18 - 20 september 2009

Vrijdag

De openingstijden van de Nordschleife op de officiële site van de Ring wijzigen nog wel eens, maar het leek erop dat dit het laatste weekend van het jaar zou worden waarbij de Ring gedurende meerdere dagen lang open is. Inmiddels lijkt dat al weer gewijzigd te zijn gezien de tijden in november, maar je weet nooit of dat zo blijft. Donderdagavond alle spullen maar weer eens bij elkaar gepakt om zodoende vrijdag richting Viktoria Station te rijden. Na zoveel weekenden op de camping weet je exact wat je mee moet nemen, maar desalnietemin blijft het toch een aardige hoeveelheid spullen die je iedere keer meesjouwt.

Op de A61 kwam ik voor de afwisseling weer eens in een file terecht, maar ondanks dat was ik rond 11.30u de eerste Nederlandse Ring. Tentje neergezet, olie bijgevuld en op naar Hannes voor een salade. In Adenau kwam ik de eerste bekende al tegen: een wandelende Dylan. Opvallend was dat het in Breidscheid al een stuk drukker was dan de laatste vrijdagen dat ik er was.

Eenmaal op de baan heb ik zoals gebruikelijk eerst maar eens een rustig verkennend rondje gedaan om zo te kijken of er ergens gewerkt wordt, oliesporen aawezig zijn etc. Na dit rondje was het een paar minuten later alweer gedaan met de pret: baansluiting 1 was daar. Half rondje gedaan en toen ging hij alweer dicht. Jef, Henk en Remco waren er ook dus het was gezellig bijkletsen ook al had ik ze vijf dagen daarvoor ook nog gezien. Inmiddels heeft Remco mijn ex-535 overgenomen van Luuk dus hij blijft "in the Ring-family".

Gelukkig duurde het niet zo lang voordat we de baan weer op konden rijden. Na een aantal rondes de tank weer gevuld. Ik hoorde diverse mensen klagen over het rare rijgedrag van sommigen (opduwen, rechts inhalen) maar ik heb daar gelukkig weinig van meegekregen. Had wel een moment met een Nederlandse oranje Manta. Ik kwam redelijk snel achterop rijden, maar de bestuurder wilde me niet voorbij laten. In de linkerbocht voor Brunnchen gaf hij dan toch wat ruimte, maar vervolgens gaf hij gas om zodoende zij aan zijn Brünnchen-in te nemen. Da’s best spannend en doe ik persoonlijk liever niet. Waarom bestuurders toch het gas erop houden en zo een gevaarlijke situatie creëeren is mij echt een raadsel.

Tankend bij de Aral werd ik aangesproken door de bestuurder van een Nederlandse 996 Turbo. Hij bleek mij nog te kennen uit mijn Porsche-tijd ondanks dat ik hem nooit gezien of gesproken had. Volgende keer maar eens wat uitgebreider kennis maken.

Een Engelse Supra testte nog even de stevigheid van de vangrail na de kleine Karussell, maar een 911 GT3RS maakte het net voor Adenauer Forst aan het einde van de dag nog iets bonter door het apparaat helemaal op te vouwen. Al met al toch nog 9 rondjes kunnen rijden. Toen de baan door de crash van de GT3RS gesloten was, kwam één van de Breidscheidrijders met zijn 3-serie van de baan af. Bij Schwedenkreuz had hij een klapband gekregen waarna hij de wagen met alle moeite nog op de baan kon houden. Niks geraakt, maar de schade door de klapband is schrikbarend groot.

Aviano was de bestemming voor het avondeten wat wederom prima was. Even naar de camping gebeld om een krat bier buiten te laten zetten. Die ging even daarna bijna helemaal op, maar rond 1.30u was het toch tijd om te gaan slapen.

Zaterdag

Op vrijdag-avond stuurde Marcel vanuit thuis al een “jaloers” berichtje dat het wel eens lekker fris zou kunnen worden in de tent. Gelukkig viel dat enorm mee omdat het bewolkt was. Mede met dank aan de biertjes lekker kunnen slapen en het ontbijt smaakt ook weer als vanouds. De broer van Friso (Karel) arriveerde ook op de camping en kwam met een combinatie aanzetten die net zo kostbaar is als het hele Nederlands Ringlegioen (muv van de auto van Floor) op de camping samen: een 6,5m lange camper met auto-ambulance met daarop een Z4M coupe. Samen met de GT3 van Floor werd de waarde van het wagenpark dus even fors verhoogd. De echte kampeerder ligt echter in een tentje (zegt een enigzins jaloerse Paskal) zo ook de 's ochtends gearriveerde Martin. Op de eerste foto denkt hij volgens mij dat het luchtbed zichzelf oppompt, maar helaas bleek dat niet het geval...

