1 november:

De herfst is qua kleuren de mooiste periode van het jaar om in de Eifel te vertoeven. Ondanks dat ik vorige week al een weekendje in de Eifel was, had ik toch het idee opgevat om ook vandaag nog maar eens die kant op te gaan. Met 15+ graden en zon was de weersvoorspelling geweldig dus drukte gegarandeerd. De afgelopen dagen was het in de ochtenden lang mistig waardoor bijvoorbeeld op zaterdag de baan voor de VLN-race pas om 11.30u open ging. Het was dus duimen voor weinig mist. Uiteraard bijtijds opgestaan om zodoende op tijd bij de Ring te zijn. Onderweg was het nog aardig mistig maar het zonnetje was al wel te zien.

Eenmaal net na 9.00u in Breidscheid was de mist gelukkig grotendeels verdwenen. De baan was nog niet open dus rustig op de openbare weg de auto opgewarmd en de tank vol gegooid. Ik was daar nog niet klaar mee of de baan ging open. Ik wist bij de slagboom even niet wat ik zag: zelfs motorrijder Michiel was van de partij na een hele lange afwezigheid. Zoals verwacht was het op vele plaatsen nog vochtig: vanaf de Steilstrecke tot de finish was de baan meer vochtig dan droog. Dergelijke situaties zorgen altijd voor ongelukken en dat was ook nu het geval. Op diverse plaatsen heb ik gedurende de dag auto's in de vangrail zien staan. Baankennis is op deze dagen essentieel als je de vaart er een beetje in wil houden. Zo kan de ingang van de bocht droog zijn omdat die in de zon ligt, maar de uitgang van de bocht kan vochtig zijn doordat die in de schaduw ligt. Op diverse plaatsen zag je dat rijders zich daardoor lieten verrassen met forse schades tot gevolg.

Ik had heel veel geluk qua mist want rijdend richting Schwedenkreuz kon je het dal helemaal in de mist zien liggen. Helaas lukt het niet echt om met snelheden van 200 km/u een foto te maken, maar ik kwam op facebook onderstaande foto tegen die wel een aardig beeld geeft van hoe het er ongeveer uit zag.

Vandaag was het Formule 1-circuit gekoppeld aan de Nordschleife. Als je dat niet weet kun je nog wel eens verrast worden. Bij de rechter pijl op onderstaande foto ga je immers normaal rechtsaf maar zodra het F1-circuit eraan vast zit moet je daar dus rechtdoor. Aan de rechterkant staat een grote bandenstapel, maar als je "automatisch" rechtsaf gaat dan kan dat wel eens vervelend worden. Zo zag ik een M3 voor mij rechtsaf gaan, maar hij bedacht zich toch nog op tijd. Bij de linker pijl kom je weer op de Nordschleife.

Ik had wel vaker op het F1-circuit gereden maar het blijft een aparte ervaring om vanaf de smalle Nordschleife op het enorme brede rechte stuk van het Formule 1 circuit terecht te komen. Tot mijn verbazing was het op de baan nog rustig: geen mobiel poortje en desondanks geen rijen bij de vaste poortjes. De baan werd droger en droger maar er zaten toch nog wel wat venijnige plekken in zoals een Honda Civic ondervond onderweg naar Hohe Acht. Na de linker knik was hij hard met de vangrail in aanraking gekomen doordat hij op het vochtige wegdek in de slip was geraakt. Na vijf rondjes vond ik het wel even mooi geweest en was het tijd voor wat drinken en een broodje. Niet te veel getreuzeld want veelal staat een eerste baansluiting op een zondag garant voor chaos op de rest van de zondag. Gelukkig liet die eerste sluiting nog drie heerlijke rondjes op zich wachten, maar het kon niet uitblijven met deze omstandigheden.

Vervelend zo'n sluiting, maar er zijn ergere dingen in het leven dan in de Eifel in het zonnetje te zitten met een curryworst op tafel. Ondanks dat het inmiddels november is, kon de trui uit en zaten we in korte mouwen op het terras. In Nederland kom je nog geen Cayman GT4 tegen, maar hier rijden ze rond alsof je ze gratis krijgt bij 50€ aan boodschappen.

Nadat de baan weer open ging ben ik eerst maar eens boven in Breidscheid gaan kijken aangezien ik het vermoeden had dat dat niet lang goed kon gaan. Even nadat Tom voorbij was komen zetten in zijn brede BMW was het inderdaad alweer gedaan met de pret: sluiting nummer twee was een feit.

Naar beneden lopend trof ik Ring en Renault RS-liefhebber Ad. Met hem heb ik gezellig even zitten bomen over de keuze: Clio RS of Megane RS. Inmiddels was het half drie en aangezien ik het niet meer goed zag komen wilde ik eigenlijk de Clio op de kar zetten en naar huis rijden. Totdat ik in de Clio stapte en zag dat er nog bijna een halve tank benzine in zat. Da's ook wat zonde dus toch maar de baan weer op gegaan om die benzine op te stoken. Na 2,5 heerlijke ronde was het feest dan toch over: wederom een baansluiting en een lange rij om de baan te verlaten.

Ik vond het wel mooi geweest voor vandaag en aangezien de baan toch al rond 16.15u dicht zou gaan heb ik de Clio op de kar gezet om huiswaarts te rijden. De Clio deed het wederom voortreffelijk en heeft geen slag verkeerd geslagen. Ik heb hem nu 1,5 jaar en het enige wat er vervangen is, is een startmotor. Zelfs de banden en remmerij gaan al die tijd mee dus eigenlijk is het met uitzondering van de aanschaf best wel low budget circuit rijden. In verband met huizenplannen zou het zo maar eens kunnen dat dit de laatste keer Ring was voor de komende twee jaar. Wellicht gaat de Clio ook in de verkoop, maar daar ben ik nog niet uit omdat hij zo enorm goed bevalt. Hieronder nog een mooie actiefoto met op de achtergrond de mooie herfstkleuren. Onderweg naar huis werd ik ook nog even begeleid door wat mooie herfstkleuren.