23-25 april 2011
Pasen staat normaliter garant voor topdrukte, maar het was alweer een paar jaar geleden dat ik met Pasen op de Ring ben geweest. Goede vrijdag is echter altijd veruit de drukste dag van het jaar. Wat de mensen bezield is mij een raadsel, maar onderstaande foto van vorig jaar spreekt voor zich. Voor mij is dat een reden om er niet te komen. Dit jaar was hij tussen 10.30u en 17.00u gedurende 2,5u open en de overige 4 uren was hij gesloten. Tanken in Breidscheid kostte dit jaar een uur. Gelukkig was ik niet van de partij.
Zaterdag: De heenrit verliep zeer voorspoedig doordat de wegen zo goed als leeg waren. Eenmaal op de camping hebben we de tent opgezet. Helaas stonden we dit keer achterop de camping waardoor het iedere keer een aardig eindje wandelen was tot het hoofdgebouw. Bij de Ring hebben we de X5 en de ambulance op de standaard plaats (ook wel pitsstraat genoemd) achtergelaten.
Ik had nog geen tijd gehad om met de 205 te rijden na de reparaties dus we hebben eerst maar wat rondom de Ring gereden om te controleren of alles in orde was. Gelukkig bleek alles prima te functioneren dus we hadden het idee om bij start-finish de baan op te gaan. Helaas bleek dat niet te gaan omdat de baan dicht was. In Breidscheid gebruik gemaakt van de tegoeden op de pasjes die je bij een jaarkaart krijgt. Gelukkig is dat bedrag nu ook bij Rainer te besteden. Na een besteding kun je zowel op het bonnetje als op het apparaat je saldo zien. Eigenlijk is het wel een mooi systeem waarbij je je pasje gewoon op een schoteltje legt waarna hij wordt uitgelezen.
Gelukkig duurde het niet lang voordat de baan open ging waarna we aan onze eerste rondjes konden beginnen. Tot mijn verbazing was het helemaal niet druk op de baan: uiteraard vliegen je de GT3 RS-en je om de oren, maar bij start-finish stond niet eens een rij. Gelukkig bleek dat een voorbode voor de rest van dit Paasweekend: geen wachtrijen bij de finish en dus relatief rustig op de baan. De 205 liep prima en omdat het zo heerlijk rijden was heb ik, nadat Marloes in Breidscheid uitgestapt was, nog eens een ronde of vier gedaan. De tijd vliegt echter voorbij als je wat rondjes rijdt en tussendoor wat bijkletst met de mede-Ringers. In één van mijn rondes zag ik de Kadett van Jef en Peter naast de baan staan bij Pflanzgarten. Een schijnbaar onverklaarbare rookwolk deed hun besluiten om de Opel voor de zekerheid aan de kant te zetten. Gelukkig was er van lekkage op de baan geen sprake en ook onder de kap was niks te zien. Rustig rijdend met de streckensicherung achter hun aan konden ze rijdend de baan verlaten. Om geen risico te lopen voor de andere Ringers en om verdere schade te voorkomen besloten ze de Kadett niet meer van de ambulance te halen dit weekend.
Aan het einde van de dag toch wel één van de meest vreemde ongevallen meegemaakt in al die jaren dat ik op de Ring kom. Een Audi A6-bestuurder had aan het einde van de baan het karretje met daarop onderstaand wit bord met volle snelheid geramt en is vervolgens haaks linksaf de vangrail in gegaan. Onvoorstelbaar hoe je zoiets voor elkaar krijgt. Waarschijnlijk te veel computerspelletjes gespeeld waarbij je op het rechte stuk wel rechtdoor kon. De dag daarna was de vangrail alweer hersteld (zie links op de foto) en is het verfrommelde karretje door een andere constructie vervangen.
Het weer was echt te absurd voor woorden: 25 graden in de schaduw en gewoon echt warm in de zon. Mede daardoor konden we wel heelijk buiten eten bij de Blaue Ecke in Adenau. Het was een gezellig met zijn allen aan tafel waarbij het eten ook nog eens van prima kwaliteit was. Wat ons betreft een aanrader die nog wel eens met een bezoek gaan vereren.
Vanaf Adenau naar de camping is het maar een stevig kwartiertje rijden. De dagelijkse 530d is inmiddels vervangen door een X5 3.0d. Ik heb hem nu twee maanden maar dit was de eerste lange rit met de ambulance erachter. Onvoorstelbaar hoeveel beter de X5 rijdt met de ambulance erachter ten opzichte van de 530d. De X5 heeft natuurlijk 4wd, weegt 400 kg meer, heeft 25 pk meer, bijna 100 Nm meer koppel, een 6-bak ipv een 5-bak en houdt de 205 beter uit de wind. Waarschijnlijk zijn dit allemaal factoren waardoor het zoveel fijner rijdt. Het gevaarlijke hiervan is dat als je snel even een vrachtwagen voorbij wilt je in no-time op 130 km/u zit en dat vindt oom agent waarschijnlijk niet goed. Bijkomend voordeel van de hoge zit is het feit dat je door de auto op de ambulance heen kunt kijken. De binnenspiegel is dus gewoon bruikbaar.
