 minuten of Martin, ook wel Gargamel genoemd, en Jorrit arriveerden. Marius had er de dag daarvoor 2,5u langer over gedaan door dikke files en had natuurlijk al rekening gehouden met onze late aankomst. We waren precies op tijd om nog een stuk taart van de jarige in ontvangst te nemen. Die taart smaakte heerlijk na de ietwat lange reis.

Nadat de koffie en de taart op waren, was het toch tijd om maar eens Ringwaarts te gaan. Het was prachtig weer dus het kon haast niet anders dan dat het een mooie dag zou worden. Voor vertrek de mafkezen met hun Kadett nog even gebeld waar ze bleven, maar daar kreeg ik geen gehoor. Ik was nog nooit met de 535 op de Ring geweest dus de eerste ronde heb ik het heel rustig aan gedaan om aan te voelen hoe de auto zich gedraagd. De 535 heeft 20 pk meer als de 525 (211 pk), maar is wel een stuk zwaarder doordat hij niet leeg is gemaakt en is nog voorzien van een normale versnellingsbak met langere verhoudingen dan de 525. Er zitten dezelfde dempers onder als bij de 525, maar de 535 is wel verlaagd waardoor hij een stuk minder overhelde. Ondanks dat ik het rustig aan deed, kreeg ik het toch nog voor elkaar om diverse mensen in te halen. Jorrit wist mij nog vast te leggen op de gevoelige plaat.

Na 1,5 ronde was het al weer gedaan met de pret en ging de baan dicht. Omdat er vrij weinig bekenden bij Breidscheid waren, heb ik maar een rondje parkeerplaats gedaan bij start-finish. Ondanks het prachtige weer viel het qua drukte enorm mee op de parkeerplaats. Uiteraard was er weer het nodige automobiel schoon te vinden.

Inmiddels raak je er natuurlijk aan gewend, maar nuchter bekeken is het natuurlijk van de zotte wat er allemaal voor een spul geparkeerd staat. De ene Porsche wordt afgewisseld door de andere en ook de nieuwste auto's die net uit zijn kom je nu al tegen op de Ring. De nieuwe informatie-zuil werd regelmatig door mensen bekeken dus het lijkt een goede investering. Nu maar hopen dat het een positief effect heeft op het gedrag op de baan!

Ik had het boven wel weer gezien en ben via de openbare weg naar Breidscheid gereden alwaar "Raalte" op het terras zat bij Rainer. Time flyes when you're having fun en zo ging het ook vandaag. Zittend bij Breidscheid belde Sabrina op dat de potentiële kopers een bod hadden gedaan op ons huis. Na wat onderhandelen over de prijs kreeg ik een uur later het telefoontje dat we tot een prijsovereenstemming waren gekomen. Al met al hebben we een prima prijs voor het huis gekregen waardoor mijn weekend al niet meer stuk kon. Toen Robert met de 156 de baan op ging ben ik bij hem ingestapt voor twee relaxte rondjes in de heerlijk klinkende Alfa. De wagen rijdt heerlijk, maar de remmen zijn niet bestand tegen het geweld dus daar komt binnenkort wat beters voor. Marc Weichert legde ons nog vast.

Uiteraard moest ik nog een paar foto's bij Breidscheid schieten, maar voor ik het door had was het al weer zo laat dat ik nog maar en paar rondjes kon rijden voordat we gingen eten. Op diverse plekken stonden gecrashte auto's langs de baan maar topper was wel de Z3-coupé die bij Ex-Mühle zijn auto verticaal tegen de zandhelling aan de rechterzijde had geparkeerd.

Om 19.00u hadden we met de groep afgesproken om een hapje te gaan eten in de Pistenklause. Met in totaal 30 man zat één hoek van het restaurant helemaal vol met Nederlandse Ringers en aanhang. Zelfs de ouders van Marius waren weer aanwezig. Het was een gezellige bende waarbij Jorrit zijn foto's alvast online probeerde te gooien.

