31 oktober 2010
Rond 8 uur op camping Viktoria Station met Marco, Viktoria en Christoph een kop koffie gedronken. We hadden alle tijd want ook daar regende het nog steeds. Het zou toch niet zo zijn dat het de hele dag blijft regenen? Na een uurtje toch maar eens op ons dooie akkertje naar onze vaste standplaats voor de auto-ambulances gereden. In Ahrbrück stond een verkeerslicht op rood dus snel uit de auto gestapt om een foto te maken van Marco + ambu met daarachter mijn combinatie. Best een aardig gezicht als dat zo achter elkaar over de B257 rijdt. Economische crisis? Gelukkig raakt het niet iedereen.....
De echte regen was inmiddels gestopt, maar met de grijze lucht leek de baan niet snel op te gaan drogen. Zodoende heeft Marco de slicks vervangen voor straatbanden. Daarna zijn we langzaam maar zeker eens begonnen aan het eerste natte rondje. Het duurt een hele tijd voordat de olie in het blok warm is dus het was echt wandeltempo. Neil legde ons in de eerste paar meters al direct vast op de gevoelige plaat.
Ik had al ergens gelezen dat ze het grasveld aan de overkant bij start-finish deels aan het verharden waren. Bij aankomst na het eerste halve rondje was dat inderdaad vanaf de baan te zien. Aangezien de parkeerplaats toen nog leeg was, heb ik meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om de "nieuwe" parkeerplaats op de foto te zetten. Het is in ieder geval vele malen beter dan de blubberzooi die het anders is bij regenachtig weer.
De baan droogde maar heel langzaam op en bij gebrek aan rijdende auto's had ik zelf maar besloten om mee te helpen met het droogrijden van de baan. Dat een natte baan tricky is werd wel weer bewezen door de vele auto's die her en der tegen de vangrail stonden. Hatzenbach was daarbij een favoriete plek voor velen vandaag. Na een rondje of vier vond ik het wel mooi geweest en was het tijd voor een pauze. Het weer leek wat beter te worden dus dat beloofde veel goeds voor de middag. Marco kon weer terug naar semi-slicks. Bij Hannes weten ze inmiddels wat ik wil hebben, maar helaas hadden ze vandaag geen tonijn en een andere saus over de salade. Dit werd netjes gemeld, maar waarom die salade er soms in moet zwemmen is mij een raadsel. Desalniettemin was hij weer erg lekker.
Rens en Paul hadden het ook prima naar hun zin met de 306-jes. Voor Paul was het helemaal wennen want hij had nog nooit op een natte baan gereden. Zijn conclusie dat het dan glad is kon ik alleen maar beamen. De zon begon langzaam door te breken dus vanaf nu droogde de baan een stuk sneller op. Helaas was het feest voor Marco weer voorbij door een doorgebroken uitlaat. In de volgende drie rondes met Paul was al duidelijk een droge lijn te ontdekken. Na afloop van die rondes in de pitsstraat afscheid genomen van Marco met het idee daarna achter de slagboom te parkeren. Dat verliep niet helemaal volgens wens.... Ik was aan het einde van de parkeerplaats en doordat er ook relatief veel verkeer van de baan kwam waren we gedwongen om nog een rondje te rijden. Hieronder een foto van ons in het zonnetje.
Maurice was ook weer eens am Ring dus werd het tijd dat hij eens op de passagiersstoel van zijn ex-205 plaats nam. Een gezellige drie rondes volgden zonder noemenswaardige incident. Voorbij stuivende M3's, GT3's, Corvettes etc is meer regelmaat dan uitzondering dus die zijn het vermelden niet eens meer waard. Na een tijdje begon het lampje van de benzinemeter aan te gaan dus was het tijd voor een tankstop. Ik blijf me iedere keer weer verbazen over het absurd lage verbruik van de 205. Ik ga toch niet heel langzaam maar het zit altijd tussen de 1:7,5 en 1:8,0. Mijn 205 16v is mede daardoor (en door de goedkope onderdelen en het eenvoudige onderhoud) een low-budget circuitauto van de bovenste plank. Dit keer was er wel een parkeerplekje bij de Peugeots van Rens en Paul. In de ochtend was het nog koud en grauw, in de middag zaten we buiten op het terras bij Rainer wat te drinken...... Uiteraard werden de ervaringen van de diverse rondjes daar weer gedeeld. De TüV-man was er ook weer en had Paul eruit gepikt: hij moest een raamband monteren, de volledige A-stijl van de kooi infoamen en de gordels anders bevestigen. De zilveren klemmen die je op de foto naar beneden ziet hangen, moeten zo dicht mogelijk tegen de kooi zitten. Dat gezegd hebbende ging de rest direct aan het vechten met de gordels om ze ook zo te bevestigen. Niet alles was bij Paul direct te verhelpen, maar hij mocht desondanks gewoon rijden vandaag.
In Breidscheid hebben we van bovenaf nog even naar het voorbij razende verkeer staan kijken. GT3's zie je op de Ring meer dan VW Golf op de snelweg in Nederland. Onderstaande persoon het had het erg druk vandaag, maar gelukkig was er vandaag geen enkele baansluiting! Zo nu en dan had je toch nog plukjes verkeer zoals op de foto daaronder te zien is. Wachtrijen bij de poortjes waren er echter helemaal niet en ook de mobiele slagboom was niet aanwezig.
Inmiddels liep de klok de 16u al voorbij en gezien de eindtijd van ca. 17.30u was het tijd om nog wat rondes te rijden. De laatste vier rondes van de dag waren ook directe de mooiste. De motor liep mede door de koude lucht perfect en de baan was vrijwel leeg en 100% droog. Het was echt genieten met de hoofdletter G. Deze omstandigheden had ik 's ochtends helemaal niet voorzien dus het was een enorme meevaller. Marius Graf heeft nog een prachtige actiefoto van mij gemaakt in de Karusell. Marius bedankt!
Helaas hield men het om 17.10u al voor gezien, maar dat was op zich wel logisch gezien de snel intredende duisternis. Ik had nog wel een paar rondes willen rijden want het liep echt perfect, maar helaas mocht het niet zo zijn. De 205 weer vastgeknoopt op de ambulance want een klusje van niks is met zo'n kantelbare ambulance. Volgende keer zijn de spanbanden ook op maat waardoor het in minder dan 10 minuten gebeurd is. Gelukkig waren Denis, Paul, Maurice en Rens zo vriendelijk om in de omgeving van de Ring een hapje te eten. De Mac in Venlo had natuurlijk ook gekunt, maar ik ga met mijn aanhanger een stuk langzamer dan hen dus dat was niet handig. Het eten bij Aviano was weer prima en met een gevulde maag gingen we huiswaarts. Al met al een heerlijke Ringdag met bijna 400 km circuit (17 rondjes). Eigenlijk moest het zo altijd zijn.
|