Met dank aan het prachtige weer hebben we tot middernacht bij de tenten een paar biertjes achterover geslagen. Ze waren wat aan de lauwe kant, maar het zij Henk vergeven. Hij kan er immers ook niks aan doen dat de temperaturen zomerse waardes aan hadden genomen.
Elk nadeel heb zijn voordeel zei iemand wel eens..... Zo ook bij het achterop de camping staan. We stonden ver van de weg af waardoor het 's ochtends een stuk stiller is en dat kwam de nachtrust wel ten goede. Na een gezamenlijk ontbijt met zo'n 40 Nederlanders was het toch weer tijd om Ringwaarts te trekken. Marco was vandaag ook weer van de partij met zijn Golf en was in goed gezelschap in de rij bij Breidscheid.
Net als gisteren ben ik begonnen met twee rondjes met Marloes op de passagiersstoel. Ondanks dat ze geen autofeak is, vind ze een paar rondjes per dag passagieren altijd wel erg vermakelijk. Met tig fotograven langs de kant kan het niet anders dan dat je een keer samen op de foto komt te staan.
In de tweede ronde zijn we van alles gepasseerd, waaronder onderstaande voertuigen. Het blijft natuurlijk leuk om met je oude Peugeotje dergelijke wagens in te halen op de Ring. De trike was ook een niet al te veel geziene verschijning.
In mijn derde ronde gebeurde hetgeen Marloes die ronde daarvoor nog aanhaalde. De bult op rijdend bij Quiddelbacher Höhe is niet te zien of er iets gebeurd is om de hoek. Deze ronde was dat wel het geval, maar gelukkig was men zo verstandig om bovenop de bult te gaan staan met een gele vlag. Een BMW 3-serie en een GT3 hadden elkaar geraakt en waren samen de bandenstapels van dichtbij gaan bekijken. Chris wist me nog mooi vast te leggen:
En toen was daar ronde vier van die dag..... Kesselchen omhoog, bij ca. 160 opschakelend van 4 naar 5 waarna er een knal volgde en ik wat onderdelen tegen de onderkant van de auto hoorde klappen. Een koppelingspedaal wat op de bodem lag verklaarde een hoop. Het kon niet anders dan een geknapte koppelingskabel zijn dus heb ik de 205 rustig links in het gras gezet om hem vervolgens wat achteruit te laten rollen in een veilig haventje achter de vangrail. Eenmaal daar staande even bedacht wat te doen..... streckensicherung bellen en bijna 200 Euro afsleepkosten aftikken of toch nog eens kijken of ik zelf weg kon komen. De auto in de 2e versnelling gezet en zodra je hem start springt hij vooruit en met wat gas erbij was ik weer weg uit de pechhaven. Schakelen zonder te koppelen gaat wel mits je dat met beleid doet bij het juiste toerental, maar ik koos ervoor om de rest van de ronde met 70 km/u in de 2e versnelling af te leggen. Peter wist mij al hobbelend nog vast te leggen.
Een halve ronde duurt dan best lang en het is uitkijken met wagens die zeer snel dichterbij komen, maar gelukkig weet ik wel ongeveer de weg op de Ring. Bij de finish brandde de rode lamp, maar gelukkig was de wachtrij om de baan te verlaten niet al te lang. Drie auto's voor de bocht kwam ik tot stilstand waarbij de auto uiteraard afsloeg. Nadat alle verkeer de baan had verlaten was een simpele duw van een marshall genoeg om me weer opweg te helpen. Wat nu? Proberen om beneden te komen, of toch hier stil zetten en beneden de ambulance gaan halen? Ik koos voor het eerste en aangezien het rechtsaf op de rotonde stil stond, ben ik linksaf richtig Nürburg gegaan. Helaas kwam ik daar ook tot stilstand omdat twee bekenden het nodig vonden om midden op de weg met elkaar te gaan staan praten. Inmiddels had ik gelukkig Martin met de Golf 2 achter me zitten dus als ik niet meer weg zou komen was slepen nog een optie. Enkele behulpzame voorbijgangers gaven de auto een duwtje waarna ik weer verder kon. Via Hatzenbach naar beneden richting Breidscheid gereden en gelukkig zonder te stoppen in de pitsstraat aangekomen waar we de 205 op de ambulance hebben gelierd. Martin, dank voor de fysieke en mentale support! Helaas was dat einde Ringweekend voor de 205, maar aangezien ik me toch al mentaal had voorbereid op weinig rondes door de drukte viel de mentale klap mee. Daarbij is het in Breidscheid zowel op het terras als op de parkeerplaats met dit weer ook prima toeven. Het was zelfs zo warm dat velen de schaduw opzochten. Jef en Peter waren al vroeg op de dag weer terug naar de camping gegaan aangezien ze telefoon hadden gekregen omdat de Kadett benzine zou lekken. Blijkbaar resulteerde een combinatie van hoog oplopende druk in de tank met een niet optimaal functionerende ontluchting in een lekkende Kadett. Helaas bleek de lak van de Kadett ook stevig aangetast.