Onze jarig job had het goed voor ons geregeld. Op de camping stonden twee vaten bier klaar voor al het volk. Eigenlijk was iedereen van de vaste groep aanwezig inclusief een stel niet kampeerders. Uiteraard is uitputtend zijn vrijwel onmogelijk, maar o.a. aanwezig waren: Jef, Peter, Ilona, Lisette, Marlien, 2x Mark, Luuk, Joost, Martin, Jorrit, Frans, Aernoudt, Robert, Maikel, Koen en nog vele anderen. Ondanks de temperatuur van een graad of 4 was het bij het kampvuur goed toeven. Zelfs Patrick en Marco waren aanwezig ondanks dat ze een paar dagen daarvoor een achterwiel van de Golf af hadden gereden. Er werd weer enorm slap ge-ouwehoerd met zo nu en dan een serieus gesprek er tussendoor. Herhaling van diverse uitspraken laat ik hier maar achterwege. Rond 1.30u en na de nodige biertjes vond ik het mooi geweest en ben ik met een kruik met heet water de tent ingekropen. Met dank aan de kruik en de fijne slaapzak heb ik de extra dekens niet nodig gehad. Ik heb het totaal niet koud gehad, maar ondanks dat viel ik pas na 4.00u in slaap. Om 3.30u kwamen onze buren op de camping ook nog even thuis van de wijnfeesten. Onder a-sociaal en luid geschreeuw kwam men de camping op en dit hield bijna een half uur aan. Ik was nog wakker, maar ik hoorde 's ochtends bij het ontbijt dat vrijwel iedereen er wakker van was geworden. Om 6.00u werd ik weer wakker dus het was een extreem kort nachtje met twee uurtjes slaap. Gelukkig kan ik daar goed tegen dus dat scheelt.

Zondag:

Om 9.00u stond het ontbijt op de planning. Op één vrouwelijk persoon na was de groep compleet waardoor het restaurant weer gezellig vol zat met Nederlandse Ringers. Toen ik om even na 8.00u uit de douche kwam druppelde het buiten al een beetje, maar het werd als maar erger. De dag daarvoor had ik op de radio al gehoord van de voorspelling, maar helaas kwam die dit keer dus ook uit.

Ondanks de regen zijn we met een stel toch naar T13 gereden om daar wat foto's te schieten van het voorbij rijdende verkeer. Onderweg daar naartoe wist iemand mijn 535 met daarachter de Polo van Marlien nog vast te leggen. Sommigen gingen dwars door T13 heen, anderen hadden een stuk gras nodig om nog uit de vangrail te blijven. Er was zelfs een stel op één motor onderweg. Gekkenwerk in mijn ogen!

Foto door Luuk Haverkamp

Het was vies koud dus na enige tijd hebben we de fotoplek maar verlaten om richting Hannes te gaan voor het middag-eten. Hannes zat aardig vol dus we moesten even wachten op het terras. De kleding zegt genoeg over de temperatuur op de Ring. Ilona lijkt het het koudste te hebben op onderstaande foto terwijl Marlien de zomer in haar bol lijkt te hebben met haar jas open. Nadat we wat mensen weg hadden gekeken van de grote tafel onder de tv konden we dan toch aan ons middagmaal beginnen. Echt haast hadden we niet want buiten was het toch maar nat en koud.

Inmiddels was tot een ieder het bericht gekomen dat Marius een herhaling van vorig jaar had uitgehaald. Vorig jaar had hij de dag na zijn verjaardag zachtjes de rechter vangrail bij Adenauer Forst geschampt. Dit keer was het op dezelfde dag, in dezelfde bocht de beurt aan de linker vangrail. Nu was het 5-je niet het slachtoffer, maar de Impreza. De schade was forser dan met het vijfje, maar het belangrijkste blijft dat de inzittenden ongeschonden waren. Op deze manier kwam de grote uitlaat ook aan een vroegtijdig einde en is Adenauer Forst omgedoopt tot verjaardagbocht.

