22-23 juli 2012

Mooi weer, een geopende Ring op zondag en maandagmiddag en wat vrienden die die kant op gingen dus was het tijd om toch maar weer eens Ringwaarts te gaan. Het volgende "dilemma": met welke auto? Na enig testen bleek in de afgelopen week de 535-racer toch wat water te verbruiken dus het leek me niet verstandig om die mee te nemen naar de Ring. Het last-minute regelen van een APK voor de 205-racer lukte ook niet, dus werd het de MX-5. Met het voorspelde weer was het echter helemaal geen straf.

Zondag 22 juli:

Begin dit jaar waren we al eens met de MX-5 binnendoor richting de Ring gereden op basis van een route van Frans. Dat was dermate goed bevallen dat ik een variant daarop had uitgestippeld waarbij je via Aachen, Simmerath, Schleiden en Blankenheim bij de Ring komt. Het was nog wat frisjes dus tot Aachen met de kap dicht gereden. Vanaf daar met kap open, verwarming aan en een das om de nek verder getourd. Wat is het toch heerlijk sturen op die binnenwegen in de Eifel met de MX-5: een aaneenschakeling van bochten waar de auto zich helemaal thuis voelt. Zelfs standaard stuurt het autootje al enorm direct. Het was echt genieten mede doordat het erg rustig was op de wegen. Vanaf de B258 binnendoor naar Adenau gereden met achter me een sliert van een stuk of 10 Nederlandse Mini's. Erg handig als je de weg een beetje kent want het ging in een rap tempo naar beneden.

Ik vreesde een erg drukke dag met vele baansluitingen, maar tot mijn verbazing zag ik in Adenau dat de baan gewoon open was. Ik ben dus maar direct naar boven gereden om wat rondes te rijden. De MX-5 is geen dedicated Ringtool en is qua onderstel, remmerij e.d. nog helemaal standaard dus heb ik rustig mijn rondes gereden. Het was nog niet echt warm dus heb ik ook nog maar een truitje erbij aangetrokken. Een helm lag achterin dus die heb ik ook maar opgezet voor het geval je toch onverhoopt een schuiver mocht gaan maken. Enige tijd later kreeg ik van Marloes een sms dat ik er uitzag als calimero met mijn helm die uitsteekt boven het raam.

Rijdend in zo'n relatief trage auto valt pas op hoeveel absurd snel spul er op de baan rijdt. Het komt je allemaal voorbij razen alsof je stilstaat. De Radical lijkt wel aan het asfalt te kleven, maar ook de X-bow is een verschijning die je in Nederland niet vaak zult zien.

De beleving in een open auto is ook heel anders op de Ring. Je hoort en ruikt nog veel meer. Het was bijvoorbeeld duidelijk te ruiken en aan de walm ook te zien dat een Nederlandse e36 M3 flink wat bakolie verloor. Ik vrees dat die bak of het differentieel uiteindelijk wel het loodje heeft gelegd. Paul had wat pech met haperende remmerij dus hij besloot heel verstandig om niet meer rondes te rijden. Gelukkig is hij toch nog vastgelegd op de gevoelige plaat.

Her en der stonden al auto's met pech en schade dus na een paar rondes vond ik het mooi geweest. De baan verlaten bij start-finish is echter één grote ramp op een zondag; de rij stond tot het hekwerk op het rechte stuk waardoor je dus 30 minuten in de rij staat om de baan te verlaten. De lol was er voor mij toen wel af en heb direct besloten om die dag geen rondes meer te gaan rijden.

We hadden om 13u in Breidscheid afgesproken, maar uiteindelijk zaten we pas om 14u aan de curryworst omdat ene persoon met een 306 GTi wat later was. Rens, Paul en Cor hadden het inmiddels ook gehad met de drukte dus geen rondjes Ring meer vandaag. Voorafgaand aan het weekend hadden we al besloten dat maandag de dag zou worden om rondjes te maken aangezien het dan naar verwachting wat rustiger zou zijn. Achteraf bleek dit een goede keuze want ook de rest van de zondag was het enorm druk met vele baansluitingen erbij.

Eind april was ik met Marloes al eens vanaf Blankenheim binnendoor naar de camping in Kreuzberg gereden waarna Marco vroeg of we nog bij de schotel in Effelsberg waren geweest. Ik had er nooit van gehoord, maar het leek me wel een aardige opvulling van de middag. Zo gezegd zo gedaan en op naar Arie om daar wat te drinken en te wachten op Maurice die per motor Ringwaarts zou komen. Niet veel later was het "wagenpark" compleet dus op naar Effelsberg.

Rens' navigatie had een mooie route uitgestippeld via Liers en Obliers waardoor alleen de route zelf al genieten was. Maurice keek wat raar op toen ik naar een andere MX-5 rijder zwaaide die uiteraard ook zwaaide, maar dat is gebruikelijk in de MX-5-scene. Volgens Maurice zijn we dan ook wannabee-motorrijders. Eenmaal in Effelsberg is het nog zo'n 800 meter wandelen naar de radio-schotel. Het is de grootste beweegbare radioschotel ter wereld met een diameter van 100 meter en een gewicht van 3,2 mln kilo. Vooraf hadden we e.e.a. al gelezen, maar als je er eenmaal bij staat is het toch wel een zeer indrukwekkend apparaat. Tijdens onze aanwezigheid draaide hij ook nog af en toe enkele centimeters.