Eenmaal bij de Ring werd ik aangesproken door Kever-Marius (dus niet R5-Marius): of zijn moeder een ronde met mij mee mocht? Tuurlijk, geen enkel probleem. Ze vond het prachitg en was dol-enthousiast. Martin (ook wel bekend als Gargamel aangezien hij altijd tussen de smurfen vertoefd met zijn zwarte Golf 2) was de volgende passagier. We hebben een paar lekkere rondjes gedaan, maar hij klaagde over een los zittende passagiersstoel. Hieronder de bewijzen dat ze er toch echt naast hebben gezeten.

De Aral maar weer eens bezocht en langzaam maar zeker begon de lucht te betrekken. Vervolgens nog 1,5 rondje gelijk opgereden met de ex-M3 van Joost Colsen. Geen idee wie er nu in rijdt, maar het was leuk oprijden met elkaar.

Helaas was de baan even later weer eens dicht dus restte ons niks anders dan op het terras te zitten en te wachten.

Op de parkeerplaats in Breidscheid werd de aandacht getrokken door een extreme Rover met twee enorme gastanks achterin. Wat bleek? Er ligt een Rolls Royce 12 cylinder 27 liter blok onder de kap wat normaal in een Centurion tank ligt. Ik schrok me rot toen hij de wagen startte want ik was net een foto aan het maken van het logo op de achterkant en stond dus niet al te ver van de wagen vandaan.

Het is altijd een genot om wat rond te kijken in Breidscheid want ook daar lopen aparte figuren rond. Wat te denken van de twee Tsjechen met twee GT3's waar de hele dag twee monteurs omheen liepen. Bandenspanning meten, regenbanden eronder, blikje drank aangeven, alles werd door hen geregeld. Wij nuchtere Nederlanders konden er wel om lachen.

In één van de rondes was het na Bergwerk zeiknat terwijl in Breidscheid nauwelijks een drup was gevallen. E.e.a. ligt maar 500 meter bij elkaar vandaan dus dat geeft wel weer aan hoe verraderlijk het kan zijn. Het verbaasde me dat de baan niet snel dicht ging want dat is meestal wel het geval zodra het begint te regenen. Langzaam maar zeker werd de baan droger en dan wordt het pas echter gevaarlijk: een droge ideale lijn, maar nattigheid ernaast. Om de hoek bij Hohe Acht demonstreerde een Mercedes 190 hoe link het kan zijn door de wagen dwars op de baan te zetten na een spin. Gelukkig kon alle verkeer er nog netjes omheen. Hieronder een unieke foto aangezien ik normaal niet in de regen rijdt. Even later hebben we het toch voor gezien gehouden.

Terwijl Marco de auto op de ambulance zette, heb ik mijn bijrijdersstoel er even uitgehaald om hem aan de onderkant goed vast te zetten. E.e.a. was in een paar minuten klaar zodat ik morgen ook weer wat passagiers mee kan nemen.

Het avondeten verdient wel een aparte alinea. We hadden ’s middags al voor 14 man gereserveerd bij Pinokkio en mochten gelukkig buiten zitten want binnen was het een graad of 35. De mensen voor ons werden van tafel gekeken en wij werden met 14 personen aan drie tafels gestopt. Marco en ondergetekende zaten met de rug klem tegen de andere tafel en zodra de groep achterin eten of drinken geserveerd kreeg, moesten wij opstaan om de doorgang vrij te maken. Martin had geen plek om de pizza op tafel te zetten en zat dus met de pizza op schoot. Het wachten op het eten duurde erg lang en de bediening wist niet eens met wat voor een soort pizza ze naar de tafels kwamen. Het eten is goed en gezellig maken wij het toch wel, maar de ruimte om te zitten en de bediening was echt slecht. Kortom: Pinokkio heeft voor ons 14-en afgedaan. Ik kom er in ieder geval niet meer terug. Doe mij dan maar Aviano, Zum Kleeblatt of het restaurant wat later in dit verslag nog volgt.

