6 mei 2011
Ik was dermate vroeg dat ik tijd genoeg had om een nog grote bak koffie op de camping te drinken. Viktoria dank voor de koffie en het gezellig bijkletsen! Op de camping zag ik al dat het rustig zou worden. Normaal rijdt er nog wel Ringgerelateerd verkeer voorbij, maar dat was vandaag niet het geval. Ik kon de ambulance dus eenvoudig bij Hannes parkeren. Gedurende de hele dag was er ruimte genoeg.
Terwijl ik auto van de aanhanger haalde leek het zelfs een beetje saai rustig. Gedurende 5 minuten heb ik geen auto voorbij horen komen in Breidscheid. Onderstaande foto toont het gebrek van vorige keer: een geknapte koppelingskabel zorgde ervoor dat ik het toen na 6 rondes voor gezien moest houden. Hopelijk zou het geluk vandaag wat meer aan mijn zijde zijn.
Aangezien de twee 306-jes nog in geen velden of wegen te bekennen waren, ben ik maar eens wat rondes gaan rijden. Zoals verwacht was de baan compleet leeg dus het was heerlijk sturen. Gedurende de ochtend was een vangrail-ploeg op de baan bezig wat dus een snelheidsbeperking met zich meebracht op die stukken. In de eerste twee rondes heb ik één auto gezien: een C63 AMG ging net iets langzamer dan ondergetekende dus net na Hohe Acht ben ik hem voorbij gestoken. Verder had ik een privé-baan tot mijn beschikking. Inmiddels waren Paul, Rens en Jeroen ook gearriveerd dus was het tijd voor een bakje koffie bij Rainer. Aangezien zij geen jaarkaart hebben, zijn we daarna naar boven gereden om gezamenlijk een rondje te rijden wat toevallig op de webcam te zien was.
Ik heb relatief rustig voorop gereden waardoor we een mooi treintje konden vormen. Normaal gesproken lukt dat niet echt door de drukte maar nu was er ruimte genoeg. Ik had altijd het idee dat er de nodige paarden overleden waren in mijn 16v-blok. Het blok stamt namelijk uit een Citroen BX uit de jaren 80 dus hij is niet meer al te nieuw. Tot mijn tevrendenheid liep ik op Kesselchen echter uit op Rens met zijn iets zwaardere 306 GTI met 167 pk-blok. Ondanks zijn leeftijd lijkt het blokje dus nog prima te presteren. In Eiskurve zag ik Paul echter niet meer achter ons rijden dus vanaf dat moment hebben we het rustig aan gedaan. Bij ingang Brünnchen bleek hij een pirouette gemaakt te hebben omdat hij even naast de baan kwam bij het voorbij laten van een motorrijder. Gelukkig bleef hij mooi op het asfalt waardoor de schade beperkt bleef tot een mentaal tikje. Helaas besloot het S16-blok er even later ook een eigen willetje op na te houden: hij liep nog maar op drie in de plaats van vier cylinders. Onderstaand onderdeel is in dat geval veelal de boosdoener. De bobines van een S16-blok (155 pk) staan erom bekend dat ze nog wel eens de geest willen geven.
Vanwege dat feit was er een reserve-bobine uit Rens' oude S16 meegenomen dus die hebben we erin gezet. Na het starten leek alles prima, maar nadat we 15 minuten later een rondje wilden gaan rijden besloot hij toch gewoon weer op drie cylinders te gaan lopen. Nogmaals de boel open gemaakt en wat gewisseld met de diverse bobines, maar waarschijnlijk was de reserve-bobine ook niet meer helemaal fris. Helaas betekende dit voor Paul na één ronde al het eind van zijn eigen rijden op die dag. Luxemburg was vandaag op de parkeerplaats boven goed vertegenwoordigd met diverse snelle bolides.
Ik vond het wel de moeite waard om de velg van de Ferrari nog eens apart op de foto te zetten. De enorme remklauw valt op, maar ook de zeer dunne spaken zijn wel erg speciaal.
Naast dit moderne spul stond echter ook een zeer mooie Kever met een verre van standaard motor op het parkeerterrein. De Kever trok bijna evenveel publiek als de snelle Luxemburgse wagens.