De groep was inmiddels fors geslonken want het zag er niet echt naar uit dat het weer nog veel beter zou worden. Pistenklause zou weer het avond-eet-adres worden, maar bij gebrek aan een telefoonnummer ben ik met Marlien op de passagiersstoel via de baan naar boven gereden om daar te reserveren. We verbaasden er ons over hoe mistig het was nabij Hohe Acht en op het rechte stuk. We hadden verwacht dat de baan bij aankomst al dicht was, maar dit was toch niet het geval. Eenmaal bij Pistenklause geweest kwamen we terug op de parkeerplaats waar de baan dus inderdaad dicht bleek te zijn. Er restte ons niets anders dan via de openbare weg weer terug te gaan naar Hannes. Een uurtje of 2,5 hebben we daar gezeten en onder het genot van een kop koffie heeft Ilona ons geprobeerd te vermaken met spelletjes in de trant van "hoeveel pagina's" zitten er in dit boekje etc.

Aan tafel zittende bij de Pistenklause met 9 personen konden we de finale van de Formule 1 ook nog volgen op een groot lcd-scherm. Het eten smaakte weer prima. Bij Marc en Marius was de man met de hamer inmiddels langs gekomen dus eenmaal op de camping verdwenen zij in hun tent. Met de rest hebben we nog een paar biertjes, cola-Feigling, witte wijn e.d. gedronken in het hotel waar een deel van de mafkezen de nacht doorbracht. De kastelijn drinkt meer dan zijn klanten en uiteraard ontstonden er weer hilarische momenten toen beide zakenpartners elkaar in het bijzijn van ons uit ging maken voor zak zout, dom zwijn en nog allerlei minder aardige bewoordingen. Waarom? De buren belden om 0.30u dat de muziek wat zachter moest, maar daar waren beide zakenpartners het niet over eens. Net na enen ging bij een aantal het lampje uit en was het tijd om plat te gaan. Helaas ging bij mij het lampje niet uit waardoor ik pas om 5.00u wederom in slaap viel. Toch was het wederom niet koud in de tent.

Maandag:
Het weer was identiek aan zaterdag dus het moest wel een lekkere dag worden. Dit keer was iedereen bij het ontbijt aanwezig wat we er daarna meteen weer af hebben gewandeld door de berg tegenover de camping op te lopen via de korte weg. De conditioneel minderen onder ons bleven enigzins achter bij de rest. Of lag het toch aan de schoenen?? Eenmaal boven moesten Lisette en Marlien uiteraard even uitrusten op het daar aanwezig bankje. Het uitzicht vanaf de rotspunt blijft erg mooi met de herfstkleuren in de bomen.

Terwijl wij naar boven wandelden waren Marc en Marius druk doende om de schade aan de Impreza met het nodige geweld te herstellen. De klappen van de grote hamer waren bovenop de berg te horen. Ook de bumper moest uiteraard weer gemonteerd worden.

Niet iedereen durfde op de rotspunt te komen omdat gedroomd was dat er iemand vanaf was gevallen. Desondanks leverde het een paar leuke plaatjes op van de meegewandelden. Er ontbreekt er maar één.... en dat ben ik. De terugweg ging via de lange weg omdat het wat gladjes was voor de damesschoenen om via de korte weg af te dalen.

Door een afspraak elders moesten de Mafkezen al vroeg huiswaarts. Ik besloot om daarbij aan te sluiten aangezien ik het niet echt verantwoord vond om na twee nachten met in totaal zo'n 5 uur slaap nog te gaan Ringen. In mijn ogen moet je je kop er op de Ring volledig bij hebben en volledig geconcentreerd zijn anders kan het een gevaarlijke aangelegenheid worden. In gezellig gezelschap van Ilona in de 535 zijn we met de Kadett, Polo en BMW naar de Mac in Venlo gereden. Na een hapje aldaar volgde een afscheid en een "tot volgend jaar".

Ik heb weer een heerlijk Ringweekend gehad die door de beperkte slaap weliswaar een dagje korter was dan gepland, maar dat mocht de pret niet drukken. Voor mij zal het in ieder geval een weekend blijven wat ik nooit zal vergeten! Op naar 2008 voor weer een stel leuke Ringweekenden.