12 november 2011

Zoals je hier kunt lezen heb ik vorige week een andere Ringauto gekocht. De kans dat de Ring dicht gaat door vorst e.d. komt snel dichterbij dus was het vandaag tijd om de 535 eens uit te proberen op de Ring. Veel aanpassingen waren daarvoor na aanschaf niet noodzakelijk: afgelopen woensdag hebben we de stoel op mijn maat gezet en heb ik de stickers van de auto verwijderd. Smaken verschillen, maar ik vind stickers het meest zinloze wat je op een auto kunt hebben: ik houd van een cleane look met uitzondering van een subtiele Ringsticker. Ik had ook nog even de tijd om hem te wegen: met zo'n 10 liter benzine kwam hij op 1.400 kilo. Da's alweer een stuk minder dan het kentekengewicht van een 520 touring (want dat was het van origine). De 535 heeft optisch nog wel wat aandacht nodig en tevens kunnen er nog wel wat kilo's uit, maar dat zijn klusjes voor de winter.

De 535 op de aanhanger zetten is een iets grotere uitdaging dan met de 205 omdat hij een stuk breder is waardoor je links en rechts maar een paar centimeter over houdt. De 535 is met zijn 4,72 meter ook geen kleintje in de lengte dus het was even zoeken naar de juiste balans op de kar.

Hij lijkt qua gewichtsverdeling wat ver naar achteren op de kar te staan, maar de grote dissel en het motorblok voorin de 535 zorgen ervoor dat hij nu aardig in balans is. Gelukkig past de vorig jaar gemonteerde scharnierende kentekenplaat nog net onder de uitlaat. Vrijdagavond had ik alle gereedschap en de 535 al in de stalling opgehaald om richting Helmond te rijden. Vanuit Helmond is het toch weer een uurtje minder rijden dan vanuit Oosterhout. Helaas had ik geen tijd gehad om de 535 nog te wassen, maar dat komt een volgende keer wel. De combinatie oogt in ieder geval een heel stuk lomper en zwaarder dan met het 205-je op de aanhanger.

Rens en Paul zouden ook van de partij zijn, maar samenrijden is niet echt op een optie omdat ik me slechts met 100 km/u voortbeweeg en zij met hun Ringtools over de weg naar de Ring rijden. Er was enige vrees voor mistvorming en die bleek inderdaad gegrond. Rond 9.00u zag het er in Breidscheid prima uit, maar naar boven kijkend wist ik al genoeg: dit zou wel eens lang kunnen gaan duren en de openingstijden zoals aangegeven op het bord zouden verre van gehaald gaan worden.

Een half uurtje later arriveerden Rens en Paul ook waardoor ik niet meer alleen met twee streckensicherung-mannen in Breidscheid zat. We hadden nog wat consumptietegoeden op diverse kaarten staan dus die hebben we maar weg gewerkt middels de nodige koppen koffie en warme chocolademelk. Ondertussen werd het bij Rainer (Café zur Nordschleife bij de ingang Breidscheid) steeds drukker waarbij het Nederlands overheersde: Marcel, Denis, Alexander en Karel waren inmiddels ook van de partij. Wachten is nooit leuk, maar we probeerden de stemming er wel een beetje in te houden. Helaas stonden de auto's nog steeds voor een gesloten slagboom.

In Breidscheid werd het weer mooier en mooier, maar middels op de webcam (lang leve de smartphones) was te zien dat er boven weinig verbetering in zat. Hiermee is weer eens goed te zien groot het verschil in weercondities op deze baan kan zijn. Onderstaande foto maakte ik om 11.28u in Breidscheid. Daaronder staat een screenshot van de webcam op hetzelfde tijdstip...

Om exact 12.00u hebben de grootste bestelling gedaan bij Rainer van deze dag: voor 45 Euro aan eten en drinken. We hadden het eten en drinken nog niet op en toen ging dan eindelijk om 12.40u open. Rens en Paul hadden beiden nog een rondekaartje via internet gescoord met zo'n 12 rondes erop dus het motto van deze middag was helder: rondjes oprijden en geen tijd voor andere dingen. De baan was in de eerste paar rondes op sommigen plekken (Bergwerk, Hocheichen, Fuchsrohre) nog zeiknat dus het was oppassen geblazen. De temperatuur was ook niet al te hoog dus veel grip was er niet met de Yokohama-semi's die op de vooras van de 535 liggen. Sowieso was het natuurlijk heel rustig beginnen want het was enige tijd geleden dat ik in een achterwielaandrijver had gereden.