Inmiddels liep het al weer aardig richting etenstijd en op advies van Arie zijn we naar een goede Italiaan gegaan. De pizza's bij Aviano konden mij al niet zo bekoren, maar bij La Fontana zouden ze prima zijn. Naast Pinokkio kun je te voet een weggetje omhoog waarna je in een paar minuten bij La Fontana bent. Het was heerlijk zitten buiten op het terras en na een paar minuten stond de große Weißen al op tafel. Op de foto links van boven naar onder Saar, Floor, Paul en Marieke; aan de rechterzijde van boven naar onder Jill, Rens en Maurice. Blanche en Cor waren helaas niet aanwezig omdat ook op de kinderen gepast moest worden.

In alle rust konden we genieten van een heerlijke maaltijd. De bediening was uiterst vriendelijk en alle gerechten smaakten prima met als mooie uitschieter de hete steen van Maurice met daarop een homp vlees.

Eenmaal terug in de de Ringvilla nog een biertje gedronken in het appartement van Jill waarna het tijd was om te gaan slapen.

Maandag 23 juli:

Omdat de baan pas om 14.00u open zou gaan, kozen we voor een relatief laat ontbijt om 9.00u. Het zou zo'n 25 graden worden dus de korte broek was al aan. Het ontbijt was prima verzorgd met broodjes en beleg in allerlei maten en soorten. Koffie, thee, yoghurt, je kunt het zo gek niet bedenken of het is er aanwezig.

Ondanks dat ik Arie al meer dan 10 jaar ken, was ik nog nooit in de Ringvilla geweest. Het is me uitermate goed bevallen: met nette kamers, prima bedden en een heerlijk ontbijt is het zeker voor herhaling vatbaar.

Naast de Ringvilla is Arie ook nog deels eigenaar van een kasteel in Kerpen waar kamers en appartementen te huur zijn. Omdat we in de ochtend toch niks op het programma hadden staan, hadden we bedacht om maar eens een kijkje te gaan nemen bij dat kasteel. 25 kilometer aan mooie binnenwegen lagen voor ons richting Kerpen. Wat is het wegennet in Nederland dan saai! Volgens mij is een MX-5 gemaakt speciaal voor dit soort wegen en weersomstandigheden.

Soms zeggen beelden van het kasteel meer dan woorden.....

In één woord: prachtig! Nadat we de vele trappen in de toren hadden beklommen hadden we wel een drankje verdiend op het terras in het kasteel. Inmiddels was het middaguur al gepasseerd dus op naar Breidscheid om wat te eten en wat rondes te rijden. Frans en Manuela waren er ook met de Altea dus het was weer gezellig op het terras bij Rainer. Cor en Rens zijn direct na het eten gaan rijden, maar ik wilde eerst nog even bij Breidscheid kijken. Cor had de gang er goed in zitten met zijn Golf GTi en was door Rens in de 306 GTi niet echt bij te houden. Ik stond met Paul nog geen minuut te kijken of er klapte een motorrijder onderuit tegen de muur. Gelukkig raakte uitsluitend de motor de muur waarna deze terug de baan opstuiterde. Ogenschijnlijk mankeerde de rijder niks want hij stond direct op om een veiliger heenkomen te zoeken.

Het was veel rustiger dan zondag, maar even later was daar toch de eerste baansluiting. Gelukkig was die van redelijk korte duur waarna ik naar boven ben gereden met het idee om nog een paar rondes te gaan rijden. Marieke wilde hetzelfde doen in Rens' 306, maar de baan ging net voor haar neus weer dicht. Ik had geluk en was iets eerder weg en kon nog een rondje rijden. Op een stuk of vijf lokaties was weer wat aan de hand dus het was niet vreemd dat de baan weer dicht ging. Als MX-5 rijder viel mijn oog op onderstaande MX-5 die mij passeerde. Ik wist niet dat ze die ook in de verhuur hebben.

Eenmaal bij de finish was de baan voor de tweede keer die dag dicht en besloot ik om het voor gezien te houden. Hieronder nog een aardige actiefoto van mij in de MX-5.

De keuze was: wachten tot 20u om gezamenlijk te eten en in het donker met de kap dicht een kleine 300 km over de snelweg terug of direct vertrekken met de kap open, zonnetje erbij en via de binnenwegen naar huis. Uiteindelijk heb ik voor het tweede gekozen. Eenmaal op de B258 kwam ik terecht achter een Clio RS in Ringtrim. Tot net voor Aachen hebben we met lekker tempo over de binnenwegen van de Eifel gereden. Eerlijk gezegd vond ik het rijden over de binnenwegen met de MX-5 leuker dan het rijden op de Ring met de MX-5. Enige uren later was ik thuis met een aardig bruine kop waarbij ik kon terugkijken op twee leuke dagen op en rondom de Ring met een leuk gezelschap.