18 oktober 2009

Direct na het vorige Ringbezoek had ik de Ring-205 geschorst aangezien ik het mooi vond geweest voor dit jaar. De winter staat veelal in het teken van skiën en dat kost ook de nodige Euro's. De Ring-205 staat dus gebroederlijk naast zijn witte originele exemplaar in de garagebox.

Gelukkig heb ik ook nog een dagelijkse auto in de vorm van een BMW 530d dus die kan ook best mee naar de Ring. Het is natuurlijk geen ultieme Ringauto, maar de Ring bestaat voor mij niet alleen maar uit rondjes jakkeren. Ik was wel benieuwd hoe de 530 het zou doen met zijn 19" velgen, M-onderstel en automaat.

Ook de gezelligheid met de vele bekenden bij de Ring is een goed argument om toch weer eens die kant op te gaan. Marco was niet van plan om te komen dit weekend, maar zoals een aantal wel een beetje hadden verwacht, was hij er toch. Zodoende zondagmorgen eerst een bak koffie gedaan op de camping. Was een goed plan want de baan zou pas rond 10u open gaan in verband met mist. Rens, Marieke en de inmiddels ook wel een beetje verslaafde buren Paul en Floor waren inmiddels ook bijna op de Ring dus even later op naar Hannes voor nog een bak koffie. Onderstaande foto zegt genoeg over de rust die er toen nog was. Helaas zou dat later op de dag wel anders worden.

Het was toch tijd om wat rondjes te gaan rijden dus met de meer dan 1700 kilo de baan op. Boven trof ik Rens met de Ring-306 en met dank aan het koppel van meer dan 400 Nm was de 306 goed bij te houden. Een automaat is trouwens wel wennen want echt remmen op de motor doet zo'n apparaat voor de bocht niet echt. Geen idee wat deze auto voor een verleden heeft gehad, maar waarschijnlijk niet zo'n enthousiast gebruik als de eerste rondes op de Ring. Om de boel een beetje te sparen vanaf de Karussell maar rustig aan gedaan. Beide wagens voor de afwisseling eens boven op de parkeerplaats neergezet. Dat was ook eens en nooit weer... wat een enorm modderbad was het daar! Rens ging even later nog een rondje doen met Paul waarna ik Marieke mee heb genomen in de 530d tot Breidscheid. Marieke wil al een jaar met Marco mee in de Golf, maar tot op heden was het daar niet van gekomen. Marco is de beroerste niet en zodoende belandde Marieke dan eindelijk op de passagiersstoel.

Even later kreeg ik Rens aan de telefoon die nog boven stond bij een 406 waarvan de sleutels in de tas van Marieke lagen.... in mijn 530d die in Breidscheid was. Ik trof Ron met mijn ex-e30 en daarmee ben ik naar boven gereden. Ron heeft de auto voordat ik hem even heb bezeten ook al lange tijd gereden en dat was te zien. Hij ging er erg hard en gecontroleerd overheen. Een stuk harder als ik ooit met die e30 ben gegaan. In het tweede rondje troffen we Rens boven en de sleutels van de 406 maar even afgegeven. Vervolgens bood Ron mij aan om zelf een rondje te doen in de e30. Net na de slagboom ging de lamp op rood dus we hadden geluk: geen achteropkomend verkeer meer. Bij het uitkomen van de Fuchsrohre lag de hele baan onder de rotzooi dus terecht dat de baan dicht was. Met een wat langer differentieel rijdt de auto nu een stuk fijner doordat je op bepaalde stukken niet meer in hoeft te houden. Het rempedaal voelde wel wat zacht aan, maar ook dat wende wel. Je rijdt wel in andermans wagen dus ik heb rustig aan gedaan, maar tegen het geluid van deze 325 kan mijn 205-je echt niet op. Daarbij stuurt het ding heerlijk in door het negatieve camber voor. Al met al een erg leuke ronde. Ron harstikke bedankt voor het vertrouwen en deze ronde! Tot volgend jaar met een jaarkaart....

Vandaag voelde ik me wel een beetje AB-achtig....... voor de leken: Aernoudt Bottemanne (afkorting AB) is een persoon op het nurburgring.nl-forum die redelijk wat auto's heeft gehad. Vandaag reed er namelijk ook nogal wat ex-spul van mij rond:

ex-911 kompressor, nu in bezit van Tim

ex 525 24v, nu in bezit van Bas

ex 325i, nu weer in bezit van Ron

mijn huidige 530d in actie

De tijd vliegt zoals gebruikelijk voorbij als je op de Ring bent. Bij Hannes een hapje gegeten waar de bediening inmiddels weet wat het vaste recept is: Italiaanse salade. Buiten komend kreeg ik een sms van iemand met de vraag of ik ook bij de Ring was. Er stond alleen een gsm-nummer, maar het bleek vriend Bart te zijn met een gsm-nummer wat ik dus nog niet kende. Na even naar het voorbij razende verkeer te hebben gekeken, heb ik Bart meegenomen in de 530d. Helaas bleef het bij een half rondje want de baan was weer eens dicht. Voor Bart was het lang geleden dat hij op de Ring was geweest dus het was een soort hernieuwde kennismaking. Gelukkig kon ik de wagen nog kwijt in Breidscheid (hij staat net achter de groene BMW op de onderstaande foto). Helaas begon toen het hele lange wachten. De baan ging om 14.28u dicht en om 16.48u pas weer open. Er lag een enorm lang oliespoor en helaas moest er een helikopter aan te pas komen om een motorrijder te assisteren.