Voordat ik ermee naar de Ring ging had ik in Nederland al wat woon-werkverkeer afgelegd met de 535 om een beetje gevoel te krijgen. Toen was me al helder dat de verhuiswagen (zo werd hij door de vorige eigenaar Erwin genoemd) niet doet aan overhellen in bochten of duiken bij het remmen. Inveren doet hij ook niet als je op de voorzijde duwt, maar ondanks dat is hij nog best wel comfortabel. Dat je er erg hard de hoek mee om kunt gaan werd ook bij de eerste rondes Ring bevestigd. Het is eigenlijk niet voor te stellen dat zoiets mogelijk is met zo'n groot slagschip. Hiermee is goed te zien wat een onderstel van een kleine 4.000 Euro in combinatie met aangepast camber en caster  met een auto kan doen. In snelle bochten ga ik geen rare capriolen uithalen omdat ik de auto en zijn reacties niet ken, maar ook in een langzame bocht als Adenauer Forst resulteert abrupt hard insturen naar links in een auto die ongeveer haaks de hoek om gaat. Een ervaring die ik nog nooit mee had gemaakt. Er was één fotograaf langs de hele baan die toch de kou heeft getrotseerd. Thomas Farber bedankt voor onderstaande mooie foto's!

Langzaam maar zeker begon de baan wat op te drogen waarmee ik de snelheid wat verhoogde. Op sommige delen van de baan was het echter dermate mistig dat je je afvroeg of de baan een volgende ronde nog wel open zou zijn. De smile op mijn gezicht achter het stuur van de 535 werd steeds groter. Het verschil in power en trekkracht met de 205 16V is best fors: 248 tegenover 160 pk en 350 Nm tegenover 177 Nm. Dit resulteert op Kesselchen in wat andere situaties: in de 205 loopt een Clio RS weg bij mij, maar vandaag reed ik er gewoon naartoe. Vanaf de Karussell werd ik voorbij geblazen door een Luxemburgse GT3 RS 4.0. Vanaf Hohe Acht speelt  vermogen een mindere rol en zodoende kon ik tot start-finish achter deze Porsche blijven rijden. Uiteraard kan zo'n apparaat veel sneller met een goede bestuurder, maar de huidige bestuurder kon het wel waarderen getuige zijn duimpje omhoog bij de finish.

Dat de veerweg van de wielen vrij beperkt is, was goed te merken op het stuk vanaf de start richting het Formule 1 circuit. Net na de dip zit aan de linker kant van de baan een aardige hobbel. De 535 tilt zelfs daar al zijn linker voorwiel de lucht in. Ik had in de vijf rondes die Erwin met de 535 op de Ring heeft gereden al ooit een foto gezien met dat wiel in de lucht bij de kleine Karussell, maar had niet voor mogelijk gehouden dat dat hier ook al kan. Het was extreem rustig op de baan en zo ook in Breidscheid. Onderstaande foto spreekt boekdelen wat dat betreft:

De mist werd sterker en doordat de temperatuur ook weer omlaag ging werd het wegdek ook weer wacht vochtiger. Rond 15.30u besloot ik dan ook om het voor gezien te houden. Ik heb de 80 liter tank uiteraard niet helemaal vol gegooid want dan doe je alle gewichtsbesparingen direct weer teniet, maar ondanks dat hoefde ik tussendoor niet te tanken. Rens' 306 GTi loopt ongeveer 1:5, maar zoals ik het nu in kan schatten, lijkt de 535 tegen mijn verwachtingen in niet meer te verbruiken.

Marieke was de herrie en het gebrek aan comfort  van de 306 GTi van vriend Rens helemaal beu dus zij is bij mij in de X5 gestapt op de terugweg. Al pratende waren we in no-time bij de Mac in Venlo om vervolgens door te rijden naar stalling nabij Den Bosch.

De eerste 12 rondes in de 535 waren big fun en de wagen heeft zeer veel potentieel in zich. Ik ben geen leek op de Ring en kan ook wel een beetje sturen, maar het zal nog de nodige oefening vergen voordat ik met de 535 in de buurt van de grens over de Ring heen jaag. Die grens ligt namelijk akelig ver weg. Komende winter zal er optisch het nodige verbeterd worden en op advies van motorbouwer Simon zal ook een oliekoeler toegevoegd worden om de temperatuur 100% zeker onder controle te krijgen. Metertjes voor de olietemperatuur en druk horen daar uiteraard ook bij. Mijn eerste indruk van de wagen is uitermate positief. Door zijn gewicht is het in de rechte lijn natuurlijk geen straaljager, maar in de bochten is dat goed te compenseren door het magistrale onderstel. Als afsluiter van dit succesvolle Ringseizoen nog een mooie foto van mijn verhuiswagen.