Op de camping hebben we met de groep nog een paar biertjes gedaan. Waar vind je dat nog? Een halve liter bier (Bittburg) voor 80 cent…  Daarna met het getik van wat druppels op de tent heerlijk in slaap gevallen

Zondag

Rond een uur of tien zouden wat vrienden van me in Breidscheid zijn dus dat was ook mijn richttijd om daar te zijn. Een rustig ontbijtje ging echter nog prima en exact om 10u waren we in Breidscheid. De baan was sowieso pas later open gegaan omdat bij Pflanzgarten iemand wat olie uit een fles op de baan had gegooid. Wie doet nu zoiets? Toen ik Koen in wilde snoeren ging de lamp op rood dus hebben we eerst maar wat gedronken. In de rondes daarna achtereen volgens Koen, Luuk en Tiemen meegenomen. Ze waren er nog nooit geweest dus hadden ook geen idee wat ze te wachten stond. Ze vonden het allemaal even prachtig en verbaasden zich over de snelheid en het gemak waarmee de 205 over de baan gaat. Hieronder Luuk op de passengerseat van mijn 205.

De timing was goed want net toen ik de baan af was ging hij weer dicht. Een mooi moment om wat te eten en daarna eens naar start-finish te gaan om even naar het wagenpark te kijken. Ik weet nu ook weer waarom ik daar meestal niet te vinden ben: het is er simpelweg te druk. Je komt er wel weer apart spul tegen dus heb maar wat fotootjes geschoten. Ik had al vernomen dat Andre er ook was en boven bij de start kwam ik dan ook zijn gele 993 tegen.

extreme Lamborghini Murciélago LP670

tegen het stoepje geparkeerd...

993 van Andre

mooie en zeer snelle 205. Eens achterhalen hoe deze opgebouwd is, want maakt wel indruk op mij

Karel in zijn Z4M. Gave bak hoor!


Zo kun je ook duidelijk maken dat je links in moet halen...

apart geparkeerde Nederlander

lelijkste Porsche op dit moment

Ook op Brünnchen was het druk, maar met tactisch parkeren duurt het in ieder geval geen uur voordat je daar weer weg bent.

Rond vieren hielden mijn maten het voor gezien waarna ik nog twee lekkere rondes heb gereden. Uiteraard ging de baan weer eens even dicht. Wel grappig om te zien waar de wachtrij in Breidscheid uit bestond: Golf van Marco, Civic van Marcel en de 205 van ondergetekende.

Ik had in de laatste twee rondes wel het gevoel dat hij wat minder remde dan normaal dus heb de 205 in de pitsstraat nog maar eens op de krik gezet en een wiel eraf gehaald. De blokken zijn inderdaad wat aan de dunne kant, maar dat is niet zo vreemd na 200 rondes. Als afsluiting van dit weekend en het seizoen heb ik nog twee rondes gereden. Helaas stond in de laaste ronde onderstaande prachtige 911 (geniet qua look mijn voorkeur boven die 10 in een dozijn GT3’s op de Ring) met de achterkant diep in de vangrail geboord.

Rond 18u vond ik het mooi geweest en ben ik naar de camping gereden. Tentje opgevouwen en met Denis, Yorick en Christiaan nog even bij Zum Ahrbogen wezen eten. Met het heerlijk weertje gewoon tot 20.30u buiten op het terras genoten van de prima bediening en de heerlijke schnitzel. Wat mij betreft echt een toppertje qua eten!

De terugweg schoot weer voor geen meter op. Door wegwerkzaamheden ca. 45 minuten in de file gestaan op de A61, maar eenmaal daaruit lekker opgereden met Yorick met een vaartje van zo’n 180 km/uur.

En dat was wederom een geslaagd Ringweekend wat tevens de laatste van het jaar was. Marco + collega’s, Martin, Raymond, Yorick, Christiaan, Denis, Martijn, Friso, Karel, Marcel, Peter en alle andere aanwezigen wederom dank voor de gezelligheid. Het was weer genieten! Sinds de aanschaf van de 205 begin dit jaar heb ik er 180 rondes opzitten zonder enig onderhoud te hoeven plegen. Het wisselen van banden links-rechts en voor-achter volstond. Inmiddels is echter toch wel wat onderhoud nodig, maar daar heb ik de hele winter voor. De 205 wordt geschorst en als ik uberhaupt nog een keer Ringwaarts kom dan zal het met de 530d zijn.