10 en 11 september 2010


Eindelijk was de baan weer eens op een niet-weekend-dag open en aangezien het dan meestal een stuk rustiger is, had ik al ruim van tevoren bedacht dat ik vandaag Ringwaarts zou gaan. De 530d was weer voorzien van een nieuwe koelslang dus de 205 kon weer mee op de auto-ambulance. Die laatste heb ik in de afgelopen maanden nog iets beter gemaakt dan hij al was door wat onderdelen te vernieuwen: spatborden, stekker, kentekenplaat, kentekenplaatverlichting en achterlichtkapjes. Tevens de lier aan de goede kant gezet dus ook de aanhanger is weer in prima staat. 

Vrijdagochtend rustig met de combinatie richting de camping gereden om hem daarna gebroederlijk naast combinatie van Marco te zetten. Het complete grasveld was nog leeg dus ik had plaats genoeg om de tent neer te zetten.

Rond 13u maar eens Ringwaarts gegaan om nadat ik de auto van de ambulance had gehaald aan te schuiven bij Erwin, Marcel en Niels voor een hapje eten. Nadat de baan open was een paar probleemloze rondes gedaan. Zowel op de baan als in Breidscheid was het heerlijk rustig. Ik had om onverklaarbare reden wat moeite om in het ritme te komen, maar na twee rustige rondes ging het best aardig.

 Na drie rondes weer even gestopt in Breidscheid om even later te constateren dat de baan dicht ging. Gelukkig duurde het niet al te lang zodat ik weer eens wat rondjes bij Marco in de Golf kon passagieren. Het t.o.v. vorig jaar vernieuwde 2,1 liter-blok is merkbaar sneller dan het vorige blok. Met 250 pk, een sequentieel te schakelen bak, goede semi-slicks, het lage gewicht en een ervaren bestuurder gaat het ding als een raket over de baan. Er zijn maar weinig auto’s die sneller gaan. De snelheidsbeleving is ook enorm dus na de rondes met Marco ben ik maar niet direct in mijn auto gestapt om een deceptie te voorkomen. Mijn 205-je gaat uiteraard veel langzamer over de baan.

 

We waren nog niet van de baan af of het begon te regenen. Rainer is dan wel een aardige plek om wat te drinken. De voor mij onbekende Johan die me donderdag gemaild had sprak me daar ook nog aan. Toch wel handig zo’n pet van Viktoria-Station, want zo ben je nog wel een beetje herkenbaar.

Nadat we een tijdje bij Rainer hadden gezeten, hebben we toch maar besloten om wat rondes in de regen te gaan rijden. Het is niet echt mijn ding, maar als je er dan toch bent dan rij ik ook maar een paar rondjes op het nat. Op echte toeristensnelheid enkele rondes afgelegd en voordat ik het wist was het 19.15u en tijd om de 205 weer op de aanhanger te zetten.

De temperatuur was prima dus zodoende konden we buiten onder het afdak bij Aviano genieten van het avondeten. Wetende dat de baan wat later open zou zijn, had ik het ontbijt wat uitgesteld. Rond 10.30u in de “pitsstraat” de wielen even van de 205 gehaald om de remblokken te controleren. Tot mijn verbazing zat er nog steeds de ca 3 mm voering op de DS3000 Endurance-blokken als voorheen. Waarschijnlijk zou ik het daar nog wel een rondje mee redden dus de Carbon Loraine RC06 konden in het doosje blijven zitten. Ik was er van overtuigd dat de baan om 10.30u open zou gaan, maar ene mijnheer met een blauwe Golf was van mening dat 11.15u was. De wijzen komen uit het Oosten blijkt wel uit onderstaand bord wat tegenwoordig bij de ingang Breidscheid staat.  Toen de baan rond 11.15u open ging was al direct duidelijk dat het een stuk drukker zou worden als gisteren. Boven bij start-finish stonden lange rijen met auto’s. De rijen waren regelmatig net zo lang als op onderstaande foto.

Na 1,5 ronde bleef het gas hangen rond de 2500 toeren. Op zich is dat niet zo erg, maar als het eens voorkomt bij 6.000 toeren terwijl je met 200+ richting Schwedenkreuz gaat is dat wat minder prettig. Om ieder risico te vermijden ben ik via de openbare weg terug richting de pits gereden om daar het gashang-probleem te verhelpen.

Het 205-je deed het daarna weer prima, maar op de baan kwam ik regelmatig bij groepjes auto’s die het blijkbaar niet leuk vinden om ingehaald te worden door een Nederlandse 205 gezien het feit dat ik geen ruimte kreeg om er voorbij te gaan. In de rij voor start-finish ook nog een Belgische Clio-rijder gewaarschuwd voor een zwabberend achterwiel want dat zag er niet echt fris uit. Wetende dat Erwin bij Hocheichen/Hatzenbach stond, heb ik maar even naar hem gezwaaid…

Baansluitingen zijn niet uit te sluiten op drukke dagen zoals vandaag dus ook die waren er weer een aantal. Ik tel ze maar niet meer en wacht gewoon rustig af totdat hij weer voorbij is. Eentje daarvan werd veroorzaakt door een motorrijder die enkele seconden voor mij onderuit was gegaan in Galgenkopf. De complete baan lag onder de onderdelen, maar de motorrijder was gelukkig al weer opgestaan. Dit keer geen schnitzel tussen de middag, maar een Italiaanse salade. Hij smaakte weer prima! Na het eten de bandenspanning van de 205 nog wat verlaagd aangezien ik vond dat de auto iets te veel gleed over zij banden. Het verschil was goed merkbaar en doordat het in één keer een stuk rustiger op de baan was heb ik een paar heerlijke rondes gedaan.

Voor het weekend was ik al gemaild door…… Hij was nog nooit op de Nordschleife geweest, maar las al wel jaren mijn verslagen. Met veel plezier heb ik hem drie rondes meegenomen in mijn 205je. Hij vond het helemaal geweldig en verbaasde zich erover hoe hard zo’n oud karretje nog over baan kan. Hieronder een foto van ons op de baan. Omdat het heerlijk weer was, hebben we met de groep Nederlanders op het terras nog wat gedronken.

Ik was eigenlijk van plan om nog een paar rondes te rijden, maar toen ik zag dat de baan rond 17.00u weer dicht ging, heb ik het voor gezien gehouden. Doordat mijn auto-ambulance kantelbaar is, is het een eitje om de auto er alleen op te rijden. Ondanks dat hij 2,50m breed is, is er prima mee te rijden en manoeuvreren dus als je zo’n ding wil kopen zou ik kantelbare adviseren met de bak tussen de wielen. Op de camping heb ik het tentje ingepakt en ben daarna richting Nederland gereden. Op de terugweg werd ik nog voorbij gereden door een Nederlandse ringende motorrijder. Geen idee wie het was, maar hij zwaaide vrolijk naar mij. Respect voor mensen die op zo'n race-geval over de weg heen en terug naar de Ring rijden. Ik zou volgens mij helemaal kapot zijn.

De 205 is zoals altijd still going strong waardoor ik weer een behoorlijk aantal rondes heb kunnen rijden. Over drie weken volgt het voor mij laatste weekend van het jaar. Dank aan de diverse fotograven die me weer op de gevoelige plaat vast wisten te leggen! Helaas heb ik deze keer weinig foto's van andere wagens gemaakt.... volgende keer beter.