En dan zijn er natuurlijk nog altijd de Porsches in allerlei snelle varianten. Ze vallen eigenlijk al niet meer op omdat het zo gewoon is, maar eigenlijk is het dat natuurlijk niet.
Aangezien Paul zelf niet meer kon rijden heb ik hem wat rondes op de passagiersstoel meegenomen. Langzaam maar zeker werd het steeds warmer in de auto door de zon en de hitte van de middentunnel. Het werd tijd voor een korte broek. Je kunt natuurlijk ook overdrijven zoals deze "statie-geld-man" in Breidscheid in het gras....
In de Steilstreckecurve werden we ingehaald door een Vectra, maar even na de Karussell zagen we een grote blauwe walm. Het blokje van de Vectra had de geest gegeven en hij had een flink oliespoor achter gelaten. Helaas was een baansluiting noodzakelijk om de boel op te ruimen. Dat was voor ons echter ook een mooie gelegenheid om een hapje te gaan eten. De Italiaanse salade smaakte wederom prima. Tijdens de lunch bekeek een M3-bestuurder de vangrail om de hoek van iets te dichtbij wat een zwaar beschadigde wagen opleverde. Gelukkig was dat één van de zeer weinige incidenten van vandaag.
Na de lunch ben ik eens een rondje meegereden in de 306 GTi van Rens. Standaard heeft zo'n 306 al een heerlijke wegligging, maar met een fatsoenlijk onderstel is het helemaal te gek. Van dergelijke bochtsnelheden kan ik in mijn 205-je alleen maar dromen. Nu zal dat binnenkort wellicht beter worden door de semi-slicks in plaats van de relatief oude straatbanden die ik er nu onder heb zitten, maar Rens bijhouden gaat alleen nog maar lukken op de rechte stukken. De baan zou van 16.45-17.30u dicht zijn dus toen het 15.00u was, konden we nog mooi wat rondjes draaien. De 205 16V liep weer als vanouds dus ik wist eigenlijk van geen ophouden. Na 4 rondes kwam er toch een einde aan de pret want men had besloten de baan alvast om 16.00u dicht te gooien. Jammer, maar het is niet anders. In het gras bij Breidscheid hebben we zittend in een heerlijk zonnetje de dag nog even doorgenomen waarna het tijd was om huiswaarts te keren. De Peugeot met allen een ander 16v-blok erin stonden gebroederlijk bij elkaar. Aangezien de 306 S16 van Paul nog steeds op drie cylinders liep, hebben we die maar op mijn auto-ambulance gezet. Paul zou met mijn 205-racer naar huis rijden. Eerst waren echter wat kussentjes nodig om ervoor te zorgen dan Paul boven het stuur uit kon kijken.
We hadden bedacht om op de camping het avondeten te nuttigen. De schnitzels smaakten prima en het was heerlijk genieten buiten op het terras.
Ik was met de ambulance net iets eerder weg op de camping, maar het duurde toch nog vrij lang totdat de heren met de racers voorbij kwamen. Net voor de splitsing gebeurde me iets wat me nog nooit eerder is overkomen; ik werd ingehaald door mijn eigen racer.... In dit geval dus met Paul achter het stuur.
Ondanks dat ik "slechts" 110 rijdt met de aanhanger maakt het qua tijd niet zo heel veel uit. De heren waren slechts enkele minuten eerder bij het Q8-tankstation in Venlo waar we nog een laatste ijsje naar binnen hebben gewerkt. Het complete wagenpark stond er fotogeniek bij dus kon ik het niet laten om nog een foto te maken. De X5 met daarachter de S16 van Paul staat nu voor mijn huis, maar maandag gaat hij weer naar de stalling in den Bosch waar mijn racer inmiddels door Paul is geparkeerd.
Voor Paul was het weliswaar een beetje een pechdag met zijn bobine-problemen, maar ondanks dat hebben we het prima naar ons zin gehad: heerlijk weer en een vrijwel lege baan. Ik heb 12 probleemloze rondes gemaakt dus ik kan me opmaken voor een circuitdag op Spa eind mei. Hopelijk zijn de Kuhmo-semi-slicks dan binnen. Ik ben benieuwd of het veel verschil gaat maken op de Ring. Paul, Rens en Jeroen bedankt voor de gezelligheid en tot binnenkort! |