Aangezien we nog tijd genoeg hadden hebben we ons maar weer eens gewaagd aan de wandelroute. Al kletsend met Koen en zijn vriendin waren we eigenlijk vrij snel boven. Het blijft altijd een leuke plek om te kijken: je ziet het verkeer hard aankomen, remmen, sturen en vol accelereren. Spektakel is ook meestal wel gegarandeerd want er zijn altijd weer mensen die zich laten verrassen door de scherpte van de bocht. Ook onderstaande Nederlander had er wat moeite mee. De hekken beperken het uitzicht nog wel eens, maar er zijn creatievelingen die daar ook weer wat op gevonden hebben. Je moet het maar durven met die paar lijmtangen aan een paal....
Na zo'n 1,5u weer naar beneden gelopen om in Breidscheid een drankje te nuttigen. Velen gingen daarna naar de camping, maar wij vonden het wat vroeg dus zijn we weer eens bij Bergwerk gaan kijken. Altijd grappig om te zien hoe verschillend mensen die bocht nemen. Sommigen hebben het echt niet begrepen en zitten compleet aan de verkeerde kant van de baan. De witte stip staat op onderstaande foto toch echt aan de linkerkant. Marloes pakte nog even het beekje mee met haar voet door van de steen af te schuiven die midden in het beekje lag, maar daarna was het toch tijd om de aanhanger aan te knopen en richting de camping te gaan.
Het avondeten werd ditmaal genuttig op de camping waar tegelijkertijd een paar lekkere koude drankjes voor ons klaar stonden. De verhalen van de dag werden weer uitgewisseld en inmiddels was ook al boven wat gekomen dat naast de Kadett en de 205 ook de Golf van Marco een mankement vertoonde: hij lekte wat olie bij de oliepomp.
Met de lauwe biertjes van de dag daarvoor in het achterhoofd besloten we een koude krat mee te nemen richting de tenten. Middels een klein vuurtje op een geïmproviseerde standaard om brandplekken in het gras te voorkomen was het nog aangenaam vertoeven tot middernacht.
Maandag: Ik had uiteraard weinig zin om de hele dag wat rond te hangen dus besloten we om de X5 een Ringsticker te laten verdienen. De X5 loopt als een trein en op de rechte stukken kun je door het koppel verrassend goed bij andere snelle auto's in de buurt blijven. Bij het tankstation op Dottinger Höhe een sticker gehaald na 1,5 ronde om daarna richting het offroad-park te rijden. Helaas was er niks te doen, maar de rust zo dichtbij de de hectiek van de Ring is wel apart. De omgeving van de Ring is en blijft natuurlijk ook prachtig in vergelijking tot het veelal vlakken Nederland.
Even verderop ligt een nieuw vakantiepark dus dat hebben we ook met een bezoek vereerd. Dit Lindner-park is erg mooi van opzet en de huisjes zien er ook allen ruim en netjes uit. De uitzichten zijn ook niet verkeerd. Al met al een goed alternatief voor een wat luxer Ringbezoek. Waarschijnlijk dacht de eigenaar van de Aston Martin Vantage daar ook zo over.
De koppeling met het Grandprix-circuit blijft toch wel apart door het enorme verschil in breedte. De X5 is niet voor het circuit dus ik heb de rondes als een echte toerist heel rustig mijn rondjes gereden. Je zou verwachten van zo'n schip dat hij enorm over zou hellen, maar niets is minder waar. Mede door het sportonderstel blijft de carosserie verrassend vlak en kun je er stevig mee de hoek om.
Denis was inmiddels al naar huis met zijn 206 RC. Helaas was een ashoes gescheurd waardoor verder Ringen niet verstandig was. De X5 blijft een wat aparte verschijning in Breidscheid maar gelukkig was er nog wel een parkeerplekje tussen al het race-spul. Luuk was nog een rondje rijden met de motor dus heb ik vergezeld van Remko, Jef en Peter nog een rondje in de X5 gedaan. Met de airco aan en een muziekje op de achtergrond hebben we rustig ons rondje gereden. Ondanks dat vond de ESP het nodig om de X5 in de Karussell hard af te remmen. Best een rare ervaring aangezien je zelf verder niks doet.
Helaas komt ook aan een weekend met dergelijk prachtig weer een einde. Na het eten hebben we nog een laatste rondje met de X5 gedaan. Op de camping was het inpakken van de spullen al in volle gang dus we konden ons daar mooi bij aansluiten.
Na een
laatste groet hebben we weer koers gezet richting Nederland. 1u en 50 min later
waren we weer thuis dus van drukte door terugkerend vakantieverkeer was geen
sprake. Al met al was het een gezellig weekend met helaas wat minder rondes in
de 205 dan gepland, maar desalniettemin hebben we ons weer prima vermaakt. Het
weer was prachtig, het gezelschap leuk en alles is hele gebleven met
uitzondering van een kabeltje van een paar Euro. |