Uiteraard hadden we weer volop lol. Marco was vandaag het "slachtoffer". Zijn Golfje trekt natuurlijk nogal wat aandacht en zodoende blijft hij maar aan het praten met allerlei mensen over zijn Golf. Marcel, Niels, Erwin en ondergetekende hadden bedacht dat hij eigenlijk geld moet vragen voor de uitleg: 1 Euro per minuut voor uitleg in NL, 2 Euro voor uitleg in Duits en 3 Euro voor uitleg in het Engels. Zeker met dergelijke baansluitingen kan hij dan waarschijnlijk het hele jaar gratis op de Ring rijden. Op onderstaande foto zou het geld al aardig binnen stromen. Wellicht is een lcd-scherm met een instructie-video over de Golf 1 ook een idee? Een baansluiting is natuurlijk vervelend, maar met een stel bekenden vermaak je je wel en zo leer je ook nog eens wat andere mensen kennen. Zo hebben we gisteren eindelijk kennis gemaakt met de uit Tilburg afkomstige Alfons die ook frequent op de Ring te vinden is in zijn M3 CSL.

Alfons stond net op het punt om richting NL te vertrekken toen de baan toch weer open ging. Met Marco afgesproken om nog twee rondes met hem mee te rijden, maar bij de start werd al duidelijk dat het er maar één zou worden aangezien de pakking op het uitlaatspruitstuk serieus lekte en de wagen dus wel heel veel kabaal maakte. De eerste halve ronde was ook de remdruk niet zoals het hoorde dus waarschijnlijk vindt de auto het zelf ook genoeg voor dit jaar. Bij start-finish rustig aan gedaan om gezeur met de uitlaat te voorkomen en zodoende nog een laatste half rondje gedaan om de auto daarna bij mijn in verhouding enorme slee neer te zetten.

De laatste ronde was weer erg vermakelijk en we kunnen weer terug kijken op een heerlijk schadevrij Ringseizoen. Met Marco nog even na staan kletsen in het zonnetje in Breidscheid en ondertussen wat foto's gemaakt.

sterk inverende MX-5

Alfons in de M3 CSL

een oude liefde van mij

blijft mooi, zo'n netjes opgebouwde Golf 2

ook de Ringtaxi zakt wat in zijn veren

Rens kwam op een gegeven moment voorbij, maar 20 minuten later was hij nog niet terug. Ondanks het late tijdstip bleek het nog erg druk bij start-finish mede door het feit dat ze het mobiel poortje op het rechte stuk niet hadden neergezet. Desondanks ben ik toch nog een keer in de 530 gestapt voor een paar rondjes. Boven was het nog steeds erg druk waardoor je toch snel vijf minuten in de rij stond.

Ondanks de automaat en het grote gewicht haalde ik mede door wat baankennis toch nog best veel wagens in. Mijn grootste angst is echter dat iemand anders mij "eraf rijdt". Een mooi voorbeeld hiervan zie je op onderstaande foto. Ik kijk ietwat verschrikt in mijn spiegel omdat de Leon wel heel hard al ondersturend richting de linker achterkant van mijn 530 schoof. Gelukkig ging het allemaal goed, maar waarom mensen niet wat meer marge nemen in zo'n situatie is mij een raadsel. Al kijkend naar de foto zouden wat spoorverbreders aan de voorzijde trouwens geen kwaad kunnen. Aan de bandbreedte ligt het niet want die is met 245 voor en 275 achter niet echt gering.

Na afscheid te hebben genomen van Marco was het plan om met Rens en Paul (de dames waren inmiddels naar huis met de 406) bij Aviano even snel een pizza te eten. Helaas kwamen we er samen met twee Zwolse Renault-rijders (Ronald en Tim, hoorde ik een dag later) achter dat hij dicht was dus zijn we maar naar Zum Ahrbogen gegaan. We waren het er over eens dat je met zo'n gedateerd interieur in Nederland de boel wel kunt sluiten want dan komt er niemand meer. We houden het er maar op dat het een typisch Duitse sfeer is. Hoe dan ook zijn de schnitzels heerlijk en de bediening is ook uitermate vriendelijk. Eigenlijk is het gewoon beter dan Pinokkio en Aviano bij elkaar. Onder het eten had de inmiddels half verslaafde Paul al bijna een Ringtool gekocht in de vorm van een Clio 16V. Waarschijnlijk was dit het laatste bezoek van het jaar. Al met al een heerlijk Ringseizoen zonder grote problemen en met een comfortabele afsluiting in de 530. Alhoewel....... in al mijn drukte ben ik gisteren vergeten een Ringsticker te kopen. Da's wellicht een mooi argument om op een mooie dag toch nog maar een keer Ringwaarts te gaan en anders op naar 2010!